FC: Το χειρότερο είναι ότι αυτοί θα ξαναπάνε γήπεδο. Εγώ, όχι

Αρκεί μια ιδεολογική, κομματική, οπαδική ή επαγγελματική ταμπέλα ή ιδιότητα για να βάλει δυο ανθρώπους - κατά τα άλλα διαφορετικούς - στο ίδιο «τσουβάλι»; Εγώ λέω όχι. Αυτοί που τα έκαναν λαμπόγυαλο στο ΟΑΚΑ την Κυριακή δηλώνουν οπαδοί του Παναθηναϊκού, όπως Παναθηναϊκοί δηλώνουν κι αυτοί που κάθονταν αποσβολωμένοι στις θέσεις τους και τόσοι άλλοι που περίμεναν ότι θα δουν το ματς στην τηλεόραση. Βλέπετε τίποτα κοινό μεταξύ τους; Δεν νομίζω. Αντίστοιχα το να είσαι ιδεολογικά ταγμένος κάπου ή αντίθετος σε όλα, δεν σημαίνει ότι σώνει και ντε πρέπει να σπας μαγαζιά και να κάνεις πλιάτσικο στα κινητά για να δηλώσεις την «αντίδρασή σου». Και σίγουρα μπορεί να δηλώνουμε αρκετοί άνθρωποι δημοσιογράφοι, αλλά την πρωτοσέλιδη «τσαπού» (και κάθε αντίστοιχη «πράσινης», «κίτρινης» ή «ασπρόμαυρης» απόχρωσης) σάς την επιστρέφω και ουδεμία σχέση δεν έχω και δεν θέλω να έχω με τους «συναδέλφους».

Στη χώρα αυτή, ο καθένας είναι ό,τι δηλώσει. Κι ας «καπελώνει», καπηλεύεται ή οικειοποιείται ό,τι γουστάρει, κι ας παρασύρει στον δικό του βούρκο ένα σωρό κόσμο που τον παίρνουν οι λάσπες επειδή τυγχάνει να υποστηρίζει π.χ. την ίδια ομάδα, το ίδιο κόμμα, να κάνει την ίδια δουλειά ή να έχει τα ίδια «πιστεύω». Δεν είναι «αλήτες» όλοι οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ, επειδή κάποιοι αποφάσισαν να τα σπάσουν όλα και να σπάσουν στο ξύλο όποιον βρήκαν εύκαιρο, όπως δεν είναι όλοι οι αστυνομικοί «μπάτσοι - γουρούνια - δολοφόνοι», όπως δεν είναι όλοι οι εφοριακοί «πιασμάν», όπως δεν παίρνουν όλοι οι γιατροί φακελάκια, όπως δεν είναι όλοι οι δημοσιογράφοι «αλήτες - ρουφιάνοι» και πάει λέγοντας. Μόνο που συνήθως την πληρώνουν οι πολλοί για τις πράξεις των λίγων.

Συζητούσα με διάφορους φίλους και γνωστούς μετά το ματς του ΟΑΚΑ που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, στο τσατ ενός διαδικτυακού παιχνιδιού που παίζω και είπε ένας «ντροπή σας ρε Παναθηναϊκοί». Και αναρωτήθηκα για ποιο λόγο πρέπει εγώ να ντρέπομαι, επειδή κάποιοι πήγαν στο ΟΑΚΑ με σχέδιο να τα ρημάξουν όλα - κι ήταν οι μοναδικοί που είχαν σχέδιο, σε αντίθεση με αυτούς που στάθηκαν απέναντί τους, είχαν τόσες μέρες να προετοιμαστούν, γνώριζαν ότι θα γίνει πανικός αλλά δεν έκαναν τίποτα: Να ντραπώ για την ομάδα μου; Όχι βέβαια. Να ντραπώ που πάλεψε μέχρι τώρα με πενιχρά μέσα, ελλιπές ρόστερ, αφραγκιές, κόντρα σε σοβαρούς και πολύμηνους τραυματισμούς, με τον Μαυρία και τον Τοτσέ να χρίζονται βασικοί ελλείψει άλλων; Καθόλου δεν ντρέπομαι, αντίθετα λέω και μπράβο που έφτασε ως εδώ. Άλλη βενζίνη όμως δεν είχε στο ντεπόζιτο, οπότε κάπου εδώ τέλειωσε και το ταξίδι.

Αντίθετα ντρέπομαι γι’ αυτούς που δηλώνουν οπαδοί της ίδιας ομάδας με μένα, αλλά δεν τη σεβάστηκαν, όπως δεν σεβάστηκαν και μένα και τον αντίπαλο και το άθλημα και κανέναν. Που χάλασαν ένα παιχνίδι, χτύπησαν κόσμο, μας έκαναν ρεζίλι παντού, «εξασφάλισαν» την τιμωρία της ομάδας για φέτος και για του χρόνου και αναγκάζουν μια ομάδα χωρίς χρήματα να πληρώσει και πρόστιμο και να αποκαταστήσει και τις ζημιές στο ΟΑΚΑ. Ξέρετε ποια είναι η «πλάκα» και το πιο στενόχωρο όλων; Ότι αυτοί οι άνθρωποι, κρυμμένοι πίσω από την κουκούλα τους, το κράνος και την ανωνυμία τους, θα ξαναπάνε στο γήπεδο με την πρώτη ευκαιρία, σε αντίθεση με μένα, που με ξενέρωσαν και δεν έχω καμία όρεξη να πάω.

Κώστας Βαϊμάκης

www.fightclub.gr

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr