Κάτι να γυαλίζει στη χλωμή Ελλάδα της κρίσης

Τα βήματα προς τα πίσω που κάνει τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα λόγω των ειδικών συνθηκών που επικρατούν, ακολούθησε και ο ελληνικός αθλητισμός στους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες.

Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Με δύο χάλκινα μετάλλια επιστρέφουν από το Λονδίνο οι συμπατριώτες μας, καταγράφοντας την πιο «φτωχή» συγκομιδή στην κορυφαία διοργάνωση του κόσμου από το 1988, όμως το sport-fm.gr δεν βλέπει τα πράγματα τόσο άσχημα όσο φαίνονται.

Γράφει ο Νικόλας Ακτύπης

Οι μέρες της προηγούμενης δεκαετίας, του ευδαιμονισμού, της επίπλαστης ευημερίας και του διψήφιου αριθμού μεταλλίων στους Ολυμπιακούς Αγώνες (13 στο Σύδνεϋ, 15 στην Αθήνα) ανήκουν σε ένα παρελθόν που μοιάζει πολύ πιο μακρινό από όσο πραγματικά είναι.

Η επιτυχία είναι κάτι που όλοι (ή σχεδόν όλοι επιζητούν), αρκετοί είναι εκείνοι μάλιστα, που είναι έτοιμοι να τη διεκδικήσουν με έμμεσους τρόπους. Και δεν αναφερόμαστε μόνο σε αθλητές, για την ακρίβεια, οι πραγματικοί πρωταγωνιστές των αγώνων συνήθως έχουν το μικρότερο ρόλο σε τέτοιου είδους διαστρεβλώσεις.

Για να μην ξύνουμε παλιές πληγές όμως, ας έρθουμε στο σήμερα κι ας δούμε τα κατορθώματα των Ελλήνων αθλητών στο Λονδίνο. Μπορεί η συγκομιδή των δύο χάλκινων μεταλλίων από τον Ηλιάδη στο τζούντο και τις Τσιάβου/Γιαζιτζίδου στην κωπηλασία να υπολείπεται κατά πολύ προηγούμενων εμφανίσεων, αν το σκεφτούμε όμως, λίγο καλύτερα, ίσως συνειδητοποιήσουμε πως σε αυτά τα ομολογουμένως δύσκολα χρόνια, κάθε επιτυχία παίρνει άλλη διάσταση και σημασία μιας κι έρχεται σε μια εποχή που, όπως και το πλαστικό ή δανεικό χρήμα που επίπλωσε τα όνειρά μας, έτσι και το… ανώτερο ελληνικό DNA που χάριζε μετάλλια, αποτελούν –ευτυχώς για κάποιους- παρελθόν.

Ας δούμε λοιπόν τους Έλληνες που ξεχώρισαν στο Λονδίνο

Ηλίας Ηλιάδης (Τζούντο, χάλκινο μετάλλιο στα 90 κιλά)

Η ιστορία του, λίγο-πολύ γνωστή, υιοθετημένος από την εφηβεία του από τον σημερινό προπονητή του, δεν υπήρξε ποτέ… επαγγελματίας πατριώτης, ούτε πούλησε εθνικοφροσύνη. Μετά το χρυσό μετάλλιο στην Αθήνα πριν 8 χρόνια- και αφού ακολούθησε ένας γάμος, δύο παιδιά και μια ζωή που ποτέ δεν προκάλεσε, κατάφερε να ξανανέβει στο βάθρο Ολυμπιακών Αγώνων (γιατί από το κλαμπ των μεγάλων δεν έλειψε ποτέ), επικρατώντας με yuko στο μικρό τελικό. Η κίνησή του να φιλήσει το εθνόσημο αμέσως μετά, οι δηλώσεις του αργότερα αλλά και η γενικότερη συμπεριφορά του, εκτός από παράδειγμα ήθους, απέδειξε ακόμη ένα πράγμα: Πως Έλληνας μπορείς όχι μόνο να γεννηθείς, αλλά και να γίνεις…

Χριστίνα Γιαζιτζίδου-Αλεξάνδρα Τσιάβου (Κωπηλασία, χάλκινο μετάλλιο στο διπλό σκιφ)

Το πρώτο μετάλλιο για Ελληνίδες στην κωπηλασία ήρθε από τα δύο κορίτσια από την Καστοριά και τα Ιωάννινα αντίστοιχα, επιβεβαιώνοντας την άνοδο του αθλήματος τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Μια ανάπτυξη που δεν «έσκασε» ξαφνικά σαν πυροτέχνημα, αλλά ήρθε μέσα από σοβαρό προγραμματισμό, σκληρή δουλειά και πολύ ιδρώτα. Οι Τσιάβου και Γιαζιτζίδου στο Λονδίνο σήκωσαν την Ελλάδα στις πλάτες τους και τη σημαία της πατρίδας μας ψηλά.

Σπύρος Γιαννιώτης (Κολύμβηση, 4ος στα 10χλμ ανοιχτής θάλασσας)

Ίσως την πιο συγκλονιστική στιγμή των αγώνων από ελληνικής πλευράς, μας την πρόσφερε ο 32χρονος πρωταθλητής. Έχοντας μόλις αγγίξει ένα μετάλλιο και τερματίζοντας στην 4η θέση του αγωνίσματός του, απέδειξε πως ακόμη και οι γίγαντες κλαίνε, απενοχοποιώντας παράλληλα τα δάκρυα που πολλοί από εμάς ένοιωσαν να κυλούν στα μάγουλά τους παρακολουθώντας τις προσπάθειες όχι μόνο του Γιαννιώτη, αλλά κάθε αθλητή που έχει βαλθεί να ανακαλύψει τα όριά του και να τα ξεπεράσει.

Στέργιος Παπαχρήστος, Γιάννης Τσίλης, Γιώργος Τζιάλλας, Γιάννης Χρήστου (Κωπηλασία, 4οι τετράκωπος άνευ πηδαλιούχου)

Τα έβαλαν με τα «θηρία» και βγήκαν ζωντανοί. Στο τέλος έμειναν με το παράπονο πως έφτασαν μια ανάσα από το μετάλλιο και δεν το κατέκτησαν. Ίσως στη δική τους περίπτωση να μπορούσαμε να μιλήσουμε ακόμη και για αδικία, αφού κοινή διαπίστωση όσων ασχολούνται με το άθλημα είναι πως στο συγκεκριμένο αγώνα, οι διαδρομές που βρίσκονται πιο κοντά στη στεριά, έχουν πλεονέκτημα. Οι Έλληνες την τελευταία στιγμή «βγήκαν» από την 5η και μάλλον από τα μετάλλια.

Τον τίτλο του Ολυμπιονίκη φέρουν μετά την εμφάνισή τους στο Λονδίνο και οι Βασίλης Τσολακίδης και Βύρωνας Κοκκαλάνης. Κατετάγησαν ο καθένας στην 6η θέση στο αγώνισμά του (δίζυγο και RS-X αντίστοιχα) και κέρδισαν τις εντυπώσεις. Ο πρώτος παραδεχόμενος πως δεν ανέβηκε στο βάθρο από δικό του λάθος κατά την (μη) εκτέλεση μιας άσκησης και ο δεύτερος επειδή δεν έψαξε να βρει καμιά δικαιολογία.

Εξαιρετικές παρουσίες στο στίβο είχαν και δύο νεαροί αθλητές με όλο το μέλλον μπροστά τους. Ο Σπύρος Λεμπέσης στον ακοντισμό και ο Κώστας Φιλιππιδης στο άλμα επί κοντώ, μπήκαν στους τελικούς των αγωνισμάτων τους, μας έκαναν να καρδιοχτυπήσουμε και κατάφεραν –πάνω από όλα- να χαρούν τη συμμετοχή τους. Επιπλέον, η 7η θέση των Ολυμπιακών Αγώνων δεν παύει να είναι σημαντική επιτυχία.

Η Βάσω Βουγιούκα στην ξιφασκία θα μπορούσε να έχει γυρίσει στην Ελλάδα με ένα μετάλλιο. Τελικά, μετά από μια παράξενη συγκυρία, έχασε την ευκαιρία να το διεκδικήσει και μαζί με αυτό, δύο δόντια σε προηγούμενο αγώνα της. Δεν αποκλείεται η φοιτήτρια οδοντιατρικής να πάρει το «αίμα» της πίσω σε μια από τις επόμενες διοργανώσεις και να προχωρήσει πολύ περισσότερο από την οκτάδα.

Για να συμπληρώσουμε το παζλ της εξαιρετικής παρουσίας της Ελλάδας στην κωπηλασία, σε ένα άθλημα δηλαδή που μοιάζει συμβατό με τα χαρακτηριστικά της χώρας μας, γεγονός που κάνει τις επιτυχίες να μοιάζουν (και να είναι) πολύ πιο φυσιολογικές από άλλα που εν μία νυχτί έγιναν το φόρτε μας και έτσι όπως ήρθαν, έφυγαν από το προσκήνιο, οφείλουμε να αναφερθούμε και σε δύο ακόμη περιπτώσεις. Στον Λευτέρη Κόνσολα και τον Παναγιώτη Μαγδανή, οι οποίοι κατέλαβαν την 8η θέση στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών και τους Απόστολο και Νίκο Γκουντούλα, οι οποίοι κατετάγησαν 9οι στη δίκωπο άνευ πηδαλιούχου.

Τέλος, άξιες αναφοράς είναι και οι προσπάθειες των Δέσποινα Σολωμού και Ευαγγελίας Πλατανιώτη στη συγχρονισμένη κολύμβηση, οι οποίες κατάφεραν να προκριθούν στον τελικό και να καταλάβουν την 8η θέση, όπως και στα κορίτσια του ανσάμπλ. Η Ελένη Δοϊκα, η Αλεξία Κυριαζή, η Ευδοκία Λουκάγκου, η Σταυρούλα Σαμαρά και η Μαριάνθη Ζαφειρίου έμειναν στην 9η θέση και εκτός τελικού μια απόφαση των κριτών που αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία και έγινε δεκτή με αποδοκιμασίες από το κοινό, το οποίο τις χάρισε το πιο ζεστό του χειροκρότημα…