Σίγουρα διαφορετικός χωρίς Ζαγοράκη

Aυτή τη φορά δεν άντεξε. Ο Θοδωρής Ζαγοράκης παραιτήθηκε βάζοντας τίτλους τέλους σε μία προεδρική θητεία στη διάρκεια της οποίας μετέτρεψε και πάλι τον ΠΑΟΚ σε ισότιμο «συνομιλητή» στο τραπέζι του ελληνικού πρωταθλήματος.

Η επόμενη μέρα που ξημερώνει, σύμφωνα με αυτούς που τον πολεμούσαν (λίγοι αλλά φωνασκούντες έντονα), θα είναι καλύτερη. Για τη σιωπηλή πλειοψηφία που αντιλαμβάνεται τα προβλήματα και καταλαβαίνει πόσο δύσκολο θα είναι το μέλλον του συλλόγου, η επόμενη μέρα μοιάζει μαύρη. Υπάρχουν και οι περισσότερο πεσιμιστές που λένε πως ήδη για τον ΠΑΟΚ η αντίστροφη μέτρηση, που θα τον φέρει σε ίδια δεινή θέση με την ΑΕΚ διοικητικά, έχει ξεκινήσει. Δεν είμαι απόλυτα βέβαιος γι’ αυτό ομολογώ, επειδή παρά τα όσα πέρασε σε αυτή τη τελευταία 20ετία ο ΠΑΟΚ μετά τη μαύρη νύχτα με την Παρί Σεν Ζερμέν το 1992, η δυναμική συσπείρωση του κόσμου του τον κράτησε στον αφρό. Ωστόσο αυτό που συντελέστηκε από τον Ιούνιο του 2007 και ύστερα, με την εμβληματική παρουσία ενός γεννημένου αγωνιστή όπως ο Θόδωρος Ζαγοράκης, δύσκολα θα συνέβαινε με οποιονδήποτε επενδυτή.

Ο ΠΑΟΚ για πάρα πολλά χρόνια είχε συμβιβαστεί με την ιδέα της μετριότητας, αλλά από τη στιγμή που ανέλαβε ο Σάντος και παρά τις φυσιολογικές δυσκολίες της πρώτης σεζόν, η εικόνα του απέκτησε σφρίγος και εξέπεμπε υγεία. Η δεύτερη θέση του 2010 και η έξοδος στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, για μία ομάδα που είχε περάσει τόσα ήταν άθλος, όμως δεν χτίστηκε σωστά η συνέχεια παρά τις δύο εξαιρετικές ευρωπαϊκές σεζόν. Και πάλι όμως παρά τα στραπάτσα στο πρωτάθλημα και την κατραπακιά στο Κύπελλο από τον Ατρόμητο, ο ΠΑΟΚ μη λησμονάμε πως συνεχίζει το Γιουρόπα Λιγκ και σύντομα θα κληθεί να κοντραριστεί με την Ουντινέζε. Τα πολλά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ΠΑΕ ανάγκασαν τον Ζαγοράκη σε δύσκολες αποφάσεις όπως η πώληση του Βιεϊρίνια και του Κοντρέρας, αλλά αν κάποιος είχε μία καλύτερη πρόταση για το πώς δεν θα διαλυόταν οικονομικά η ομάδα ας την έλεγε.

Ο ΠΑΟΚ της επόμενης μέρας χωρίς τον Ζαγοράκη μπορεί να είναι καλύτερος ή χειρότερος, πάντως σίγουρα θα είναι διαφορετικός. Και με τις αποδοκιμασίες του κόσμου στο πρόσωπό του επιβεβαιώνεται πλήρως η θρυλική ατάκα του Σαντιάγκο Μπερναμπέου πως «δεν υπάρχει πιο αχάριστο πλάσμα στη φύση από τον κακομαθημένο οπαδό».