Μοιάζει ισόπαλο κάτω από κάθε πρίσμα (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Τα ντέρμπι δεν βγάζουν πρωταθλητή, έχουν πει πολλοί στη χώρα μας. Πιο πρόσφατα απ' όλους ο Σάντος. Η στατιστική δεν τον δικαιώνει, μια και ουσιαστικά η διαφορά του πρωταθλητή Ολυμπιακού πέρυσι από τους υπόλοιπους ήταν η νικηφόρα τετράδα στα ντέρμπι. Αν πάμε και ψάξουμε στο παρελθόν, θα δούμε περιπτώσεις που δικαιώνουν το ρητό, όπως το 1997-98, όταν η ΑΕΚ με τον Ντουμιτρίου στον πάγκο νίκησε και στα τέσσερα ντέρμπι, αλλά δεν βγήκε καν δεύτερη! Είναι όμως οι εξαιρέσεις στον κανόνα, με δεδομένο ότι σε ένα ελάχιστα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, όπως είναι το ελληνικό, δεν είναι εύκολο να καλυφθούν οι βαθμολογικές διαφορές. Ο Ολυμπιακός πάει σήμερα στο ΟΑΚΑ ξέροντας πως και με ισοπαλία παραμένει πέντε πόντους μπροστά από τον Παναθηναϊκό. Σε περίπτωση που την ίδια ώρα η ΑΕΚ πάρει το «τρίποντο» στο «Κλεάνθης Βικελίδης», η ψαλίδα θα κλείσει στους τέσσερις, όμως η ομάδα του Σόλιντ θα είναι πάντα το μεγάλο φαβορί. Αυτό πιθανότατα αφαιρεί από το αποψινό ματς το αλατοπίπερο που θα του έδινε γεύση. Οι γηπεδούχοι θέλουν μόνο τη νίκη, ύστερα από την ήττα στο ντέρμπι με την ΑΕΚ: αν χάσουν, θα τελειώσουν από την υπόθεση «τίτλος». Η συνέχεια θα είναι βέβαια δύσκολη και σε περίπτωση ισοπαλίας. Θα μπορούσε να είναι ένα ματς που θα μείνει αξέχαστο, αλλά πολύ φοβάμαι πως θα το ξεχάσουμε αγωνιστικά γρήγορα και θα γίνει κακό παιχνίδι.

Ο Ολυμπιακός του Τροντ Σόλιντ παραμένει χωρίς αγωνιστική ταυτότητα. Αν η εικόνα του στη Ρώμη είναι αυτό που θα ήθελε ο προπονητής να βγάζει η ομάδα σε κάθε δύσκολο εκτός έδρας ματς, είναι μια αρχή. Με μεγάλη ένσταση όμως ότι μετά το 65' οι «ερυθρόλευκοι» δεν φαίνεται να διαθέτουν τις δυνάμεις για να πάρουν ένα ματς στο οποίο θα είναι πίσω στο σκορ. Είναι άλλο να προηγείσαι, όπως με τη Ρόμα, και άλλο να βρίσκεσαι πίσω στο σκορ. Η απουσία του Πατσατζόγλου είναι πολύ σημαντική, άσχετα αν πριν από μόλις ένα μήνα ο Νορβηγός δεν έδειχνε να τον έχει στα άμεσα πλάνα του. Η χρησιμοποίησή του από τον Ρεχάγκελ στην Εθνική ώθησε και τον Σόλιντ να δώσει στον Χρήστο τις ευκαιρίες που δικαιούται. Με την ατυχία όμως να παραμονεύει, ο νέος τραυματισμός του αφήνει τον Στολτίδη ως τον μοναδικό αξιόπιστο αμυντικό χαφ. Και αυτός όμως είναι αμφίβολος, κάτι που αποδυναμώνει αφάνταστα τον Ολυμπιακό: σε περίπτωση που μείνει μόνο ο Μάριτς να μαρκάρει, η πλάστιγγα γέρνει προς την πλευρά του ΠΑΟ. Το ενθαρρυντικό για τους φιλοξενούμενους είναι πως θα αγωνιστεί ο Καστίγιο. Αυτός αποτελεί το φετινό βαρόμετρο της απόδοσης του Ολυμπιακού. Η σταθερότερη παρουσία και η πιο απρόβλεπτη μονάδα που διαθέτει οποιοσδήποτε προπονητής στο οπλοστάσιό του, ο Νέρι, είναι έτοιμος να αλλάξει την ισορροπία του ματς ανά πάσα στιγμή. Ο Κωνσταντίνου (τον οποίο τέτοια ματς πάντα τον φτιάχνουν) και ο Τζόρτζεβιτς (ο οποίος ήταν όλη αυτή τη δεκαετία ο κινητήριος μοχλός στα μεγάλα παιχνίδια) αποτελούν άλλα δύο «κλειδιά» του Ολυμπιακού στην προσπάθειά του να πάρει ένα καλό αποτέλεσμα.

Ο Παναθηναϊκός έχασε στην Τσεχία τον Ίβανσιτς, γεγονός που με βάση την εικόνα του Αυστριακού έως τώρα συνιστά μεγάλη απώλεια. Ίσως όμως αγωνιστικά να δώσει την ευκαιρία στον Βίκτορ Μουνιόθ να διατηρήσει τον Νίλσον (που πήγε εξαιρετικά στο Μπόλεσλαβ) δεξιά και να περάσει δίπλα στον Μπόβιο (που θα είναι ο ένας αμυντικός χαφ) τον Τζιόλη, ώστε να ασκεί μεγαλύτερη πίεση στα χαφ του πρωταθλητή με την ταυτόχρονη είσοδο του Ρομέρο αριστερά. Η παρουσία του Βίκτορ Σάντσεθ στην αρχική ενδεκάδα θα προσδώσει (για τουλάχιστον ένα ημίχρονο) περισσότερη ποιότητα στα χαφ των «πρασίνων», με τον πρώην χαφ της Ρεάλ και της Κορούνια να αποτελεί τη σημαντικότερη αγωνιστική προσθήκη, όπως φάνηκε και από την παρουσία του στο ματς του ΟΥΕΦΑ. Αν μάλιστα παίξει και ο Παπαδόπουλος, η παρουσία του δίπλα στον Σαλπιγγίδη θα αποτελέσει ένα πολύ δυσκολότερο τεστ για την άμυνα του Ολυμπιακού σε σχέση με το παιχνίδι του «Ολίμπικο». Κι αυτό διότι όσο κι αν κανείς από τους κυνηγούς του ΠΑΟ δεν είναι Τότι, η συνολικότερη πίεση, με τον τρόπο που ο Βίκτορ Μουνιόθ θέλει να αγωνίζονται οι ομάδες του, θα είναι συσσωρευμένα μεγαλύτερη.

Εκείνο που θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον όσον αφορά την αμυντική λειτουργία του «τριφυλλιού» θα είναι η δοκιμή αντοχής του μαρκαρίσματος με ζώνη στις στημένες μπάλες. Στην Τσεχία και στο Καυταντζόγλειο αυτό λειτούργησε πολύ καλά, αλλά εδώ ο βαθμός δυσκολίας (με τον Κωνσταντίνου στην περιοχή και το πόδι του Ριβάλντο να φέρνει την μπάλα μέσα) θα αυξηθεί σημαντικά. Επίσης, ένα πολύ λεπτό σημείο έχει να κάνει με τη διαφορά που θα έχει για κάποιους παίκτες το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός έπαιξε στην Κεντρική Βοημία 48 ώρες αργότερα απ' ό,τι ο Ολυμπιακός στη Ρώμη.

Αν κάποιος με υποχρέωνε να προβλέψω αποτέλεσμα στο ντέρμπι, θα έλεγα το κλισέ «μοιάζει ισόπαλο απ' όλες τις πλευρές και υπό οποιοδήποτε πρίσμα». Ειδικά σε αυτό το ματς δεν μπορείς να ξεφύγεις από το κλισέ, διότι πραγματικά τα πάντα... φωνάζουν για ένα κλασικό «Χ». Και πολύ φοβάμαι, όπως γράφω και στον πρόλογο, συνοδευόμενο από ένα κακό ματς. Εύχομαι να διαψευσθώ.