FC: Ο μπασκετικός Παναθηναϊκός θέλει χρόνο ή παίκτες;

Έχουν περάσει λίγες μέρες από το ντέρμπι Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού, έχει κάτσει η σκόνη, έχουν καθαρίσει τα μυαλά και πλέον μπορούμε να δούμε λίγο πιο νηφάλια το τι έγινε και το τι πιθανόν να γίνει από δω και πέρα. Για τον νικητή Ολυμπιακό, τα πράγματα είναι πιο ευοίωνα και πιο στρωμένα: με ένα ρόστερ περίπου όπως πέρυσι συν τον Περπέρογλου που έδειξε ότι δεν χρειάζεται χρόνο προσαρμογής, δείχνει ότι αργά ή γρήγορα θα πιάσει τα περσινά του επίπεδα απόδοσης. Κι από κει και πέρα είναι θέμα των αντιπάλων του στην Ευρωλίγκα και του Παναθηναϊκού στην Α1 να δουν τι μπορούν να κάνουν και πόσο καλύτερα μπορούν να παίξουν για να τον κερδίσουν.

Ο Παναθηναϊκός είναι ο γρίφος και κάπου ανάμεσα στην πίκρα των φίλων του για την ήττα και στην αβεβαιότητα για τους παίκτες και τον προπονητή που ήρθαν, η κουβέντα κινείται ανάμεσα στο «να δώσουμε χρόνο στην ομάδα και θα στρώσει» και στο «οι περισσότεροι που ήρθαν δεν κάνουν». Όπως συμβαίνει συνήθως, η αλήθεια είναι κάπου στη μέση: σίγουρα ο χρόνος μόνο καλό θα κάνει στον Παναθηναϊκό, αφού και πέντε άσχετοι να μαζευτούμε που ξέρουμε λίγο μπάσκετ, αν παίζουμε κάθε μέρα μετά από λίγες μέρες θα είμαστε καλύτεροι, αλλά από την άλλη το θέμα δεν είναι να γίνει ο Παναθηναϊκός καλύτερος, αλλά πολύ καλύτερος και ανταγωνιστικός σε Ελλάδα και Ευρώπη. Και αυτό δεν ξέρω αν μπορεί να γίνει με όλους τους υπάρχοντες παίκτες, ή αν χρειαστεί να κάνει τον χειμώνα η ομάδα 1-2 αντικαταστάσεις, όπως έκανε ο Ολυμπιακός πέρυσι, που άλλαξε όλη την εικόνα του.

Βέβαια πέρυσι στον Ολυμπιακό τον Λο και τον Ντόρσεϊ τους διάλεξε ο «Ντούντα» και όση δόση τύχης κι αν έχει η επιλογή δυο Αμερικανών (αν θα κουμπώσουν με τους υπόλοιπους, αν θα ταιριάξουν σαν χαρακτήρες, πόσο μαθημένοι είναι στο ευρωπαϊκό μπάσκετ κλπ.), το μάτι του Ίβκοβιτς όσο νά’ ναι κόβει - κι αυτό το λέω με κάθε σεβασμό στον Πεδουλάκη, τον Μπαρζώκα και κάθε καλό Έλληνα προπονητή. Οπότε ναι, να γίνουν αλλαγές αν χρειαστεί σε όποιες θέσεις κριθεί ότι υστερεί η ομάδα, αλλά η επιλογή αυτών που θα έρθουν πρέπει να γίνει πολύ προσεκτικά.

Αλλά μήπως βιαζόμαστε να πούμε ότι ο Κίτσεν π.χ. και ο Άρμστρονγκ δεν κάνουν; Μήπως έχουν κι αυτοί δικαίωμα στην προσαρμογή και στην περίοδο χάριτος; Σαφώς και έχουν, όπως όλοι. Επιπλέον ας μην ξεχνάμε ότι ήρθαν ουσιαστικά στις θέσεις δυο παικτών που ήταν πέρυσι στην ομάδα και πολλά πράγματα δεν έδωσαν, του Λόγκαν και του Σμιθ. Σαφώς και φέτος ο Παναθηναϊκός θέλει να πάρει περισσότερα από τους Αμερικανούς του, απ’ όσα είχε πάρει πέρυσι, αλλά μείον δεν είναι το ταμείο. Με «Σόφο» και Λάσμε αλλά και Τσαρτσαρή που παίζει και πεντάρι επίσης δεν βλέπω καμιά χασούρα ούτε στη θέση «5»: ο Μπατίστ φυσικά και έγραψε ιστορία στην ομάδα, αλλά στα 35 πλέον είναι ένας άλλος Μπατίστ, ο Βουγιούκας έδωσε λύσεις αλλά δεν ήταν αυτός που θα μπορούσες να χτίσεις πάνω του και δεν νομίζω να νοσταλγεί κανείς τον Μάριτς, πλην των συγγενών του πρώτου βαθμού (ούτε καν δεύτερου).

Αν μιλάμε για απώλειες που - προς το παρόν - πονάνε, να μιλήσουμε για τον Καϊμακόγλου και τον Περπέρογλου (ούτε καν τον περσινό Σάτο και φυσικά κανέναν Πατ Καλάθη), για το «3» και το «4» δηλαδή. Εκεί ο Μπράμος, ο Πάνκο, ο Μασιούλις και ο Γιαννόπουλος πρέπει να αποδείξουν ότι μπορούν να καλύψουν τα κενά και να κάνουν τη δουλειά σε άμυνα και επίθεση που ζητάει ο προπονητής και έχει ανάγκη η ομάδα, κάτι που ακόμα δεν έχουν δείξει αλλά δεν μας κάνουν να τραβάμε και τα μαλλιά μας από απόγνωση. Όσο για το «ασόδυο», τη δουλειά του Καλάθη μπορεί να την κάνει ο Ούκιτς (γρήγορα πόδια, γρήγορη σκέψη, μέτριο σουτ, οργάνωση παιχνιδιού και ανάσες στον Διαμαντίδη), ο Ξανθόπουλος θα δώσει λύσεις, ο Κίτσεν θα δούμε τι μπορεί να κάνει και τι ταβάνι έχει, αλλά «Σάρας» δεν θα υπάρξει - όχι μόνο στον Παναθηναϊκό, αλλά γενικά μόλις παρατήσει το μπάσκετ...

Σε λίγο καιρό θα δούμε και θα ξέρουμε περισσότερα και εμείς και - κυρίως - η διοίκηση και ο προπονητής. Φυσικά και με τον Φώτση αντί του Άρμστρονγκ η ομάδα θα είχε άλλη δυναμική, έγινε προσπάθεια να γυρίσει ο Φώτσης αλλά οι Ιταλοί δεν τον άφησαν. Ίσως ο Κρίστμας ή κάποιος άλλος περιφερειακός να μπορεί να δώσει παραπάνω από τον Κίτσεν, αλλά ας μην είμαστε ανυπόμονοι: απολύτως τίποτα δεν κερδίζεις ούτε χάνεις τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο, ακόμα και οι τέσσερις πόντοι που έχασε ο Παναθηναϊκός δεν του απαγορεύουν να σκέφτεται ότι μπορεί να κερδίσει στο ΣΕΦ με πέντε και να πάρει το πλεονέκτημα έδρας στα play-offs, θα ακολουθήσουν πολλά εύκολα και δύσκολα παιχνίδια όπου θα φανεί αν μπορεί να δέσει η ομάδα κι αν μπορούν να ανταποκριθούν στις υψηλές απαιτήσεις οι καινούργιοι παίκτες και το ξαναβλέπουμε.

Κώστας Βαϊμάκης

www.fightclub.gr

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr