Λόγια σταράτα vol I: Φαήλος Κρανιδιώτης

Σε μια προσπάθεια να αποκρυπτογραφήσει τους πυθιακούς κωδικούς της ζώσας καθημερινότητας και ταυτοχρόνως να νοηματοδοτήσει τον σημαντικό λόγο που καθημερινά κρύβεται κάτω από τόνους ασήμαντης «επικαιρότητας», η στήλη ξεκινάει ένα νέο, εβδομαδιαίο πόνημα.

Από σήμερα και για όσο μπορέσουμε, θα προσπαθήσουμε να φέρουμε πιο κοντά στον αναγνώστη πρόσωπα της δημόσιας ζωής που μιλούν τη γλώσσα της αλήθειας, χωρίς φόβο και πάθος. Γιατί πιστευόυμε ότι -πάνω απ’ όλα- η εποχή χρειάζεται θάρρος, κοφτερή σκέψη και γλώσσα και, κυρίως, τη μετριοφροσύνη εκείνη που μόνο οι πραγματικά άξιοι ξέρουν να χαλιναγωγούν έχοντας πάντα στην άκρη του μυαλού τους το δημόσιο συμφέρον ως τερματικό σταθμό της παρουσίας τους στα κοινά.

Σ’ αυτή την πρώτη μας μικρή συζήτηση, έχουμε την χαρά και την τιμή να φιλοξενούμε τον κ. Φαήλο Κρανιδιώτη. Πρόσωπο αμφιλεγόμενο και πολυσυζητημένο, που πάντα έχει κάτι φρέσκο να πει. Κ. Κρανιδιώτη, καλώς ήλθατε.
-Καλώς σας βρήκα. Χαίρομαι που χρησιμοποιήσατε τη λέξη «φρέσκο», γιατί τις τελευταίες μέρες όλο με «μπαγιάτικα», γεροντίσια πράγματα ασχολούμαι.
-Αναφέρεστε στο γνωστό θέμα με την ανταλλαγή tweets. Τελικά τι έγινε;
-Ακόμα το περιμένω το φλωράκι να μου τον φέρει.
-Είδα ότι εξακολουθείτε να υπερασπίζεστε μέχρι κεραίας τους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιήσατε. Γράψατε και ολόκληρο άρθρο γι’ αυτό.
-Μήπως με τρολάρεις κι εσύ; Γιατί έχω και δεύτερη κούτα καβάτζα.
-Για όνομα... απλώς αναρωτιέμαι πως ξεκλέβετε καθημερινά τόσο χρόνο από τη μαχόμενη δικηγορία για να δημοσιεύετε στο twitter όλα αυτά τα -επιτρέψτε μου τον χαρακτηρισμό- κοινωνικο-πολιτικά χαϊκού σας.
-Αυτός είμαι, δεν κάνω και τίποτα τρομερό. Ένα παιδί του λαού κι εγώ, που χρησιμοποιεί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να δηλώσει «παρών» από το δικό του μετερίζι.
-Και 20 χρόνια στο πλευρό του νυν πρωθυπουργού επίσης.
-Τιμή μου και καμάρι μου. Ο Αντώνης είναι «καταδρόμι» κανονικό, μάχιμο, όχι σαν τον μαμούχαλο τον άλλο. Που αν τον είχα εγώ εκπαιδευόμενο στο «Πέυκο», θα έτρεχε στο 1ο γραφείο για αναβολή την πρώτη μέρα...
-Αναφέρεστε στον κ. Τσίπρα; Στα tweets σας αφενός έχει τη μερίδα του λέοντος και αφετέρου η ειρωνεία προς το κόμμα του πάει σύννεφο.
-Καταρχάς ναι. Κατά δεύτερον κι αυτοί με πολεμούν. Η Κουμουνδούρου εξαπολύει εναντίον μου καθημερινά στρατιές τρολς, που σκοπό έχουν να μ’ εκνευρίσουν και να μ’ αναγκάσουν να πω καμιά χοντράδα. Αλλά δεν θα τους κάνω τη χάρη...
-Μα... την είπατε ήδη τη χοντράδα.
-Κάνε μας τη χάρη. Βαλτός είσαι κι εσύ;
-Προφανώς όχι, αλλά αναρωτιέμαι: γιατί να «σας πολεμούν»; Βουλευτής δεν είστε, ο κ. Σαμαράς έχει κι άλλους καλούς φίλους που τον τιμούν με τη μακρόχρονη αφοσίωσή τους... Μήπως, όπως λένε οι επικριτές σας, αποζητάτε απλώς τη δημόσια προσοχή;
-Χα! Πιο πιθανό είναι η δημόσια προσοχή ν’ αποζητάει εμένα. Στα σοβαρά τώρα: Με πολεμούν με λύσσα σας λέω. Αλλά έχω ράμματα για τη γούνα τους... Δεν θα τους περάσει αυτονών!
-Τώρα που το λέτε, μου δίνετε την αφορμή να σας ρωτήσω: πως γίνεται -ενώ είστε υπέρμαχος της ορθής χρήσης της γλώσσας και μάλιστα κακίζετε όσους την κακομεταχειρίζονται με ατάκες τύπου «μάθε ελληνικά και μετά κάνε παρατηρήσεις»- να μεταφέρετε λανθασμένα από τον προφορικό λόγο στον γραπτό τον τύπο «αυτονών»;
-Καλά σε κατάλαβα εγώ ότι είσαι εγκάθετος. Τέλος πάντων, για να ξέρεις, αυτή είναι Πειραιώτικη γραμματική κι εγώ που ζω στον Κορυδαλλό την γνωρίζω.
-Δηλαδή;
-Δηλαδή, δεν έχεις ακούσει π.χ. τον Τάσο Μητρόπουλο να λέει «αυτόνανε» και θα «τονέ κάνω» και θα «τονέ δείξω» και ούτω καθεξής; Ε, τέτοια φάση, σαν τοπική διάλεκτος. Μόνοι μας τα λέμε, μόνοι μας τα καταλαβαίνουμε. Έχω διαβάσει πολύ Τζάρτζανο εγώ και ξέρω.
-Σας ευχαριστώ πολύ γι’ αυτή την τόσο διαφωτιστική συνομιλία.
-Εγώ σ’ ευχαριστώ γιατί έκανες τη σωστή επιλογή για την πρεμιέρα της στήλης σου. Τους ζυγούς λύσατε, μαρς.

Γιάννης Τσαούσης

www.fightclub.gr

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr