FC: «Συγκυβέρνηση» ΟΣΦΠ-ΠΑΟ

Έχετε άραγε αναλογιστεί πόσο δύσκολο είναι μέσα σε λίγα 24ωρα δύο άσπονδοι εχθροί να τα βρουν, έστω και υπό τον εθνικό κίνδυνο ενός τελεσιγράφου που εκπνέει; Πόση προσπάθεια χρειάζεται για να παραμεριστεί, έστω και βραχυχρόνια, ο παντοδύναμος ανθρώπινος εγωισμός ο οποίος στην ελληνική ψυχοσύνθεση φτάνει μέχρι το «εντάξει, να το κάνουμε, αλλά με τακτ για να μη μας πάρουν χαμπάρι και μας κάνουν βούκινο»;

Όσοι πιστεύετε ότι όλα τα προηγούμενα είναι «έπεα πτερόεντα» μπροστά στην εθνική ομοψυχία συνεχίστε την ανάγνωση (ευχαριστώ τους υπόλοιπους που έφτασαν μέχρι εδώ αλλά, ως κατανοούντες, είναι ανώφελο να συνεχίσουν): Ας πούμε λοιπόν ότι ξαφνικά η ΟΥΕΦΑ στέλνει φιρμάνι στην ΕΠΟ με το οποίο της διαμηνύει ότι πρέπει εντός 72 ωρών οι δύο κατά τεκμήριο μεγαλύτερες ομάδες της χώρας -ΟΣΦΠ και ΠΑΟ- να γίνουν μία, διότι αλλιώς τίθεται σε σοβαρό κίνδυνο το ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό κεκτημένο (δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, εφευρέθηκε χάριν της study case που εξετάζουμε στο παρόν κείμενο). Προειδοποιούν επίσης ότι η νέα ομάδα που θα προκύψει θα έχει ορίζοντα τουλάχιστον τεσσάρων μηνών και θα εκπροσωπεί τη χώρα σε όλες τις συλλογικές ευρωπαϊκές διοργανώσεις -από τις οποίες προκύπτει το σοβαρό «μαρούλι» για το μπάτζετ της επόμενης σεζόν.

Προσπαθήστε να φανταστείτε τι θα ακολουθήσει. Οι δύο από τις τρεις μέρες θα κυλήσουν με μίνι συγκεντρώσεις οπαδών, ατελείωτο «”μπε-φάπ”ιασμα» στα πεδία σχολίων των αθλητικών σάιτς, ξύλο έξω από συνδέσμους, απειλές προς τη διοίκηση, πύρινους λόγους παλαιμάχων για «αντίσταση κατά της ποδοσφαιρικής παγκοσμιοποίησης» κ.ο.κ. Την τρίτη μέρα, άπαντες θα έπαιρναν χαμπάρι ότι ο χρόνος τελειώνει και θα άρχιζαν οι ουσιαστικές διαβουλεύσεις. Για τη θέση του προέδρου δεν θα είχαμε πολλή μανούρα. Ο Γ. Βαρδινογιάννης είναι εξαφανισμένος, ο Τσάκας δεν θα τολμούσε να την διεκδικήσει γιατί τότε θα έπρεπε αναγκαστικά να έρθει στην Ελλάδα ο πρίγκιπας και δεν είναι να παίζεις μ’ αυτά τα πράγματα, οπότε πρόεδρος θα αναλάμβανε -ελλείψει αντιπάλου- ο κ. Μαρινάκης.

Η πρώτη μεγάλη κόντρα θα άρχιζε στη συζήτηση για τον προπονητή: -Να είναι ο Βαλβέρδε; -Και γιατί να είναι ο Βαλβέρδε; -Γιατί έχει πάρει δύο πρωταθλήματα και ξέρει καλύτερα την ελληνική νοοτροπία; -Ενώ ο Φερέιρα ποια ξέρει, την Αυστριακή; -Σιγά μη βάλουμε τον Πορτογάλο, πόσα κιούπια έχει; -Κανένα, αλλά η ομάδα του παίζει την καλύτερη μπάλα αυτή τη στιγμή, δεν πρέπει να το εκμεταλλευτούμε;

Πάμε στους παίκτες: -Τέρμα θα είναι ο Καπίνο, σωστά; -Και γιατί να είναι ο πιτσιρικάς, τι εμπειρία έχει; -Δεν έχει εμπειρία αλλά έχει προσόντα και τσαμπουκά -Και ο Κοστάντζο έχει προσόντα, αλλά τον ευνούχισε ο κόσμος. Κι είναι και διεθνής... -Και ο Κοτσόλης είναι διεθνής, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να παίξει. -Άμυνα όλη του ΟΣΦΠ, έτσι; Τόροσίδης, Αβραάμ, Μέλμπεργκ, Χολέμπας, εγγύηση. -Ναι, αλλά έχουν δεχτεί 9 γκολ, ενώ του ΠΑΟ μόνο 7. -Καλά, άστο για μετά. Με την τριάδα του κέντρου τι κάνουμε; -Τι θες να κάνουμε; Σιμάο, Κατσουράνης και μπροστά τους ο Ιμπαγάσα. -Πάλι καλά που έβαλες τον «Κάνιο» μέσα ρε κιμπάρη... -Ποιον ήθελες να βάλω, το «πολυεργαλείο» Μοδέστο, τον «κυματοθραύστη» Ορμπάιθ που δεν κόβει ούτε με βαλέ ή μήπως τον «μία παίζω, μία έχω θλάση, μία είμαι άφαντος» Φέισα;

-Μπροστά Λέτο, Τζεμπούρ σίγουροι και η τρίτη θέση να παιχτεί ανάμεσα σε Μιραλάς και Κουίνσι, σύμφωνοι; -Ίσως, αν μου πεις ποιος θα παίζει στην κορυφή -Ε, ποιος να παίζει, ο φονιάς ο Αργεντινός!

-Πριτς! -Στα μούτρα σου! -Ο Λέτο είναι τόσο σέντερ-φορ όσο ο Ζε Ελίας ήταν δαντελένιος αμυντικός μέσος -Ο Λέτο όμως τα κολλάει δύο-δύο, οπότε μόκο -Καλά, θα μεταφέρω τις απόψεις σου στο επιτελείο μας και τα ξαναλέμε -Ok, θα περιμένω. Και μέχρι τότε θα σκέφτομαι αν θα πρέπει να έχουμε σήμα τον «τριφυλλοφόρο έφηβο» ή το «δαφνοστεφανωμένο τριφύλλι»...

Γιάννης Τσαούσης

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr