Η ευκαιρία να δούμε πάλι την κανονική Μπαρτσελόνα

Στο χιονισμένο Ντίσελντορφ, μόλις με παρέλαβε ο οδηγός της ΟΥΕΦΑ και περιμένοντας τους δύο άλλους συναδέλφους από την ιταλική τηλεόραση, που το αεροπλάνο τους έφτασε λίγη ώρα μετά το δικό μου, η πρώτη ερώτηση είχε να κάνει με την ψηφοφορία του μνημονίου. «Τελικά, μένετε στο ευρώ;» ήταν τα λόγια του νεαρού παλικαριού που και πριν από τρεις μήνες με είχε πάει πίσω στο αεροδρόμιο από το Ντόρτμουντ, ύστερα από το ματς με τον Ολυμπιακό.

Ηταν η επόμενη μέρα μίας προαναγγελθείσης τραγωδίας, αφού τότε είχε αιφνιδιάσει όλο τον κόσμο, γκρεμίζοντας τα χρηματιστήρια -και την όποια εύθραυστη σταθερότητα της ευρωζώνης- ο Γιώργος Παπανδρέου πυροβολώντας το… πόδι του μαζί με τη χώρα, μιλώντας για δημοψήφισμα! Σε μία γερμανική κοινή γνώμη που εδώ και καιρό ο βομβαρδισμός από τα μίντια έχει να κάνει με τους «τεμπέληδες Ελληνες που δεν δουλεύουν και περιμένουν τα λεφτά μας για να ζήσουν» το να λες από πού προέρχεσαι δεν είναι αυτές τις μέρες ό,τι καλύτερο. Στο ξενοδοχείο η ρεσεψιονίστ μου ζήτησε να πληρώσω μετρητά και να μην αφήσω την πιστωτική κάρτα και ηρέμησε μόνο όταν της διευκρίνισε ο προϊστάμενός της πως δεν υπάρχει πρόβλημα!

Ομολογώ πως αυτά τα δύο χρόνια που υπάρχει το πρόβλημα, έχω δει και έχω ακούσει πολλά στο εξωτερικό, ώστε να μην επηρεάζομαι. Αλλά οφείλω να πω πως αρχίζει να γίνεται κουραστικό και δεν είναι και το ωραιότερο συναίσθημα. Η Ελλάδα έδωσε πάρα πολλές αφορμές αυτά τα δύο χρόνια και -κακά τα ψέματα- όσο και αν μας ενοχλεί, δεν υπάρχει σε αυτά που μας κατηγορούν καπνός χωρίς φωτιά. Συνεπώς όταν πια βγήκα στον αγωνιστικό χώρο του πανέμορφου BAY ARENA και είδα το χορτάρι παρά τον παγετό σε εξαιρετική κατάσταση χάρηκα και το μυαλό μου ταξίδεψε ένα 24ωρο μπροστά. Στη στιγμή που απόψε, μετά τη δίμηνη χειμερία νάρκη του το κορυφαίο τουρνουά επιστρέφει.

Το Τσάμπιονς Λιγκ παραμένει ένας θεσμός τόσο υψηλού κύρους που αντιλαμβάνεσαι αμέσως πόσο σημαντικό είναι για τους ρυθμούς μίας επαρχιακής πόλης. Ο Λιονέλ Μέσι και η Μπαρτσελόνα με νωπές τις πληγές από το 3-2 με το οποίο έχασαν στη βορειοανατολική Ισπανία, στην Παμπλόνα από μία… σεληνιασμένη Οσασούνα, θέλουν να απωθήσουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους το ματς αυτό και να ασχοληθούν με την υπεράσπιση του τίτλου τους.

Η Ρεάλ όλα δείχνουν πως θα τους εκθρονίσει στο εσωτερικό, αλλά αν διατηρήσουν στον διεθνή χώρο τα πρωτεία, τότε μικρό το κακό. Ομως δεν είναι η Μπάρτσα στην κατάσταση που μας έχει συνηθίσει και η Λεβερκούζεν σε τέτοια ματς ξεπερνά τον εαυτό της και γεμίζει και το γήπεδο, κάτι που της δίνει εξαιρετική ώθηση. Βέβαια αν δεν σκοράρει απόψε τουλάχιστον δύο φορές δεν θα έχει λογικά τύχη για να πάρει μία νίκη έστω και ισχνή που θα της επιτρέψει να πάει στην Καταλωνία με πιθανότητες. Το ματς θα έχει ρυθμό και για την Μπάρτσα που παίζει διαρκώς δύο ματς την εβδομάδα εδώ και ενάμιση μήνα, αυτό το παιχνίδι είναι κλειδί για να ξαναβρεί τη χαμένη της αυτοπεποίθηση και επιτέλους να την ξαναδούμε κανονικά πάνω στο χορτάρι και όχι σαν κακέκτυπο!