Δρυμωνάκος: «Νιώθω γεμάτος»

Απόλυτα ικανοποιημένος με την πορεία που είχε όλα αυτά τα χρόνια στην κολύμβηση, εμφανίστηκε ο Γιάννης Δρυμωνάκος, ο οποίος μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τις πισίνες.

«Νιώθω γεμάτος» τόνισε στην SportDay ο Έλληνας πρωταθλητής, μιλώντας για την καριέρα του, ενώ αποκάλυψε πως είχε αρκετό άγχος φέτος στο Λονδίνο, καθώς είχε βάλει πολύ ψηλά τον πήχη.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Γιάννη Δρυμωνάκου στην SportDay:

Αυτό ήταν; Ο,τι είδαμε είδαμε από εσένα (σ.σ.: 4 μετάλλια σε Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα πισίνας 50 μ.), αποχωρείς;

«Πραγματικά δεν ξέρω τι μου γίνεται. Αυτό που σίγουρα θέλω είναι πλέον ν' αρχίσω ν' ασχολούμαι με τον τομέα που πήρα πτυχίο (σ.σ.: τρεις ημέρες πριν από την αναχώρηση για το Λονδίνο έμαθε ότι πέρασε και το τελευταίο μάθημα στα ΤΕΦΑΑ). Εχω ήδη στείλει βιογραφικά και πλέον πρέπει να αρχίσω να δουλεύω».

Είπες, όμως, ότι αποχωρείς...

«Είναι μια δύσκολη απόφαση. Πλέον άλλες είναι οι προτεραιότητες. Σίγουρα θα κολυμπάω για εμένα, για την υγεία μου. Απλά δεν νομίζω ότι πλέον θα μπορέσω να συνεχίσω σε επίπεδο όπως είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Άλλωστε θα είμαι 32 στο Ρίο, θα είμαι λίγο μεγάλος».

Νιώθεις πως πέτυχες ό,τι ήθελες στην κολύμβηση;

«Νιώθω γεμάτος. Σε γενικές γραμμές ναι, νιώθω ότι πέτυχα αυτά που ήθελα. Ξεκίνησα το ταξίδι στα 16 μου στους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ, όπου δεν είχα στόχο να πιάσω το όριο, απλά έγινε. Με... διάλεξε η κολύμβηση, παρά τη διάλεξα εγώ. Αλλά πέρασα πολύ καλά σε γενικές γραμμές, με τις όμορφες και τις άσχημες στιγμές. Με τα πάνω και τα κάτω. Νιώθω, όμως, ότι δεν μπορώ να πετύχω κάτι καλύτερο. Ένας τελικός σε Ολυμπιακούς ή ένα μετάλλιο σε Παγκόσμιο είναι μάλλον ουτοπικό. Η 5η θέση που πήρα στο Παγκόσμιο του 2007 μάλλον ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσα να κάνω σε Παγκόσμιο».

Πώς έζησες την εμπειρία στο Λονδίνο;

«Ήμουν αγχωμένος. Πολύ. Ο σημαντικότερος λόγος ήταν ότι ο τελευταίος μήνας της προετοιμασίας πέρασε πολύ δύσκολα. Είχα μια ίωση που με τράβηξε πίσω. Το θέμα ήταν ότι είχα βάλει πολύ ψηλά τον πήχη εγώ. Ήθελα να κάνω 4.12 στα 400 μ. μεικτής ατομικής. Δεν ήταν ότι απλά ήθελα να κάνω κοντά στο πανελλήνιο ρεκόρ, ήθελα να το καταρρίψω».

Στόχος, δηλαδή, ήταν ξεκάθαρα ο τελικός;

«Ακριβώς. Δεν ήταν Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που θα πήγαινα να πετύχω κάτι που έχω ξανακάνει. Να υπερασπιστώ, δηλαδή, ένα μετάλλιο. Ηταν Ολυμπιακοί, πήγαινα να κάνω κάτι που θα πετύχαινα για πρώτη φορά. Και με αντιπάλους όπως ο Φελπς και ο Τσεχ».