FC: «Απάτσι», πες αλεύρι: ο «Καπετάνιος» σε γυρεύει!

Ο «Απάτσι» πέρυσι ήταν η αρχηγάρα. Ο παικταράς τους. Το σύμβολο της μαγκιάς τους απέναντι στην «μισητή» πλευρά του Μάντσεστερ, που νόμιζε ότι κρατάει όποιον γουστάρει και για τους υπόλοιπους μένουν τα ρέστα και τα λιμά. Ο σαλπιστής της αντεπίθεσης. Η αιχμή του δόρατος. Ο κράχτης, του οποίου η παρουσία θα λειτουργούσε σαν μαγνήτης για να έρθουν κι άλλοι σπουδαίοι παίκτες στο μέλλον. Το σημείο αναφοράς. Ο στόχος άλλων μεγάλων ευρωπαϊκών ομάδων. Ο παίκτης με τον οποίον στην 11άδα, δεν είχαν να φοβηθούν τίποτα και κανέναν. Αυτός που τους έδωσε τη δυνατότητα να παίξουν προκριματικά Champions League και να πάρουν μια θέση στους ομίλους.

Ο Κάρλος Τέβεζ το καλοκαίρι που μας πέρασε, έβαλε για μια ακόμα φορά στο κασετόφωνο το άσμα «άσε με να φύγω». Παλιά του τέχνη κόσκινο: από τότε που τον θυμόμαστε, μόλις έκλεινε βαριά τη δεύτερη σεζόν του στην ομάδα, άρχιζε να δηλώνει δημοσίως πόσο του λείπει η Αργεντινή, η οικογένειά του και οι φίλοι του, άσχετα αν τελικά έπαιρνε μεταγραφή για άλλη ομάδα της Αγγλίας κι όχι για την Αργεντινή ή έστω την «γειτονική» Βραζιλία, όπου αγαπήθηκε και διέπρεψε. Μας υπενθύμισε βέβαια κι αυτό το καλοκαίρι, ότι δεν είναι θέμα τα λεφτά αλλά η ψυχική υγεία, ότι δεν φαντάζεται τον εαυτό του να παίζει μπάλα μέχρι τα βαθιά ποδοσφαιρικά γεράματα, ότι δεν έχει σημασία πόσα βγάζεις αλλά πόσο συχνά χαμογελάς - κι εκείνος πλέον δεν χαμογελούσε συχνά, ότι θα ήταν καλύτερο για όλους να αλλάξει ομάδα. Μόνο που το «καλύτερο» δεν το ορίζει μόνο αυτός που επιθυμεί να φύγει, αλλά και η ομάδα που έδωσε έναν σκασμό λεφτά για να τον φέρει. Κι επειδή ο Μανσούρ (όπως και ο Σιναβάτρα παλιότερα) έχει δώσει τα τελευταία χρόνια δυο καράβια λεφτά για να κάνει τα κέφια και τα χατίρια του εκάστοτε τεχνικού και είδε ότι οι επενδύσεις του πήγαιναν στον βρόντο (παίκτες που κόστισαν πολλά εκατομμύρια έφυγαν ως ελεύθεροι, ως δανεικοί ή φέρνοντας ελάχιστα χρήματα στη Σίτι), είπε «ως εδώ! θέλεις να φύγεις; φέρε πρόταση ανάλογη με την αξία σου και το πρεστίζ σου».

Κάπου εκεί κόπηκε η όρεξη όλων αυτών που περίμεναν να πιάσουν κότσο τη Σίτι και να πάρουν τον Τέβεζ με 20-25 εκατομμύρια ή με καμιά αστειότητα του τύπου «δανεικός με οψιόν αγοράς το επόμενο καλοκαίρι», λες και μιλάμε για κανένα πιτσιρίκι από τις Ακαδημίες του Άγιαξ. Και καλού - κακού στη Σίτι, για να μην μείνουν αμανάτι, πήγαν και πήραν τον Αγκουέρο, ως «αντι-Τέβεζ», στέλνοντας παράλληλα το μήνυμα στις «διεθνείς αγορές»: «εμείς έχουμε κάνει τα κουμάντα μας, βρήκαμε τον επόμενο παιχταρά για την επίθεση, όποιος ενδιαφέρεται για τον Τέβεζ, το ξέρει το τηλέφωνό μας. Καλοκαίρι ή Γενάρη, υπομονή έχουμε, τα λεφτά δεν μας λείπουν, όποτε ευκολύνεστε». Παράλληλα, απ’ τη στιγμή που πέρασε η 31η Αυγούστου κι ο Τέβεζ δεν έφυγε, παρέμεινε στις υπηρεσίες του Μαντσίνι. Δηλαδή για βασικός δεν προορίζεται, αλλά τον έχουμε κι αυτόν αν χρειαστεί, να μπει να θυμηθεί τα παλιά, να δειγματίσει και τα κάλλη του, να βοηθήσει κι εμάς, να βοηθηθεί κι ο ίδιος. Σωστά;

Λάθος! Ο Μαντσίνι του είπε να κάνει ζέσταμα στο Μόναχο, ο Τέβεζ τον έγραψε εκεί που δεν πιάνει μελάνι, δεν μπήκε ποτέ στο γήπεδο και το ραγισμένο γυαλί έγινε χίλια κομμάτια. Ο προπονητής είπε «αυτός δεν ξαναπαίζει στην ομάδα», ο ίδιος ο Καρλίτο είπε «παρεξήγηση, εγώ ποτέ δεν αρνήθηκα να μπω», τα αγγλικά ΜΜΕ τον έχουν ξεσκίσει, η Αστυνομία τον συνοδεύει σπίτι του για να μην τον πετύχουν τίποτα εξαγριωμένοι Αγγλάρες που έχουν πιει τα μπυράκια τους και είναι ελαφρώς οξύθυμοι... Ωραία πράγματα! Αν αυτή είναι η τακτική που τον ορμήνεψαν οι μάνατζέρς του να ακολουθήσει ώστε να τον αφήσουν να φύγει σχετικά φτηνά τον Γενάρη, τότε αυτοί ξέρουν καλύτερα. Μόνο που υπάρχει πάντα η περίπτωση να ξυπνήσει μέσα στο αφεντικό της ομάδας το πνεύμα του «Καπετάνιου», να πάρει το δελτίο του Τέβεζ και να το κολλήσει στον τοίχο, ώστε να το βλέπει κάθε πρωί που πίνει τον καφέ του. Άλλωστε λεφτά υπάρχουν. Για μια αξιοπρέπεια ζούμε σ’ αυτή τη ζωή.

Κώστας Βαϊμάκης

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr