FC: Η Άνοιξη θα ‘ρθει να σε βρει

Το πόσο επιβαρυντικά δρα στην ανθρώπινη ψυχολογία ο χειμώνας, το ξέρουν καλά όσοι άνθρωποι έχουν την τύχη να ζουν σε μέρη που έχουν ακόμα και τις τέσσερις εποχές. Μπορεί οι χαμηλές θερμοκρασίες να ευνοούν την εργασιακή παραγωγικότητα, την πνευματική εγρήγορση και τα τοιαύτα, ωστόσο η καρδιά τον καιρό αυτό είναι σαν να βρίσκεται σε νάρκη.

Οι Βορειοευρωπαίοι για παράδειγμα, που είναι αναγκασμένοι να ζουν 10-11 μήνες το χρόνο στη μουντίλα και την παγωνιά, κάνουν «κρα» για λίγο ήλιο. Όχι άνοιξη αναγκαστικά, μια και φροντίζουν το περιβάλλον τους να είναι αρκούντως πράσινο όλο το χρόνο, αλλά μια ελάχιστη ακτίδα ζεστασιάς. Αντίθετα, εμείς οι «νότιοι» αποζητούμε μεν τον ήλιο -όχι ως δώρο προσωρινής ανακούφισης, αλλά ως το φυσικό μας περίβλημα. Με λίγα λόγια καλό το καλοκαίρι, τα αγαθά που προσφέρει, το getting together σε ανοικτούς χώρους και τα λοιπά, αλλά η ευεργετική επίδραση της άνοιξης στον ανθρώπινο οργανισμό δεν συγκρίνεται με τίποτα.

Καταρχάς, το τοπίο γύρω σου αλλάζει και αρχίζεις να αισθάνεσαι σαν ήρωας σε πίνακα του Βαν Γκογκ σε κάποιο ολλανδικό λιβάδι, που ντύθηκες ξαφνικά με χρώματα. Η γενναιοδωρία της φύσης την άνοιξη είναι παροιμιώδης. Σε γεμίζει φως και σχήματα κι αρώματα, περισσότερα συνήθως απ’ όσα προλαβαίνεις να μεταβολίσεις. Λίγα περισσότερα για τον άνθρωπο της επαρχίας, λίγα λιγότερα γι’ αυτόν της πόλης, όμως κι οι δυο το ίδιο νιώθουν. Συνεπαρμένοι.

Κάθε άνοιξη, ειδικά από αρχές Απριλίου και μετά, το κλίμα αρχίζει σταδιακά να γίνεται ήπιο. Σε συνδυασμό με τον οργασμό της φύσης γύρω σου, αρχίζεις σιγά-σιγά να νιώθεις και να ερμηνεύεις τα πάντα με το δέρμα. Είσαι έξω, περπατάς και μια γλυκιά νάρκη αρχίζει να σε περιβάλλει. Ε, τότε έχει έρθει στα σίγουρα η άνοιξη! Δεν έχει σημασία αν είσαι μεγάλος είτε μικρός, χαρούμενος ή στενοχωρημένος, προσεκτικός ή αδιάφορος, η εποχή θα γαντζωθεί στο μανίκι σου όπως και να ‘χει.

Η γλυκιά αίσθηση ραστώνης που τη συνοδεύει και οι εκατοντάδες διαφορετικές αποχρώσεις που ξετυλίγονται τριγύρω σου να ξέρεις ότι θα φέρουν τελικά αποτέλεσμα. Γιατί, τελικά, η άνοιξη πάνω απ’ όλα ξυπνάει τις αισθήσεις. Κι από τις αισθήσεις οδηγούμαστε, άλλος στον έρωτα, άλλος στις τέχνες, άλλος όπου τον βγάλει, μα κάπου μας πηγαίνουν πάντα. Όταν λοιπόν θ’ αρχίσουμε να βλέπουμε παντού γύρω μας τα λουλούδια και τα χελιδόνια και η καρδιά θα πεταρίσει από χαρά, αυτό θα σημαίνει ότι η οργιώδης ελληνική άνοιξη είναι ξανά εδώ, για να μας θυμίσει ότι τα καλύτερα πράγματα στη ζωή δεν ήταν, δε είναι και δεν θα είναι ποτέ «πράγματα».

Γιάννης Τσαούσης

www.fightclub.gr

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr