Φέτελ: «Έκλαψα περισσότερο από κάθε άλλη φορά»

Η χαλασμένη ενδοεπικοινωνία… έσωσε τον Σεμπάστιαν Φέτελ από το να ακούσει ο κόσμος το κλάμα του την ώρα που του ανακοινώθηκε ότι για τρίτη συνεχόμενη φορά είναι Παγκόσμιος πρωταθλητής. Ο Γερμανός αποκάλυψε ότι έκλεψε περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

Ο 25χρονος πιλότος της Red Bull ωστόσο τόνισε ότι δεν νιώθει κορεσμένος, επισημαίνοντας πως η ιστορία δεν έχει τελειώσει, αναζητώντας ακόμη την καλύτερη ημέρα της ζωής του.

Αναλυτικά τα όσα δήλωσε στη Bild μετά την κατάκτηση του τρίτου του τίτλου:

-Τι σκέφτηκες στα τελευταία χιλιόμετρα του αγώνα;
«Ήταν κάτι τρελό, πολύ ιδιαίτερο. Ήρθαν στο μυαλό μου κάποιες εικόνες από το παρελθόν. Από την εποχή που έκανα καρτ σαν παιδί. Και σκέφτηκα κάποιους ανθρώπους που ήταν δίπλα μου σε όλη μου τη ζωή. Ήταν όπως το 2010 στο Αμπού Ντάμπι, αλλά παρ’ όλα αυτά ήμουν απόλυτα αφοσιωμένος στον αγώνα. Μέχρι το τέλος δεν ήξερα σίγουρα αν η θέση που είχα ήταν αρκετή και έπαιρνα το πρωτάθλημα. Μπορεί κάποιος να μου έκανε πλάκα και να μην το είχα καταλάβει».

-Στο τέλος έκλαψες;
«Ναι, έκλαψα κάτω από το κράνος. Ευτυχώς η ενδοεπικοινωνία με την ομάδα ήταν χαλασμένη, γιατί θα με ακούγατε να κλαίω περισσότερο από το 2010».

-Ήσουν αγχωμένος;
«Είχα άγχος σίγουρα αυτό το τριήμερο, αλλά δεν με παρέλυσε αυτό. Πρέπει να είσαι νευρικός και σε εγρήγορση σε τέτοιες στιγμές. Είναι καλό αυτό. Αν δεν είχα άγχος, δεν θα ήμουν στη σωστή δουλειά».

-Ο Αλόνσο σε προκάλεσε αρκετές φορές, αλλά παρέμεινες ψύχραιμος. Τι θα του απαντούσες;
«Εγώ είπα ό,τι έπρεπε να πω. Δεν με ένοιαζε ιδιαίτερα και δεν άλλαζε τη θέση μας σαν ομάδα. Ο καθένας πρέπει κάθε φορά να εστιάζει στα πράγματα που μπορεί να επηρεάσει κι αυτό προσπάθησα να κάνω».

-Είσαι ήδη τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής. Θέλεις να γίνεις είδωλο στη Formula 1;
«Δεν είναι αυτοσκοπός μου. Σίγουρα είμαι συγκεντρωμένος και ο κόσμος έχει μεγάλες απαιτήσεις. Δεν είμαι άγιος, αλλά έχω ανατραφεί για να είμαι ειλικρινής. Το ψέμα έχει κοντά πόδια και η ειλικρίνεια είναι το καλύτερο. Θέλω να μπορώ να κοιτάζομαι στον καθρέφτη και να μου αρέσει αυτό που βλέπω. Και μπορώ να το κάνω αυτό».

-Όταν κοιτάζεσαι στον καθρέφτη τώρα, τι βλέπεις;
«Ακόμη δεν έχω καταφέρει να πλυθώ. Βλέπω έναν αξύριστο, αλλά πολύ- πολύ χαρούμενος άνθρωπο».

-Και τώρα κυνηγάς πολλά ρεκόρ του Σουμάχερ. Έφτασες στο τρίτο σου πρωτάθλημα στα 25 σου, ενώ εκείνος ήταν 31.
«Σωστά, αλλά τι σημαίνει αυτό; Τα ρεκόρ του Σουμάχερ είναι ακόμη πολύ μακριά. Το να συγκρίνομαι μαζί του παραμένει ανόητο».

-Πόσους ακόμη τίτλους μπορείς να πάρεις;
«Δεν ξέρω. Δεν μπορώ να πω ότι έχω ζήσει την καλύτερη μέρα της ζωής μου. Ελπίζω η καλύτερη μέρα να έρθει όταν θα είμαι 50 ή 60. Το πιο συναρπαστικό είναι να βρεις αυτό που είναι μπροστά σου. Νιώθω, ωστόσο, πως η ιστορία δεν τελείωσε για μένα και μπορώ να υποσχεθώ πως δεν θα σταματήσω να προσπαθώ».