FC: Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα Ντι Ματέο

Πάει κι ο Ντι Ματέο, σαν το σκυλί στ’ αμπέλι μετά την τριάρα από την Γιούβε. Δεν σβήστηκε με μιας όλο αυτό που κατάφερε πέρυσι, αλλά κατά κάποιον τρόπο σκίστηκε το νέο συμβόλαιο που άπλωσε μπροστά του το καλοκαίρι ο Αμπράμοβιτς, ως επιβράβευση της κατάκτησης του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στη Μπάγερν.

Έπρεπε να μείνει ή να φύγει ο Ντι Ματέο από μόνος του; Έπρεπε να τον κρατήσει ή όχι ο Αμπράμοβιτς; Επικίνδυνες ερωτήσεις - θανάσιμες απαντήσεις: ο Ντι Ματέο δεν μπορούσε να πει «όχι» σε ένα νέο συμβόλαιο, με αυξημένες αποδοχές, αναβαθμισμένο ρόλο και τη δυνατότητα εκείνος να ζητήσει παίκτες κι ο Πρόεδρος να τους ψωνίσει. Από την άλλη, ως Ντι Ματέο γνωρίζεις ότι αυτό που κατάφερες είναι βγαλμένο από τα ποδοσφαιρικά παραμύθια, ότι όλοι οι Κοέλιο (ακόμα κι αυτός του Άρη) συνωμότησαν παρέα με τις δυνάμεις του σύμπαντος για να γίνει αυτό που έγινε στους ημιτελικούς και τον τελικό, άρα καλύτερα για όλους θα ήταν να φύγεις σαν ήρωας του οποίου η εικόνα ποτέ δεν θα ξεθωριάσει.

Από την άλλη ως Αμπράμοβιτς ξέρεις μέσα σου πως προπονητικά ο Ντι Ματέο ταβάνιασε και παραπάνω δεν πάει, ότι απλά κατάφερε να μιλήσει στο φιλότιμο των παικτών και δεν τους έκανε καλύτερους, ότι δεν γούσταραν οι πάλιουρες τον Βίλα Μπόας και μόλις ο Πορτογάλος έφυγε τα έδωσαν όλα με τον Ντι Ματέο στο τιμόνι. Από την άλλη όμως ως Αμπράμοβιτς ένιωσες ευγνωμοσύνη γι’ αυτό που κατάφερε ο προπονητής, που δεν το κατάφερε κανείς εκ των ακριβών ή πανάκριβων Ρανιέρι, Μουρίνιο, Αντσελότι, Γκραντ, Χίντινγκ και Βίλας Μπόας και του την ανταποδίδεις με ένα νέο ηγεμονικό συμβόλαιο. Ήρθε όμως η τριάρα από τη Γιούβε και τέλειωσαν όλα.

Από το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, τότε που ο Φαλκάο σοδόμισε το κορμάκι της Τσέλσι, είχε φανεί ένα άλφα πρόβλημα βέβαια κι ας μην ήταν «επίσημο» το παιχνίδι: παρά τα ακριβά ψώνια και το ποιοτικό ρόστερ, απέναντι σε έναν κωλοπετσωμένο και «γάτο» προπονητή όπως ο Σιμεόνε και απέναντι σε παίκτες με ποιότητα και μεγάλη αξία, δεν υπήρχε αντίδοτο από τον πάγκο των «μπλε».

Θα τον θυμούνται βέβαια με αγάπη και σεβασμό όλοι στην Τσέλσι - Πρόεδρος, παίκτες, οπαδοί. Κι εκείνος μόνο αγάπη θα νιώθει για την Τσέλσι κι ας αποδυνάμωσε το βιογραφικό του με την απόλυσή του Νοέμβρη μήνα, ένα βιογραφικό που θα ήταν πολύ πιο βαρβάτο αν είχε βγει στην αγορά εργασίας τον Ιούνιο, με ένα Τσάμπιονς Λίγκ στις αποσκευές του. Αν μάλιστα τη θέση του πάρει κάνας Μπενίτεθ, είναι πολύ πιθανό όχι απλά να τον νοσταλγήσουν παίκτες οπαδοί της Τσέλσι, αλλά μέχρι και να τον απαγάγουν για να τον φέρουν πίσω στο «Στάνφορντ Μπριτζ». Ο Αμπράμοβιτς το έβγαλε το απωθημένο του πάντως με την κούπα του Τσάμπιονς Λιγκ, οπότε τώρα ίσως έχει διάθεση για τρολάρισμα - μόνο ως τέτοιο μπορεί να εκληφθεί η πιθανότητα να προσλάβει τον Ράφα...

Κώστας Βαϊμάκης

www.fightclub.gr

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr