Fight Club - Στα χαρακώματα

FC: Ας γράψουμε όλοι 100 φορές για τιμωρία «συγνώμη κύριε Φερέιρα»...

Ξεκινάω πρώτος εγώ, για να δώσω και το καλό παράδειγμα: συγνώμη κύριε Φερέιρα. Διότι ανήκω σ’ αυτούς που πίστευαν το καλοκαίρι ότι με εσάς στον πάγκο, δεν θα δει προκοπή ο Παναθηναϊκός.

Ξεκινάω πρώτος εγώ, για να δώσω και το καλό παράδειγμα: συγνώμη κύριε Φερέιρα. Διότι ανήκω σ’ αυτούς που πίστευαν το καλοκαίρι ότι με εσάς στον πάγκο, δεν θα δει προκοπή ο Παναθηναϊκός. Και δεν το είπα μετά τον αποκλεισμό από Οντένσε και Μακάμπι, το έλεγα και πριν τους επίσημους αγώνες, βλέποντας το υλικό να αποψιλώνεται, λεφτά να μην υπάρχουν, παίκτες άγνωστους ή αμφίβολης αξίας να έρχονται και συνυπολογίζοντας την εικόνα της ομάδας από τότε που την αναλάβατε - η οποία μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, δεν ήταν αυτό που λέμε «μαγευτική».

Βιάστηκα κι εγώ, όπως βιάστηκαν πολλοί. Έχουμε στην Ελλάδα τη νοοτροπία του ταχυφαγείου στο ποδόσφαιρο: να φύγει γρήγορα ο ένας, να έρθει ο επόμενος, να καρπωθούμε όποια οφέλη μπορούμε από το hype που προκαλεί η αλλαγή στον πάγκο. Η «αλάνθαστη» βλακεία μας είναι πως ό,τι έχει να πει ένας προπονητής κι ό,τι έχει να δώσει, φαίνεται από τους δυο, άντε τρεις μήνες - αν δεν μας τα δείξει, τότε δεν κάνει. Λες και η Ρώμη χτίστηκε σε μια μέρα... Όλοι εμείς οι αφελείς λοιπόν, που θεωρούσαμε ότι θα ήταν καλύτερα να αναλάβει την ομάδα ο Δώνης ή όποιος άλλος είναι μαθημένος να δουλεύει χωρίς γκράντε ονόματα, με περιορισμένο μπάτζετ, να «γαβγίζει» στα αποδυτήρια, να επιβάλει σιδηρά πειθαρχία, θεωρούσαμε παράλληλα πως ο Ζεσουάλντο Φερέιρα μας δούλευε όταν έλεγε ότι μπορεί να κάνει πράγματα ακόμα και με λιγότερα λεφτά, χωρίς Σισέ και Ζιλμπέρτο, χωρίς ηχηρές μεταγραφές. Και ότι όλα αυτά τα έλεγε για να μην χάσει τη δουλειά του και τα τελευταία ένσημα πριν τη σύνταξη.

Βλακείες λέγαμε, ίσως απογοητευμένοι από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Δεν πιστέψαμε ούτε τον προπονητή, ούτε τον Κατσουράνη που έλεγε ότι θα τρίβουμε τα μάτια μας με όσα θα δούμε. Ζαλιστήκαμε από τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό - κι όχι μόνο λόγω αποτελεσμάτων, αλλά κυρίως λόγω κακής μπάλας - και είπαμε ότι τα πράγματα θα ήταν δύσκολα φέτος - πόσο να βελτιωθεί αυτό το χάλι; Μόνο που το χάλι αυτό, βελτιώθηκε τόσο πολύ, που δεν χορταίνεις να το βλέπεις, που δεν θυμίζει σε τίποτα όχι απλά την ομάδα του καλοκαιριού, αλλά τη μπάλα που παίζει η ομάδα εδώ και πολλά - πολλά χρόνια.

Κι αυτό, το πιστώνεται αποκλειστικά ο Φερέιρα. Που όρθωσε ανάστημα και κάλυψε τους παίκτες του στα δύσκολα, που δούλεψε μαζί τους, που εμπιστεύτηκε όσους είχε και όσους έφερε, που δεν έσκυψε το κεφάλι στις αποχωρήσεις, την πώληση Τζόρβα, τους σοβαρούς τραυματισμούς του Νίνη και του Λάζαρου, στην έλλειψη επιθετικών (τρεις έχει και όλοι τους ήταν εκτός μέχρι πρόσφατα), στις απουσίες που έχει κάθε εβδομάδα. Αυτός είναι που με το περσινό δίδυμο στο κέντρο άμυνας, με τον ίδιο Σπυρόπουλο αριστερά, με τον Μαρίνο αντί του Βύντρα στους τελευταίους αγώνες κι ένα 17χρονο παιδαρέλι στο τέρμα, εμφανίζει μια άμυνα σοβαρή και αξιόπιστη. Αυτός πιστώνεται την αναγέννηση του Σιμάο και την εύρυθμη λειτουργία μπροστά από τον «κόφτη» με Κατσουράνη και Ζέκα. Αυτός «εφηύρε» το τρικ με Κουίνσι - Κλέιτον και Λέτο μπροστά, να αλλάζουν θέση και να έχουν ελευθερία κινήσεων στο παιχνίδι τους.

Αυτός και οι παίκτες του, μας κάνουν να θέλουμε να βλέπουμε τον Παναθηναϊκό. Όχι επειδή κερδίζει και είναι πρώτος στη βαθμολογία, αλλά επειδή παίζει μπάλα χωρίς εκπτώσεις και «κούρεμα» στην απόδοσή του: εντός ή εκτός, σε ντέρμπι ή μη-ντέρμπι, η φιλοσοφία παραμένει η ίδια. Δεν προσαρμόζεται ο Παναθηναϊκός στο εκάστοτε παιχνίδι, αλλά πετάει το μπαλάκι στον αντίπαλο να δει τι θα κάνει για να τον αντιμετωπίσει. Πάνω απ’ όλα, αυτό που πέτυχε ο Φερέιρα και οι παίκτες του, είναι ότι πλέον μπορούμε να συζητάμε για τον Παναθηναϊκό και να μιλάμε για ποδόσφαιρο. Ούτε για μετόχους - αμέτοχους, ούτε για το ποιος φταίει περισσότερο από τον άλλον, για λάθη του παρελθόντος ή ό,τι άλλο, αλλά γι’ αυτό που βλέπουμε και μας γεμίζει μόνο ευχάριστα συναισθήματα.

Για όλα αυτά, πρέπει να πούμε συγνώμη στον Ζεσουάλντο Φερέιρα κι ένα μεγάλο «ευχαριστώ». Και αυτά τα δυο, τα λέω τώρα που η ομάδα παίζει όμορφα και θα τα λέω ακόμα κι αν έρθει η αναποδιά ή τελικά δεν πάρει ο Παναθηναϊκός πρωτάθλημα. Αρκεί να προσπαθεί να παίζει έτσι και στη συνέχεια της χρονιάς, χωρίς να επικρατήσει η σκοπιμότητα του θεάματος και χωρίς να γίνουν κανενός είδους συμψηφισμοί και συμβιβασμοί, για χάρη του όποιου αποτελέσματος.

Κώστας Βαϊμάκης

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

Σχετικά βίντεο

close menu
x