Πιο... φτηνή η Πρέμιερ Λιγκ από τη Σούπερ Λίγκα! (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Το καλοκαίρι του 1987 η τράπεζα Barclays έγινε η πρώτη εταιρεία στον κόσμο που έδινε πάνω από 1 εκατ. λίρες για να διαφημιστεί μέσω ενός ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος. Τότε, η Α' Κατηγορία του αγγλικού πρωταθλήματος λεγόταν Canon League (από τη γνωστή ιαπωνική εταιρεία ηλεκτρονικών ειδών) από το 1983 και ήταν κάτι πρωτοποριακό για το παγκόσμιο φουτμπόλ να έχεις... ονοματεπώνυμο στη λίγκα. Η είσοδος της Barclays στο ποδόσφαιρο κράτησε μόλις λίγα χρόνια, αφού το προϊόν τότε, υπό το βάρος της τιμωρίας των Αγγλων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις λόγω Χέιζελ, δεν ήταν αρκετά ελκυστικό.

Το 1993 η Πρέμιερ Λιγκ στην Αγγλία έκανε την πρώτη συμφωνία της για χορηγία με την μπίρα Carling, που πλήρωνε μόλις 3 εκατ. λίρες τον χρόνο. Η εντυπωσιακή αύξηση ενδιαφέροντος στην αγγλική λίγκα εκτόξευσε τις τιμές και όταν η τράπεζα Barclays αποφάσισε να ξαναμπεί στον χορό πριν από έξι χρόνια με την κάρτα VISA, οι τιμές είχαν εκτοξευτεί στα 16 εκατ. ετησίως. Πια, με το νέο συμβόλαιο να είναι επί θύραις και το τρέχον να κοστίζει ήδη 19 εκατ. τον χρόνο, οι σύμβουλοι της μεγαλύτερης αγγλικής τράπεζας έχουν ειδοποιήσει τη διοίκηση πως θα ήταν καταστροφικό αν το όνομά της έχανε αυτό το δικαίωμα. Το αγγλικό ποδόσφαιρο είναι πια το πλουσιότερο στον πλανήτη, το πιο γκλαμουράτο και το πλέον αναγνωρίσιμο ως brand name, με την εικόνα των ματς να πηγαίνει σε περισσότερες από 200 χώρες κάθε Σαββατοκύριακο! Η νέα συμφωνία ακουμπά το ποσό των 65,8 εκατ. λίρων (περίπου 93 εκατ. ευρώ) για την επόμενη τριετία έως και το 2010 και δίνει στην τράπεζα το δικαίωμα να συνεχίσει να χρησιμοποιεί το λόγκο της Πρέμιερ Λιγκ σε κάθε προωθητική κίνησή της.

Σύντομα, μάλιστα, η αγγλική λίγκα θα συζητήσει και τα νέα τηλεοπτικά δικαιώματα για το εξωτερικό, που αυτή τη στιγμή ανέρχονται σε 320 εκατ. λίρες (500 εκατ. ευρώ περίπου) -και με το ενδιαφέρον από την Απω Ανατολή και την Κίνα να είναι αυξημένο, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει σε ποιο σημείο θα ανέβουν!

Τα νέα τηλεοπτικά δικαιώματα για τη Βρετανία, που ξεκινούν από την επόμενη σεζόν και αφορούν τα επόμενα τρία χρόνια, έφεραν άλλο 1,7 δισ. λίρες στα ταμεία της Πρέμιερ Λιγκ, ποσό κατά 500 εκατ. μεγαλύτερο από την προηγούμενη συμφωνία! Σημειωτέον ότι στην Αγγλία παραμένει η κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, παρά τις γκρίνιες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Τσέλσι, που θα επιθυμούσαν να διαπραγματευτούν μεμονωμένα. Και αυτό γιατί κάθετη άποψη είναι ότι για να υπάρχει ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, η πίτα των τηλεοπτικών οφείλει να μοιράζεται συλλογικά.

Αν όλοι αυτοί οι αριθμοί δεν προκαλούν μελαγχολία και θυμηδία στην Ελλάδα, συγκρινόμενα με τη Σούπερ Λίγκα, τότε είμαστε σε λάθος δρόμο. Οποια εταιρεία θα ήθελε να διαφημιστεί σε εμάς, καλύτερα να προτιμούσε την Πρέμιερ Λιγκ! Στην ποδοσφαιρική Αρχή ήθελαν 125 εκατ. ευρώ χορηγία από τον ΟΠΑΠ. «Για ποιο πράγμα;», είναι η ερώτηση. Οταν η Πρέμιερ Λιγκ κοστολογεί με 30 εκατ. ευρώ τον χρόνο το δικό της προϊόν, ποιοι φωτεινοί παντογνώστες ανέλυσαν τη δική μας περίπτωση;

Στην Αγγλία, το έγραφα από την πρώτη μέρα των συζητήσεων της Σούπερ Λίγκας, ελέγχουν οι ίδιοι τη διαιτησία με τη συγκατάθεση της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας τους. Οι διαιτητές είναι επαγγελματίες, το μόνο μέρος στην Ευρώπη που συμβαίνει αυτό. Και φυσικά τα τηλεοπτικά δικαιώματα είναι ένα άλλο «αγκάθι». Και εδώ ακουγόταν ως πρόθεση να ξαναγίνουν κεντρικά, αλλά ακόμα παραμένουν στα χέρια των ομάδων, με αποτέλεσμα η ΕΡΤ να... χορηγεί με τα εκατομμύρια των φορολογουμένων τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό (από του χρόνου). Η ψαλίδα ανοίγει κι άλλο και φυσικά το σύστημα των μεμονωμένων δικαιωμάτων έχει... χρεοκοπήσει στην Ιταλία και την Ισπανία, όπου εφαρμόστηκε. Ο περιβόητος νόμος Φούρα ήταν αληθινή καταστροφή για το ελληνικό ποδόσφαιρο και η αρχή όλων των δεινών αυτών των ετών για την πτωτική τάση του!

Αν κάποιος μάλιστα αναλύσει σε πόσες χώρες πηγαίνει το προϊόν της Αγγλίας και τι δυνατότητες άμεσης και έμμεσης διαφήμισης έχει ο κάθε ενδιαφερόμενος για να βάλει το όνομά του δίπλα στη Λίγκα και σε πόσες (την εξής μία αγορά, την Κύπρο) πηγαίνει το ελληνικό, η παροιμία περί του ψωριάρη και της φούντας με μαργαριτάρι ταιριάζει γάντι!

ΥΓ.: Και μια και το ’φερε η κουβέντα: εδώ και λίγο καιρό ανέλαβε τα θέματα Τύπου της Σούπερ Λίγκας ο πιο κατάλληλος άνθρωπος, ο Αλέξης Δέδες, με την τεράστια πείρα από την πολύχρονη παρουσία του στην ΟΥΕΦΑ. Θα τον αφήσουν να δουλέψει όπως ξέρει και μπορεί; Και, αν ναι, ποια ήταν η γνώμη του όταν είδε τον -άρτι αποβληθέντα στο ματς με τον ΠΑΟ- Ντουμιτρέσκου να κάνει δηλώσεις στο συνδρομητικό κανάλι; Στο Τσάμπιονς Λιγκ, ο Αλέξης δεν θα άφηνε να συμβεί ποτέ, όπως ορίζουν οι κανονισμοί για την προστασία του ίδιου του προϊόντος. Εδώ τι ακριβώς ισχύει;