Μια από τα ίδια (Sportday / Μπάμπης Χριστόγλου)

Με δέκα λεπτά καλό ποδόσφαιρο δεν μπορείς σε καμία περίπτωση να νικήσεις μια ομάδα σαν τη Ρόμα. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να απειλήσει καθόλου τους Ιταλούς. Το μόνο καλό διάστημα ήταν αυτό το δεκάλεπτο στο πρώτο μέρος, που απέφερε και τρεις φάσεις, αλλά περαιτέρω μηδέν. Ο Σόλιντ θυμήθηκε και πάλι τον κακό του εαυτό, κάνοντας λάθη στη δουλειά του από τον πάγκο. Ξεκίνησε με τον Καφέ στην ενδεκάδα, που, όπως είχα επισημάνει από χθες, ήταν λάθος. Ακόμα όμως και να δεχθώ ότι έπρεπε να παίξει ο Καφές στην ενδεκάδα, ο Σόλιντ τον άφησε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα μέσα στο γήπεδο παρ' ότι η απόδοσή του δεν ήταν καλή. Δεν μπόρεσε να βοηθήσει στη μεσαία γραμμή. Οχι πως δεν το έχουμε ξαναδεί. Ο Νορβηγός επέμενε λανθασμένα και στον Ριβάλντο, ο οποίος δεν βρισκόταν στο γνωστό καλό του επίπεδο. Και αυτός έμεινε περισσότερο από όσο έπρεπε μέσα στο γήπεδο. Ακόμα ένα σημείο στο οποίο πρέπει να σταθούμε, είναι το ότι χθες στο Καραϊσκάκη ο Ολυμπιακός είχε την τύχη να αντιμετωπίσει μια πολύ κακή Ρόμα. Με πολλές απουσίες και εμφανώς εκτός φόρμας, ήταν σαν αυτές τις ομάδες που έρχονταν να παίξουν παλαιότερα με τον Ολυμπιακό κι έφευγαν με τα κεφάλια σκυμμένα. Ακόμα και απέναντι σε μια τόσο κακή Ρόμα, όμως, μια από τα ίδια. Παρά το γεγονός ότι κάποιος που θα δει και πάλι το ματς μπορεί να πει ότι οι Πειραιώτες αδικήθηκαν. Σίγουρο είναι ότι ο Ολυμπιακός έχασε μία από τις μεγαλύτερες ευκαιρίες που του έχουν παρουσιαστεί στον θεσμό να πάρει κεφάλι απέναντι στο ουσιαστικό φαβορί για τη δεύτερη θέση. Μπορεί αυτή η ευκαιρία να πετάχτηκε στα σκουπίδια, αλλά το παιχνίδι δεν έχει χαθεί ακόμα για τους πρωταθλητές. Φυσικά αναφέρομαι στην πραγματική μάχη που πρέπει οι Πειραιώτες να έχουν στο μυαλό τους και δεν είναι άλλη από την τρίτη θέση. Η ήττα της Σαχτάρ στη Βαλένθια κρατά τον Ολυμπιακό σε θέση ισχύος. Τι χρειάζεται τώρα; Πας στη Ρώμη για να κερδίσεις ό,τι μπορείς, αν μπορείς, και μετά τα δίνεις όλα για το ματς με τη Σαχτάρ, για να συνεχίσεις στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ.