Ακόμα και η Μπάρτσα είναι τελικά γήινη!

Mίλησα με πολλούς και άκουσα την ίδια επωδό για το ματς της Τσέλσι με την Μπαρτσελόνα. «Ηταν τυχερή». Οπως όμως έγραψα και στο england365.gr, όσα χρόνια ασχολούμαι με τον χώρο, πουθενά δεν είδα να γράφει απαγορεύεται να είσαι και τυχερός. Γιατί την τύχη άλλωστε τη δουλεύεις και την κυνηγάς. Εκείνο που έκανε τη διαφορά το βράδυ της Τρίτης ήταν πως η ομάδα του Ντι Ματέο παρουσιάστηκε εξαιρετικά διαβασμένη.

Και παρ' ότι νίκησε με 1-0 σε ένα ματς που αν παιχτεί άλλες δέκα φορές θα χάσει τουλάχιστον στις μισές, αυτό δεν αναιρεί το γεγονός πως πια έχει παραπάνω πιθανότητες για πρόκριση από αυτές που υπήρχαν μέχρι την ώρα της σέντρας!

Οπως πάρα πολύ σωστά γράφει ο Jonathan Wilson σε άρθρο του στο ESPNSTAR.COM, «η τέχνη της τακτικής δεν κρίνεται από τη νίκη, αλλά από τις πιθανότητες! Γιατί αν μία ομάδα πριν αρχίσει ένα ματς διαθέτει 30% πιθανότητες για να κερδίσει και ο μάνατζερ που κάθεται στον πάγκο ανεβάσει αυτό το ποσοστό στο 40%, τότε έχει κάνει καλά τη δουλειά του. Και αυτό ανεξαρτήτως του τελικού αποτελέσματος».

Εκείνο που έχει προσθέσει ο Ιταλός τεχνικός (σε μία ομάδα που ακόμη και σήμερα η ραχοκοκαλιά της παραμένει εκείνη που δημιούργησε ο Ζοσέ Μουρίνιο το 2004) δεν είναι μόνο η καλή ψυχολογία, αλλά η τακτική προσαρμογή. Γιατί η Τσέλσι μην ξεχνάμε πως μόλις επτά εβδομάδες πριν έχανε στο «Χόθορνς» από την Μπρόμιτς με κάτω τα χέρια, με αποτέλεσμα τον αποκεφαλισμό του Βίλας Μπόας. Εκείνη η Τσέλσι δεν έχανε απλά, αλλά μέσα στο γήπεδο έβγαζε μία ασύνδετη εικόνα. Ο τρόπος με τον οποίο ηττήθηκε στη Νάπολη δεν ήταν μόνο αποκαρδιωτικός, αλλά και εντελώς ποδοσφαιρικά ανορθόδοξος!

Ο Ντι Ματέο πέραν του προφανούς, που είναι να αποκαταστήσει το πληγωμένο «εγώ» του Λάμπαρντ και του Ντρογκμπά, έκανε και κάτι πολύ σημαντικό: ξανάδωσε αγωνιστικό προσανατολισμό πλησιέστερο στη φυσιογνωμία της ομάδας. Η επιλογή του Μάτα ως δεξιού χαφ μπορεί να μη βγήκε, αλλά η «θυσία» του έγινε για να πάει αριστερά ο Ραμίρες. Ο Βραζιλιάνος με ένα εκπληκτικό παιχνίδι εκτός του ότι περιόρισε επιθετικά τον Αλβες, κατάφερε να βρει κενό στην πλάτη του. Μάλιστα όπως γράφει εύστοχα ο Jonathan Wilson, η απουσία του Πικέ στέρησε από την Μπάρτσα την κάλυψη που παρέχει ο Ισπανός κεντρικός αμυντικός στον Βραζιλιάνο συμπαίκτη του ο οποίος πρώτιστα επιτίθεται και σπάνια αμύνεται.

Εκεί βρήκε το άνοιγμα η Τσέλσι στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων του ημιχρόνου και πέτυχε να βρει τον χώρο για την αντεπίθεση που κατέληξε στο γκολ του Ντρογκμπά. Μαζί με τον εξαιρετικό τρόπο που η Τσέλσι αμύνθηκε σε δύο ζώνες που απείχαν μόλις 20 μέτρα μεταξύ τους μπροστά από τον πολύ καλό Τσεχ, η όλη εικόνα της ήταν ενός συνόλου συμπαγούς που ήξερε τι ήθελε και πώς θα το έπαιρνε.

Ωστόσο μην αφήνουμε το σκορ να μας ξεγελάσει. Ακόμη και στη μέτρια βραδιά της (γιατί περί τέτοιας μιλάμε) η Μπαρτσελόνα έκανε 24 τελικές προσπάθειες και είχε 72% κατοχή, στέλνοντας την μπάλα στα δοκάρια δύο φορές με τον Σάντσεζ και τον Πέδρο, ενώ ο Ασλεϊ Κόουλ (στο καλύτερο φετινό παιχνίδι του) έσωσε πάνω από τη γραμμή το σίγουρο γκολ στο πλασέ του Φάμπρεγκας. Το ποδόσφαιρο είναι άτιμο πράγμα και δεν αποδίδει ποτέ απόλυτη δικαιοσύνη. Η Τσέλσι έχει ένα καθαρό σκορ για να πάρει μαζί στη Βαρκελώνη όπου και πάλι ξεκινάει σαν αουτσάιντερ, παρά τη δήλωση του Γκουαρντιόλα.

Η πρόκριση είναι της Μπάρτσα και μόνο αν αυτοκτονήσει θα τη χάσει, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός πως η Τσέλσι που την Κυριακή ρίσκαρε, παίζοντας με φουλ ρυθμούς εναντίον της Τότεναμ έβγαλε ακόμη ένα σπουδαίο ματς στο χορτάρι. Και τα εύσημα πάνε στους παίκτες αλλά και στον Ντι Ματέο που μέσα σε 55 μέρες άλλαξε άρδην την ψυχολογία. Μαζί με την επιτυχία του έκανε φανερό προς όλους πως αυτή η υπερομάδα που λέγεται Μπαρτσελόνα αποτελείται από ανθρώπινα όντα! Και σε μία βραδιά που όλα μπορεί να μην της πιάσουν, οπότε ακόμη και αυτοί οι απίστευτοι παίκτες που έχει χάνουν την ψυχραιμία και την αυτοσυγκέντρωσή τους, τότε ένας καλός αντίπαλος μπορεί να τη ρίξει στο καναβάτσο. Και αυτό είναι αισιόδοξο μήνυμα προς όλους τους αντιπάλους της.