Tέλειωσαν όλα και μάλλον δίκαια!

Ξέρουμε τον πρωταθλητή, τις τέσσερις ομάδες των πλέι οφ και εκτός εξαιρετικού απροόπτου και τις τρεις που θα υποβιβαστούν. Μια σύντομη αξιολόγηση όλων.

Του Μιχάλη Τσόχου

Ο Ολυμπιακός είναι από πρωταθλητής με την νίκη επιβεβαίωση του τίτλου στο Αγρίνιο. Ο Ολυμπιακός που και με βάση την εικόνα του και με βάση τους αριθμούς και με βάση την καλύτερη ποιότητα που έχει ως ομάδα πήρε δίκαια και σχετικά εύκολα τον τίτλο. Κι΄αν οι αριθμοί λένε την αλήθεια εκτός από τους περισσότερους βαθμούς έχει μακράν την καλύτερη επίθεση και την καλύτερη άμυνα. Κι’ αν τα ντέρμπι κρίνουν τον πρωταθλητή και στα έξι (με ΠΑΟ, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ) έμεινε αήττητος με τέσσερις νίκες και δύο ισοπαλίες. Φυσικά εκτός όλων των άλλων στο μεγαλύτερο διάστημα του πρωταθλήματος έπαιξε και το καλύτερο ποδόσφαιρο αν έχει κάποια σημασία αυτός στις κατακτήσεις πρωταθλημάτων.

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΤΩΝ ΠΛΕΙ ΟΦ

Ο ΠΑΟ έμεινε εκτός τίτλου αν και ήταν ο μόνος που τον διεκδίκησε. Η διοικητική ανυπαρξία, το ρόστερ χωρίς βάθος που σε συνδυασμό με τους σοβαρούς τραυματισμούς όπως του Λέτο, φάνηκε ακόμη πιο γυμνό, αλλά και το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα στο δεύτερο γύρο και κυρίως στο κρίσιμο σημείο των τριών ντέρμπι στο ΟΑΚΑ, τα οποία ο Παναθηναϊκός έχασε όλα, τον άφησαν στην δεύτερη θέση, αν και στον πρώτο γύρο με την μπάλα που είχε παίξει είχε δείξει ότι ήταν απολύτως ικανός για να πάρει πρωτάθλημα.

ΠΑΟΚ και ΑΕΚ για διαφορετικούς λόγους έκαναν περίπου ίδιο πρωτάθλημα. Ο ΠΑΟΚ λόγω των πολλών ευρωπαϊκών αγώνων αλλά και των σημαντικών παραχωρήσεων βασικών μονάδων τον Ιανουάριο έκανε ένα μάλλον μέτριο πρωτάθλημα, πετυχαίνοντας απλά το αυτονόητο, την συμμετοχή στα πλέι οφ δηλαδή. Το παράδοξο για αυτόν, ότι η Τούμπα αποδείχτηκε εφιάλτης του, σε αντίθεση με τα εκτός έδρας ματς που η εικόνα του ήταν πολύ καλύτερη. Η ΑΕΚ ταλαιπωρημένη από τα οικονομικά προβλήματα, την διοικητική ανυπαρξία, τους αρκετούς τραυματισμούς, έκανε μάλλον μία αγωνιστικά αδιάφορη χρονιά, πετυχαίνοντας και αυτή απλά το αυτονόητο, την συμμετοχή στα πλέι οφ.
Ο Ατρόμητος είναι αυτό που έχουμε μάθει να λέμε ότι είναι η ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος. Προσωπικά θα έβγαζα τη λέξη έκπληξη και θα άφηνα μόνο το ευχάριστη. Ευχάριστη επιβεβαίωση ότι η καλή οργάνωση, ο νοικοκυρεμένος σύλλογος, ο καλός προπονητής και οι πολλοί ικανοί νεαροί Ελληνες ποδοσφαιριστές φτάνουν για να κάνουν την διαφορά.

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΝ

Ο Άρης είναι ο μεγάλος χαμένος του πρωταθλήματος αφού η χρονιά ξεκίνησε και τον είχε λόγω ρόστερ και προπονητή (Τσιώλη) ως ένα από τα φαβορί για να μπει στα πλέι οφ. Δεν τα κατάφερε λόγω του πολύ κακού ξεκινήματος, αλλά και ορισμένων μεγάλων χαμένων ευκαιριών μέσα στη χρονιά. Μία τέτοια η τελευταία ήταν στο ματς με τον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ. Με τους πράσινους απογοητευμένους, το γήπεδο άδειο λόγω της τιμωρίας και τον Σπυρόπουλο με μία ανόητη αποβολή να αφήνει την ομάδα του με 10, ο Αρης έψαχνε ένα μεγάλο «διπλό» που ίσως να άλλαζε και την χρονιά του. Τελικά όχι απλώς δεν νίκησε, άλλα έχασε από τους 10 του ΠΑΟ. Από σύμπτωση πάντως, αν δηλαδή κάποιος από τους ΠΑΟ, ΑΕΚ δεν πάρουν άδεια για να παίξουν στην Ευρώπη και τον ευνοήσει και ο θεσμός του Κυπέλλου ίσως να παίξει Ευρώπη αν τερματίσει έκτος.

Ο Αστέρας Τρίπολης είναι ο ορισμός της ομάδας με τα δύο πρόσωπα. Το κάκιστο χωρίς τον Τσιώλη και το εκπληκτικό με τον Τσιώλη. Κατά τα άλλα πολλά θα κριθούν για την χρονιά από τα αν θα παίξει Ευρώπη. Και το κυνηγά είτε μέσω του Κυπέλλου, είτε μέσω του πρωταθλήματος με τον ίδιο τρόπο που το κυνηγά και ο Αρης. Κάποιος να μην πάρει άδεια και αυτός να τερματίσει έκτος.

Μόνο και μόνο που τον βάζουμε στην κατηγορία ότι δεν πρόλαβε τα πλέι οφ φτάνει για να δείξει το μέγεθος της επιτυχίας του. Επί της ουσίας έχει πάψει να διεκδικεί την είσοδο εδώ και τρεις τέσσερις αγωνιστικές, αλλά μάλλον φυσιολογικά λόγω της κούρασης που ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα βγει στον δεύτερο γύρο σε μία ομάδα που σχεδόν δεν έκανε προετοιμασία. Το ότι θα τερματίσει στην πρώτη οκτάδα πιστώνεται στον Νίκο Αναστόπουλο.

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΩΝ

Από εδώ και κάτω όλες οι ομάδες με τον έναν ή τον άλλο τρόπο κινδύνευσαν. Κάποιες τα κατάφεραν κάποιες όχι.

Ξεκινάμε με την Ξάνθη, διότι έκανε ένα απίθανα παράξενο πρωτάθλημα που πρέπει να το χωρίσουμε στα τρία. Στο πρώτο τρίτο του πρωταθλήματος έπαιζε καλά, αλλά δεν έπαιρνε βαθμούς. Στο δεύτερο έπαιζε καλά και έκανε μόνο νίκες (!!!!) και στο τρίτο δεν έπαιζε καλά και έκανε μόνο ήττες (!!!). Κάποια στιγμή είδε την Ευρώπη, προς το τέλος είδε τον υποβιβασμό και χρειάστηκε τη νίκη επί της Δόξας για να ησυχάσει.

Ο Πανιώνιος ήταν μάλλον σταθερός. Καλός όχι, κακός όχι, αλλά σταθερός. Πρέπει να είναι η μοναδική ομάδα που δεν άλλαξε ποτέ θέση στη βαθμολογία, υπό την έννοια ότι ποτέ δεν βρέθηκε κάτω από την ζώνη του υποβιβασμού, ποτέ μακριά από αυτήν. Σε όλο το πρωτάθλημα ο Πανιώνιος πρέπει να ήταν από 9ος ως 12ος. Στα συν ότι έβγαλε ορισμένους νέους παίκτες.

Ο ΠΑΣ κερδίζει την παραμονή στο τέλος χάρη σε δύο σπουδαία διπλά. Αυτό στην Ξάνθη και αυτό στην Τούμπα. Αυτοί οι έξι (εκτός προγράμματος) βαθμοί είναι που τον έχουν σήμερα στην 10η θέση, η οποία πιθανότατα είναι το και το υψηλότερο ταβάνι του κατά την διάρκεια της χρονιάς.

Ο Λεβαδειακός που όπως όλα δείχνουν μένει στην κατηγορία έκανε ένα από τα μεγαλύτερα κατορθώματα της χρονιάς. Η μία από τις δύο ομάδες που μπήκαν στη μάχη εννιά αγωνιστικές μετά τους υπόλοιπους και όμως τα κατάφερε. Παίζοντας καλό ποδόσφαιρο κάνοντας καλές μεταγραφές και κυρίως τον Γενάρη (πρόσθεσε Σουμπίνιο, Μεντί και Παπαδόπουλο στο ρόστερ) και έχοντας έναν προπονητή (Παράσχος) που χρόνια το παλεύει να σώζει ομάδες και συνήθως τα καταφέρνει ο Λεβαδειακός κέρδισε ένα πολύ δύσκολο στοίχημα.

Ο Εργοτέλης ο οποίος δεν έχει σωθεί ακόμη, αλλά είναι φαβορί για να το κάνει, σε γενικές γραμμές τα έκανε μούσκεμα και αν σωθεί τελικά αυτό θα οφείλεται όχι στο τι έκανε αυτός για να μείνει, αλλά στο τι δεν έκαναν οι τρεις από κάτω του για να σωθούν.

Ο πρώτος που αυτοκτόνησε για παράδειγμα είναι ο Παναιτωλικός. Όλα ιδανικά για τους Αγρινιώτες για να μείνουν στην κατηγορία. Σπουδαία διοίκηση, ακριβότερο μπάτζετ από πολλούς, γεμάτη έδρα από εξαιρετικό κοινό και σπουδαίες εγκαταστάσεις για να δουλεύει και να παράγει έργο κάποιος. Εν τέλει αν δεν κάνει ένα μίνι θαύμα στο τέλος δεν θα μείνει στην κατηγορία και αυτό οφείλεται στην ανοργανωσιά σε όλα τα επίπεδα και στις πολλές, πάρα πολλές λανθασμένες μεταγραφικές επιλογές και το καλοκαίρι και τον Γενάρη.

Η Κέρκυρα ήταν μάλλον ο αδύναμος κρίκος. Με ένα παράξενο ρόστερ από μεγάλους σε ηλικία Ελληνες παίκτες και άσημους ξένους οη Κέρκυρα έμοιαζε πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα ότι με εξαίρεση Λεβαδειακό και Δόξα ήταν το μεγάλο φαβορί για τον υποβιβασμό. Απλά στο γήπεδο το επιβεβαίωσε.

Η Δόξα τέλος ήταν σίγουρο ότι θα πέσει και έπεσε. Με το πιο φτωχό ρόστερ από όλους, το ότι μάζεψε και 15 βαθμούς ως τώρα μάλλον κατόρθωμα πρέπει να θεωρείται.