Δεσμοί αίματος τους ενώνουν για πάντα (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Τo παιχνίδι θα είχε έτσι κι αλλιώς πανηγυρικό χαρακτήρα για την «Ένωση» απόψε. Ο κόσμος της περιμένει να τη δει, μόλις μία εβδομάδα πριν από το ματς με τη Χαρτς, γεγονός που από μόνο του θα αρκούσε. Όποιοι όμως ανηφορίσουν στο ΟΑΚΑ για την κόντρα με την Μπενφίκα, θα πρέπει να έχουν στο μυαλό τους και την αποθέωση σε δύο ανθρώπους στους οποίους ο σύλλογος χρωστάει πολλά! Ο Φερνάντο Σάντος θα είναι αντίπαλος όχι για πρώτη φορά, αλλά σίγουρα με πολύ διαφορετικές προδιαγραφές από το 2002. Ο Κώστας Κατσουράνης θα φορά πια μία από τις πιο ιστορικές φανέλες του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, η οποία, αν και θα έχει αετό, θα είναι η κόκκινη της Μπενφίκα. Σε αυτά τα δύο πρόσωπα η πληγωμένη ΑΕΚ του 2004 βρήκε στήριγμα. Ο Σάντος δεν ήταν υποχρεωμένος να ρισκάρει εκείνο το αβέβαιο καλοκαίρι τη συνέχεια της καριέρας του και πάλι στην Ελλάδα. Σύμφωνοι, είχε αποτύχει στη Σπόρτιγκ. Όποιος όμως γνωρίζει έστω και λίγο τα της Πορτογαλίας, μπορεί να υποθέσει πως αν έμενε ένα διάστημα χωρίς ομάδα, όλο και κάποια δουλειά θα ερχόταν προς το μέρος του. Αμέσως το μυαλό πάει στην Πόρτο, που μετά το θαύμα του Μουρίνιο άλλαξε προπονητή (αντικαθιστώντας τον Ιταλό Ντελ Νέρι με τον Βίκτορ Φερνάντεθ) πριν καν από το Σούπερ Καπ του Μονακό στα τέλη Αυγούστου! Η φιλία του Σάντος με τον πρόεδρο των τότε πρωταθλητών Ευρώπης, τον Πίντο ντα Κόστα, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως θα του εξασφάλιζε την περιζήτητη θέση! Προτίμησε όμως να δώσει προτεραιότητα στην ΑΕΚ και τον Νικολαΐδη. Αλλωστε, ο ίδιος ο Ντέμης δήλωνε πως από αυτόν έμαθε όσα απ' όλους τους προπονητές μαζί στην καριέρα του.

Ο Κατσουράνης το ίδιο καλοκαίρι ήταν πια πρωταθλητής Ευρώπης. Μπορούσε να φύγει, διότι ήταν απλήρωτος. Μπορούσε εύκολα να εξαργυρώσει εκείνο το χρυσό μετάλλιο με ένα πανάκριβο συμβόλαιο, όλα τα χρήματα του οποίου θα πήγαιναν στον τραπεζικό λογαριασμό του. Δεν το έκανε. Τίμησε τη φιλία του με τον Νικολαΐδη, τίμησε την ομάδα που του έδωσε την ευκαιρία από παίκτης της Παναχαϊκής να γίνει βασικό στέλεχος στην Εθνική.

Η ιστορία πάντα κρίνεται με το πέρασμα του χρόνου. Δεν είναι βιαστικό όμως να πει κάποιος πως ο Σάντος έκανε θαύματα, με δεδομένο το υλικό που παρέλαβε. Η γκρίνια, ίδιον του λαού μας, γίνεται για το ότι η ομάδα δεν έπαιζε ελκυστικό ποδόσφαιρο! Πρώτο ζητούμενο ήταν αν η «Ένωση» μπορούσε να παίξει καλύτερα με το υλικό που είχε ο Πορτογάλος. Δεύτερο και βασικότερο ζητούμενο ήταν η αποτελεσματικότητα. Αν η ΑΕΚ νικούσε τον Ιωνικό στο ΟΑΚΑ πριν από 15 μήνες, θα έπαιρνε το πρωτάθλημα! Αν το είχε κάνει, μόλις 40 εβδομάδες από τη στιγμή που ήταν στα όρια της χρεοκοπίας, ποιος θα έλεγε πως στόχος ήταν η καλή μπάλα και ότι ο τίτλος δεν τον ενδιέφερε; Αν μου τον βρείτε, δώστε του συγχαρητήρια και στείλτε τον στον διαγωνισμό παιδικών παραμυθιών που γίνεται στη γενέτειρα του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, την Κοπεγχάγη, κάθε χρόνο. Θα έχει μεγάλες πιθανότητες, γράφοντας κάτι παρόμοιο, να πάρει το πρώτο βραβείο!

Ο Σάντος ξεκίνησε να δουλεύει με τριετές πλάνο. Στον δρόμο οι προοπτικές άλλαξαν. Πέρυσι αποκτήθηκαν πολλοί νέοι παίκτες, αλλά ξαφνικά στην ομάδα συνειδητοποίησαν πως ο τίτλος ή τουλάχιστον το Τσάμπιονς Λιγκ μέσω της δεύτερης θέσης δεν ήταν κάτι ανέφικτο! Η αλλαγή πλεύσης δεν έγινε με πρωτοβουλία του Σάντος. Αν πιστέψει κανείς αυτό, τότε μπορεί κάποιος να του πουλήσει και οικόπεδο στο φεγγάρι! Ο Πορτογάλος σαφέστατα και πήγε άκρως συντηρητικά την «Ενωση». Σε πολλά ματς η επίθεση γινόταν με πέντε παίκτες, άντε έξι το πολύ. Ως αποτέλεσμα, κανένα ματς με μικρή ομάδα που καθόταν ταμπουρωμένη με έντεκα πίσω από την μπάλα δεν μπορούσε να κερδηθεί εύκολα! Αυτό είναι το μόνο που μπορεί κάποιος να του προσάψει. Τίποτε άλλο! Στον μέσο οπαδό κάνει λοιπόν αλγεινή εντύπωση η φανερή προσπάθεια από πολλούς ρεπόρτερ της «Ένωσης» να εμφανίσουν τον Σάντος σαν τον... Εωσφόρο, που οδηγούσε την ΑΕΚ αγωνιστικά στα μονοπάτια της κόλασης! Δεν είναι Μουρίνιο ο Σάντος, αλλά ένας αξιόλογος προπονητής, που στην ΑΕΚ δούλεψε καλά και σκληρά. Αν δεν είχε 100% αποτελεσματικότητα, δεν είναι ο μόνος υπεύθυνος!

Όσο για τον Κατσουράνη, η περσινή χρονιά δεν ήταν η καλύτερη και πλέον στένευαν για τον ίδιο τα περιθώρια για καριέρα στο εξωτερικό. Κάποια μέρα μπορεί και να μετάνιωνε που δεν θα το είχε δοκιμάσει. Φυσικά και σε αυτό έπαιξε ρόλο ο Σάντος, που έφερε μία εξαιρετική πρόταση στην «Ένωση», αφού αυτά τα λεφτά για Έλληνα παίκτη δεν υπάρχει περίπτωση να τα δώσει πια ξένη ομάδα.

Απόψε λοιπόν στο ΟΑΚΑ ο κόσμος της ΑΕΚ οφείλει να δώσει το «παρών» για την ομάδα του πρωτίστως αλλά και για δύο δικούς του ανθρώπους, η καρδιά των οποίων είναι ένα με την εξέδρα! Ο Κατσουράνης και ο Σάντος αξίζουν ένα πολύ ζεστό χειροκρότημα, διότι απέδειξαν σε δύσκολες εποχές για συναισθήματα πως το ποδόσφαιρο μπορεί ακόμα να δημιουργεί δεσμούς αίματος με μία ομάδα! Για πάντα!