Κάποια στιγμή όλοι αυτοί που εκφράζουν τα συλλυπητήρια τους για τον χαμό του Μοροζίνι, την συμπαράσταση τους για το πρόβλημα του Μουάμπα θα πρέπει να αποφασίσουν για πόσο ακόμη θα θέλουν να το κάνουν.
Τα ερωτήματα που απασχολούν όλο τον κόσμο και είναι του τύπου «είναι δυνατόν να μην γίνονται εξετάσεις σε ομάδες επιπέδου Πρέμιερ Λιγκ;» θα πρέπει να πάψουν να κυριαρχούν.
Του Μιχάλη Τσόχου
Είναι καιρός να αντικατασταθούν από ερωτήματα όπως «Πόσα ματς τέτοιου εξαντλητικού ρυθμού μπορεί να αντέξει ένας ανθρώπινος οργανισμός;» ή «πόσα ματς και πόσα ταξίδια μπορεί να αντέξει ένας οργανισμός, χωρίς φαρμακευτική βοήθεια» ή «ως πότε θα βάζουμε τους παίκτες να παίζουν Τετάρτη – Κυριακή για εννιά μήνες και μετά να τους στέλνουμε και σε διοργανώσεις των Εθνικών ομάδων;».
Όταν αυτά τα ερωτήματα θα κυριαρχήσουν όχι μόνο από το κοινό, αλλά και από τον Τύπο, τότε αυτοί που σήμερα εκφράζουν τη θλίψη τους και τη συμπαράστασή τους θα αναγκαστούν να πάρουν και κάποια μέτρα ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Ποδοσφαιριστές υπεράνθρωποι που αναζητούνται προκειμένου να αντέξουν αυτούς τους ρυθμούς και αυτά τα ματς είναι πιθανόν να συνεχίσουν να υπάρχουν, αλλά σε αυτή την περίπτωση θα συνεχίσουν να υπάρχουν και άλλοι Μοροζίνι που θα καταρρέουν εντός του αγωνιστικού χώρου.
Και αυτό θα γίνεται όχι γιατί οι εξετάσεις δεν ήταν καλές και δεν είχε εντοπιστεί το πρόβλημα, αλλά γιατί οι οργανισμοί των ποδοσφαιριστών αυτού του επιπέδου φτάνουν πολλές φορές στα όρια τους και αυτό θα αλλάξει μόνο όταν οι ιθύνοντες αποφασίσουν να μειώσουν τον αριθμό των αγώνων.
Και αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με έναν τρόπο. Επειδή τα χρήματα είναι πάρα πολλά για να αποφασίσει ο οποιοσδήποτε αρμόδιος να μειώσει τον αριθμό των αγώνων, οι μόνοι που μπορούν να αντιδράσουν είναι οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές και οι παγκόσμιες ή οι εγχώριες ενώσεις τους. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει…
Follow @M_Tsohos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
