Μιχάλης Τσόχος

Ο Ντρογκμπά πήρε τη δόξα που του στέρησαν…

Εστω κι΄αν τον ξέρει όλος ο πλανήτης ως έναν από τους καλύτερους φορ για εμένα ήταν αδικημένος. Δεν θυμάμαι ποτέ η ποδοσφαιρική Ευρώπη να συζήτησε σοβαρά αν ο Ντρογκμπά είναι ο καλύτερος επιθετικός του κόσμου. Και για εμένα υπήρξαν κομμάτια στην καριέρα του που ήταν ο καλύτερος φορ στον κόσμο και μάλιστα με διαφορά από τον δεύτερο.

Εστω κι΄αν τον ξέρει όλος ο πλανήτης ως έναν από τους καλύτερους φορ για εμένα ήταν αδικημένος. Δεν θυμάμαι ποτέ η ποδοσφαιρική Ευρώπη να συζήτησε σοβαρά αν ο Ντρογκμπά είναι ο καλύτερος επιθετικός του κόσμου. Και για εμένα υπήρξαν κομμάτια στην καριέρα του που ήταν ο καλύτερος φορ στον κόσμο και μάλιστα με διαφορά από τον δεύτερο.

Του Μιχάλη Τσόχου

Μονίμως όλα αυτά τα χρόνια κάποιον είχαν μπροστά του, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά ακόμη και στην Αγγλία. Κάποιοι τον Φαν Νίστελρόι και τον Ρούνεϊ της Γιουνάιτεντ άλλοι τον Ανρί της Αρσεναλ, ή τον Τέβες της Γιουνάιτεντ και της Σίτι, ή ακόμη και τον Τόρες της Λίβερπουλ. Πάντα κάποιον έβρισκαν για να πουν ότι ο Ντρογκμπά είναι πολύ καλός, αλλά ποτέ ο καλύτερος. Ο τύπος αυτός δεν πήρε ποτέ χρυσή μπάλα, δεν ξέρω καν αν έπαιξε το όνομά του σοβαρά για αυτήν ποτέ, και του έμενε μόνο που και που να χαρακτηρίζεται ο καλύτερος αφρικανός ποδοσφαιριστής.

Σόρυ, αλλά προσωπικά το θεωρώ μέγιστη αδικία. Στα μάτια μου ήταν καλύτερος παίκτης από όλους τους παραπάνω με εξαίρεση ίσως τον Ανρί και άντε και τον Ρούνει. Και βέβαια ήταν πιο φορ από όλους. Ενας ποδοσφαιριστής που τα είχε ΟΛΑ σε μεγάλο βαθμό. Ταχύτητα, κορμί, κεφάλι, σουτ, ντρίπλα, πάσα, τεχνική, καρδιά. Επαναλαμβάνω ΟΛΑ και σε πολύ μεγάλο βαθμό. Ενας μοναδικός leader που γεύτηκε σχεδόν τα πάντα στο ποδόσφαιρο εκτός από έναν τίτλο με την αγαπημένη του Ακτή Ελαφαντοστού.

Στο Καμπ Νου σε ένα ματς που δεν σκόραρε, ο τεράστιος Ντιντιέ Ντρογκμπά πήρε όλη την υστεροφημία και την δόξα που του είχαν στερήσει όλα αυτά τα χρόνια. Εγινε ο άνθρωπος που σταμάτησε την Μπαρτσελόνα του Μέσι σε διπλά παιχνίδια και αυτός που ενδεχομένως να βάζει τέλος και στον κύκλο της καλύτερης ομάδας που είδαν τα μάτια μας ποτέ (όσοι είμαστε από 40 και κάτω).

Αυτός λοιπόν ο τεράστιος παίκτης θα φύγει (απίστευτο αλλά μάλλον θα τον αφήσουν να πάει στην Κίνα…) όπως ακριβώς του αρμόζει. Παίζοντας έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Και επειδή το ποδόσφαιρο είναι δίκαιο, ο Τέρυ θα λείπει από εκείνο το ματς. Αν τραυματιστεί και ο Λαμπάρντ, ίσως και να το σηκώσει ως αρχηγός. Αυτό του πρέπει ως μεγάλο φινάλε σε μία πολύ μεγάλη καριέρα.

ΥΓ. Από την Μπαρτσελόνα όλα αυτά τα χρόνια μάθαμε πράγματα που δεν ξέραμε και είδαμε πράγματα που δύσκολα θα ξαναδούμε. Με τις δύο τελευταίες ήττες της είδαμε και κάτι ακόμη. Ότι όσο μεγάλη ήταν στις νίκες της, άλλο τόσο μεγάλη ήταν και στις οδυνηρές ήττες της. Και αυτό ίσως να έχει μεγαλύτερη σημασία…


Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

Σχετικά βίντεο

close menu
x