Μίνιμουμ στόχος η τρίτη θέση (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Πάλι στην αφετηρία λοιπόν. Μία χρονιά μπροστά μας, το φινάλε της οποίας θα έχει ελληνικό χρώμα. Ο τελικός του ερχόμενου Μάη θα γίνει (όπως το '83 και το '94) στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας, αλλά προέχει η φάση των ομίλων.

Ο Ολυμπιακός δίνει το «παρών» για δέκατη σερί σεζόν, ρεκόρ που υστερεί μόνο αυτού της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Επιθυμία των πρωταθλητών είναι, για πρώτη φορά από το 1999, να «ξεγλιστρήσουν» από τους ομίλους και να συνεχίσουν στη φάση των νοκ άουτ. Η ΑΕΚ επιστρέφει έπειτα από τρία χρόνια και κυνηγά την πρώτη νίκη της στη διοργάνωση, που δεν αποκλείεται μετά να φέρει και κάτι καλύτερο.

Φυσικά η χρονιά είναι δύσκολη από κάθε άποψη, διότι –τα έχουμε ξαναπεί– πέσαμε σε τόσο χαμηλή θέση, που από το καλοκαίρι του 2009 κινδυνεύουμε να έχουμε μόνο τον πρωταθλητή στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και μάλιστα να δίνει ματς από τον Ιούλιο για να φτάσει στους ομίλους, πράγμα που καθιστά επιτακτική την ανάγκη μιας καλής παρουσίας. Με όσο πιο πολλούς πόντους γίνεται, με μίνιμουμ στόχο την πρόκριση -μέσω της τρίτης θέσης στον όμιλο- στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ από τον νέο χρόνο. Φυσικά οι οπαδοί ονειρεύονται μεγαλεία, προκρίσεις και νίκες, αλλά η ρεαλιστική αντιμετώπιση των πραγμάτων προϋποθέτει να γνωρίζουμε μέχρι πού φτάνουν τα πόδια μας ώστε να μη βγαίνουν έξω από το πάπλωμα.

Ένας όμιλος που έχει μέσα τη Βαλένθια, τη Ρόμα και τη (νεόπλουτη και άκρως επικίνδυνη) Σαχτάρ δεν αποτελεί ευκαιρία, αλλά ούτε είναι καταδικαστικός. Όμως, ο Ολυμπιακός χρειάζεται πρώτιστα να εκμεταλλευτεί στο έπακρο την έδρα. Στο Καραϊσκάκη έχασαν η Λίβερπουλ, η Μονακό, η Κορούνια, οπότε αυτό πρέπει να είναι και πάλι το γερό χαρτί των «ερυθρόλευκων». Γκέλες τύπου Ρόζενμποργκ απαγορεύονται, διότι μετά θα πρέπει να κυνηγήσει εκτός έδρας νίκη. Κάτι που, όπως καταλαβαίνει κανείς, ποτέ δεν ήταν το φόρτε τους. Εννέα πόντοι όμως στον Πειραιά μπορεί και να αρκούν, σε έναν όμιλο που έχει γερές έδρες, άρα θα χαθούν βαθμοί. «Κλειδί» είναι το αποψινό ματς με τη Βαλένθια. Νίκη θα εκτοξεύσει τις πιθανότητες, ήττα θα τις εκμηδενίσει, όπως είχε συμβεί και πέρυσι στην πρεμιέρα.

Όσο για την ΑΕΚ, η παρουσία της Μίλαν δίνει την ευκαιρία να κυνηγήσει τη δεύτερη θέση, αλλά φυσικά αυτή τη στιγμή υστερεί της Λιλ σε όλα τα επίπεδα. Οι Γάλλοι έχουν μία εξαιρετική ομάδα, προηγούνται κατά πολύ από πλευράς φυσικής κατάστασης και αγώνων στα πόδια τους και βέβαια διαθέτουν μία άριστη αμυντική διάταξη. Το «κλειδί» δεν είναι φυσικά το ματς στο Μιλάνο, όπου κανείς δεν απαιτεί κάτι, αλλά η επίσκεψη της Αντερλεχτ στο ΟΑΚΑ τη δεύτερη αγωνιστική. Οι Βέλγοι είναι ομάδα κομμένη και ραμμένη αυτή τη στιγμή στην ανάγκη της ΑΕΚ για την πρώτη νίκη της στη διοργάνωση. Φυσικά δεν είναι εύκολο ματς. Αν όμως έπρεπε να διαλέξει έναν αντίπαλο από αυτό το τέταρτο γκρουπ η «Ένωση», μόνο τη Λέφσκι θα έκρινε κανείς πιο επιθυμητή.

Επαναλαμβάνω όμως πως και οι δύο ελληνικές ομάδες θα πρέπει να ξεκινούν με το μίνιμουμ στο πίσω μέρος του μυαλού. Που εννοείται πως είναι η τρίτη θέση του ομίλου και η συνέχεια στο ΟΥΕΦΑ. Οτιδήποτε λιγότερο θα είναι καταστροφικό. Οτιδήποτε περισσότερο, ένα καλό μπόνους. Καλή τύχη.