MVP… τσέπης

Η πρώτη εντύπωση είναι αυτή που μένει, αλλά κάποιες φορές είναι λανθασμένη. Τρανότερο παράδειγμα από τον Κάιλ Χάινς δεν υπάρχει. Σε όλη του την καριέρα χαρακτηριζόταν με το «καλημέρα» πολύ κοντός για να είναι σέντερ. Αλλά όπως ο Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου με μπόι ούτε καν ενάμιση μέτρου κυριαρχούσε στην άρση βαρών και αποκαλείτο «Ηρακλής τσέπης», έτσι και ο 26χρονος Αμερικανός αποδεικνύει πως τελικά το μέγεθος δεν μετρά πάντα. Το www.sport-fm.gr ορμώμενο από τη μεγαλειώδη εμφάνισή του στη Βιτόρια, αποκαλύπτει τον MVP… τσέπης του Ολυμπιακού.

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Αντιμέτωπος μια ζωή με την αμφισβήτηση

Από τα πρώτα του βήματα στο μπάσκετ ο Κάιλ Χάινς αμφισβητήθηκε. Όχι για το ταλέντο του, αλλά για τον… προσανατολισμό του. «Μα καλά, γίνεται σέντερ με ύψος κάτω από τα δύο μέτρα;», ήταν η μόνιμη απορία όσων πρωτάκουγαν για τον μικρό από το Νιου Τζέρσεϊ που είναι-δεν είναι 1,98μ. Αυτή η προκατάληψη στάθηκε εμπόδιο στην καριέρα (κι όχι στην εξέλιξή του), αλλά παράλληλα του έδωσε κίνητρο.

Παρά τις εντυπωσιακές του επιδόσεις στο high school (23,5π. ανά αγώνα) δυσκολεύτηκε πολύ να βρει υποτροφία μπάσκετ σε κάποιο καλό πανεπιστήμιο. Το North Carolina είδε πίσω και πέρα από το χαμηλό του ύψος και επένδυσε πάνω του. Και δεν έχασε, καθώς ο βραχύσωμος Κάιλ έλαμψε με τους Spartans και θεωρείται από τους κορυφαίους παίκτες στην ιστορία του κολεγίου με μέσους όρους που άγγιζαν τους 20 πόντους και τα 10 ριμπάουντ. Ούτε κι αυτό όμως ήταν αρκετό για να πείσει τους δύσπιστους. «Εντάξει, τα κατάφερε στο κολέγιο, αλλά στο ΝΒΑ δεν θα τα καταφέρει ποτέ με αυτό το ύψος απέναντι στα θηρία», είπαν οι «ειδικοί» και ο Χάινς αποφοίτησε το 2008 δίχως να κερδίσει την εμπιστοσύνη κάποιας ομάδας να τον επιλέξει στα ντραφτ.

Μοιραία στράφηκε στην Ευρώπη. Ακόμη όμως και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία. Οι εντυπωσιακοί του αριθμοί στο NCAA δεν αρκούσαν για μία μεταγραφή της προκοπής και κατέφυγε στη δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας για να βγάλει τα προς το ζην. Οι επιδόσεις του στη LegaDue ήταν εξαιρετικές (17,7π. με 64,9% στα δίποντα και 8,3 ριμπ. ανά αγώνα σε δύο χρόνια), αλλά οι «μεγάλοι» της Ιταλίας και της Ευρώπης τον αγνόησαν με μόνιμη επωδό το μπόι του. Πόσο λάθος έκαναν; Η Μπάμπεργκ δεν έμεινε εκεί, του πρόσφερε δουλειά κι αυτός ανταπέδωσε με νταμπλ και τον τίτλο του MVP της γερμανικής λίγκας. Δεν έδειξε, μάλιστα, την αξία του μόνο απέναντι στους μέτριους ψηλούς της BBL, αλλά και στην Ευρωλίγκα απέναντι σε σπουδαίους αντιπάλους έχοντας 12,9 πόντους με 64,3% στα δίποντα και 5,4 ριμπάουντ ανά αγώνα.

Εκεί, σε έναν αγώνα με τον Ολυμπιακό, τον ξεχώρισε το «κοφτερό» μάτι του Ντούσαν Ίβκοβιτς. Τον έφερε λίγους μήνες μετά στο λιμάνι κι όλα τα υπόλοιπα είναι γνωστά…

Πολύτιμος με… αποδείξεις

Η προσφορά του Κάιλ Χάινς στον Ολυμπιακό δεν μένει στα λόγια, αλλά αποτυπώνεται και στους αριθμούς. Όχι μόνο φέτος, αλλά και από πέρυσι. Η συμβολή του στην κατάκτηση των δύο τίτλων της ομάδας ήταν καθοριστική. Ήταν τρίτος σκόρερ της ομάδας με 9,9 πόντους ανά αγώνα και 51,9% στα δίποντα, δεύτερος ριμπάουντερ με 4,5, πρώτος σε τάπες με 1,1, τέταρτος σε χρόνο συμμετοχής με 19:33 και τρίτος στην αξιολόγηση με 9,7 κατά μέσο όρο στην Ευρωλίγκα.

Φέτος η συνεισφορά του είναι ακόμη μεγαλύτερη. Είναι δεύτερος σκόρερ της ομάδας με 11,3 πόντους και το εκπληκτικό 65,9% στα δίποντα, πρώτος ριμπάουντερ με 6,5 και στις τάπες με 1, τρίτος σε ασίστ με 1,7 (!) και χρόνο συμμετοχής με 21:57, ενώ συνολικά δεύτερος σε αξιολόγηση με 16,2 κατά μέσο όρο στο index.

Το μυστικό του…

Η ιστορία του Κάιλ Χάινς μοιάζει αυτές όπου το αουτσάιντερ στο τέλος θριαμβεύει. Από τον Δαυίδ που νίκησε τον Γολιάθ με μία σφεντόνα και τους 300 του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες, μέχρι τα ελληνικά παραδείγματα του Ευρωμπάσκετ του 1987 και του Euro του 2004. Ο Αμερικανός θα μπορούσε να κάνει κτήμα του την πεποίθηση όσων τον αμφισβήτησαν και του έλεγαν κατηγορηματικά πως δεν θα σταδιοδρομήσει στο μπάσκετ, τουλάχιστον όχι αν δεν άλλαζε θέση. Θα μπορούσε να απογοητευτεί, να τα παρατήσει και να βρει μία καλή δικαιολογία για την προδιαγραφόμενη αποτυχία του. Δεν το έκανε όμως...

Έκλεισε τα αυτιά του και μετά τα… στόματα εκείνων που έβγαλαν γρήγορα συμπεράσματα για την αξία του. Έκανε το μειονέκτημά του… πλεονέκτημα, δούλεψε ώρες ατελείωτες στο γυμναστήριο και στις προπονήσεις και κατάφερε να διαψεύσει τις Κασσάνδρες. Με όπλο την ταχύτητα, την αλτικότητα, την εκρηκτικότητα, τα αφύσικα τεράστια χέρια του, τη δύναμη και την οξυδέρκειά του έχει κατορθώσει όχι απλώς να τα βγάζει πέρα απέναντι στα… θηρία, αλλά να τα δαμάζει και να προκαλεί πονοκεφάλους στους αντίπαλους προπονητές.

Κι όλα αυτά κρατώντας μονίμως χαμηλούς τόνους, πάντα ευγενικός απέναντι σε αντιπάλους, φιλάθλους και ΜΜΕ, αλλά και στην πολύ οικονομική συσκευασία περίπου 250.000 ευρώ ετησίως!

Μήπως ο Ολυμπιακός θα έπρεπε από τώρα να σπεύσει να ανανεώσει το συμβόλαιό του; Με μπόι στα 1,98μ. δεν θα πληρώσει, δα, και το ύψος του σε χρυσάφι…