«Όνειρο και τιμή...»

Περήφανος που φορά το εθνόσημο και αποφασισμένος να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά και σε πολλές άλλες μεγάλες διοργανώσεις στο μέλλον, δήλωσε ο Κώστας Κουφός σε αποκλειστική συνέντευξη στο www.sport-fm.gr, λίγες ώρες πριν πάρει το δρόμο της επιστροφής για τις ΗΠΑ. Διαβάστε τι δηλώνει ο 22χρονος σέντερ για την πορεία της Εθνικής, τη δική του απόδοση, όσους τον αποκαλούν... Αμερικανό, την προσπάθειά του να πετύχει στο ΝΒΑ, αλλά και το ενδεχόμενο να παίξει στην Ευρώπη αν συνεχιστεί το lockout.

Συνέντευξη στον απεσταλμένο μας στο Κάουνας, Χρήστο Ρομπόλη

Ο Κώστας Κουφός κατέβηκε με ένα πλατύ χαμόγελο στο λόμπι του ξενοδοχείου... Τι κι αν τον περίμενε μία Οδύσσεια 14 ωρών μέχρι να φτάσει στο Κάντον του Οχάιο ακολουθώντας τη διαδρομή Κάουνας-Βίλνιους-Βαρσοβία-Σικάγο; Τι κι αν λίγο πριν είχε κλειστεί για περίπου μισή ώρα στο ασανσέρ; Ο αγαθός γίγαντας της Εθνικής δεν έχασε το κέφι του. «Ευτυχώς με άκουσε ο Ανδρέας (φροντιστής της Εθνικής) να φωνάζω ‘Help’ και ειδοποίησε να με βγάλουν. Πάλι καλά, δεν είναι... Κουφός όπως εγώ», είπε ο 22χρονος σέντερ, που έχει κάθε λόγο να χαμογελά για την παρουσία, ομαδική και προσωπική στα γήπεδα της Λιθουανίας...

-Η πρώτη σου παρουσία με την Εθνική, το 2009 στην Πολωνία, είχε συνδυαστεί με ένα χάλκινο μετάλλιο. Αυτή τη φορά δεν πήρες θέση στο βάθρο, αλλά έχω την εντύπωση πως τόσο εσύ, όσο και τα άλλα παιδιά στην ομάδα, το χαρήκατε εξίσου...
«Σίγουρα, έτσι είναι. Φέραμε σε πέρας την αποστολή μας κι αυτό έχει σημασία, έστω κι αν δεν πήραμε κάποιο μετάλλιο. Παίξαμε καλά σαν ομάδα, πετύχαμε το στόχο της πρόκρισης στο προολυμπιακό τουρνουά και δείξαμε πως μπορούμε να πετύχουμε πολλά στο μέλλον».

-Ποιο ήταν το μυστικό της επιτυχίας της ομάδας αυτής;
«Είχαμε ένα πολύ δεμένο σύνολο, μέσα κι έξω από το γήπεδο. Είχαμε καλούς βετεράνους, που ήταν ηγέτες της ομάδας, αρκετούς νέους παίκτες με φιλοδοξίες,όπως ο Καλάθης, ο Παπανικολάου, ο Σλούκας κι εγώ, κι ένα πολύ καλό προπονητικό τιμ. Όλα αυτά τα κομμάτια του παζλ ταίριαξαν πολύ καλά και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε».

-Λίγος κόσμος πίστευε στην επιτυχία αυτής της ομάδας, όταν άρχιζε την προετοιμασία της με πολλά προβλήματα και σημαντικές απουσίες πριν από δύο μήνες. Θεωρείς την πορεία της Εθνικής μία απάντηση...
«Δεν είχαμε σαν κίνητρο να διαψεύσουμε κανέναν ή να δώσουμε απαντήσεις σε κανέναν. Ήρθαμε εδώ για να δουλέψουμε σκληρά και να κάνουμε το καλύτερο δυνατό για να εκπροσωπήσουμε τη χώρα μας. Και πιστεύω πως κάναμε ό,τι μπορούσαμε δίνοντας χαρά στους συμπατριώτες μας».

-Η ομάδα δεν έχασε το δρόμο της ακόμη και μετά τις ήττες...
«Κάθε ήττα ήταν άσχημη για μας. Όμως όλες μας βοήθησαν να μάθουμε κάτι, να γίνουμε καλύτεροι και να φτάσουμε στον τελικό προορισμό μας. Είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι μετά από κάθε αρνητικό αποτέλεσμα, με τα Σκόπια, με τη Ρωσία ή τη Γαλλία, η ομάδα έδειξε να αντιδρά πολύ καλά. Δεν το έβαλε κάτω, δεν έσκυψε το κεφάλι, αλλά είδε τα λάθη της και βελτιώθηκε. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, ειδικά για μία τόσο νεανική ομάδα. Η βοήθεια του τεχνικού τιμ, αλλά και των ‘παλιών΄της ομάδας ήταν καθοριστική για όλους εμάς τους νεότερους. Οι καλές ομάδες φαίνονται στα δύσκολα».

-Παρά τη δεδομένη ικανοποίηση, όλοι ακόμη κρατάτε μία πικρία για την ήττα από τη Γαλλία και τον τρόπο που αυτή ήρθε...
«Σίγουρα μένει μία πικρία. Κάναμε πολύ καλή προσπάθεια σαν ομάδα σε εκείνο το παιχνίδι, είχαμε τον έλεγχο για 32-33 λεπτά, αλλά στο τέλος δεν τα καταφέραμε. Κάποια άστοχα σουτ, κάποια λάθη, κάποια χαμένα ριμπάουντ, μάς στοίχισαν μία μεγάλη νίκη. Είχαμε πιστέψει σε αυτή, γι’ αυτό και απογοητευτήκαμε στο τέλος. Όχι με την προσπάθειά μας, αλλά με το αποτέλεσμα. Όμως δεν το βάλαμε κάτω και παρά την απογοήτευσή μας εμφανιστήκαμε δυνατοί και αποφασισμένοι απέναντι στη Σερβία, φτάνοντας στο στόχο μας».

-Ήταν η Γαλλία ο πιο δύσκολος αντίπαλος της Εθνικής σε αυτή τη διοργάνωση;
«Η Γαλλία ήταν η πιο δυνατή ομάδα που αντιμετωπίσαμε. Είναι μια ομάδα με πολύ ταλέντο και πολλούς παίκτες που μπορούν να αλλάξουν τη ροή ενός αγώνα. Πάντως γενικότερα το επίπεδο της διοργάνωσης ήταν πολύ υψηλό. Όλες οι ομάδες εμφανίστηκαν δυνατές, πολλοί παίκτες από το ΝΒΑ συμμετείχαν και δεν υπήρχε εύκολο ματς».

-Σε προσωπικό επίπεδο, είσαι ικανοποιημένος από την παρουσία σου σε αυτό το τουρνουά;
«Ναι, είμαι ικανοποιημένος, αλλά πάντα μπορείς να τα καταφέρεις καλύτερα. Ο κόουτς με εμπιστεύτηκε, μου έδωσε αρκετό χρόνο συμμετοχής και προσπάθησα να τον δικαιώσω, αλλά και να δείξω πως μπορώ να βοηθήσω την ομάδα. Πιστεύω πως είχα κι εγώ μία μικρή συμβολή στην επιτυχημένη πορεία της ομάδας, αλλά σίγουρα μπορώ να τα καταφέρω και καλύτερα. Επιφυλάσσομαι για το μέλλον».

-Αυτό είναι υπόσχεση εν όψει του Προολυμπιακού Τουρνουά και της προοπτικής συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες;
«Αν ο κόουτς θεωρεί πως μπορώ να βοηθήσω την ομάδα, είμαι έτοιμος να το κάνω. Το επόμενο καλοκαίρι θα πρέπει να εμφανιστούμε και πάλι δυνατοί για να κερδίσουμε μία θέση στο Λονδίνο. Και πιστεύω πως μπορούμε να τα καταφέρουμε».

-Τι σημαίνει για σένα η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες;
«Είναι ένα όνειρο ζωής. Το ονειρευόμουν από μικρό παιδί, από τότε που άρχισα να παίζω μπάσκετ. Είναι ευλογία και μεγάλη τιμή να συμμετέχεις σε αυτή τη γιορτή του αθλητισμού εκπροσωπώντας την πατρίδα σου. Θέλω να είμαι εκεί».

-Μιλάς με ιδιαίτερη θέρμη για την Ελλάδα. Θα άκουσες, όμως, πως υπάρχουν κάποιοι λιγοστοί που αποκαλούσαν εσένα, τον Καλάθη και τον Μπράμο Αμερικανούς.
«Γεννήθηκα στις ΗΠΑ, αλλά οι ρίζες μου είναι ελληνικές. Είμαι και νιώθω 100% Έλληνας. Δεν ασχολούμαι με το τι μπορεί να λέει ο καθένας. Για μένα είναι μεγάλη τιμή να φοράς τη φανέλα με το εθνόσημο και αποτελεί πραγματική ευλογία για μένα να εκπροσωπώ την Ελλάδα σε μεγάλες διοργανώσεις, όπως αυτό το Ευρωμπάσκετ. Ελπίζω να συνεχίσω να το κάνω για αρκετά χρόνια ακόμη».

-Τώρα επιστροφή στις ΗΠΑ. Έκλεισες καλά τη χρονιά στους Νάγκετς και ο προπονητής σου φαίνεται να πιστεύει στην αξία σου. Τι περιμένεις από την ερχόμενη σεζόν;
«Όσος χρόνος μού δοθεί από τον προπονητή, θα προσπαθήσω να τον αξιοποιήσω και να δείξω τι μπορώ να κάνω. Θέλω να παίξω καλά σε κάθε λεπτό που θα είμαι στο παρκέ. Ο Τζορτζ Καρλ είναι πολύ καλός προπονητής και ήδη με έχει βοηθήσει πολύ. Είμαι ακόμη μικρός σε ηλικία και νιώθω αυτοπεποίθηση».

-Το lockout είναι κάτι που σε προβληματίζει; Σκέφτεσαι το ενδεχόμενο να παίξεις στην Ευρώπη όσο δεν υπάρχει δράση στο ΝΒΑ;
«Αυτή τη στιγμή δεν σκέφτομαι τόσο μακριά. Θέλω να επιστρέψω με το καλό στην πατρίδα μου, να δουλέψω σκληρά και θα δούμε. Στη συνέχεια θα αποφασίσω, βλέποντας και τις όποιες εξελίξεις υπάρχουν στο lockout. Μέχρι τότε, θα κάνω ατομικές προπονήσεις για να διατηρούμαι σε καλή κατάσταση. Πρέπει να είμαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή αρχίσει και πάλι το πρωτάθλημα. Ποιος ξέρει, μπορεί τελικά το ΝΒΑ να αρχίσει κανονικά, το Νοέμβριο. Ελπίζω να τα βρουν οι δύο πλευρές. Αν όχι, θα δω τι θα κάνω».