Όταν η τραγωδία γίνεται πρωτοσέλιδο

Δέκα χρόνια συμπληρώνονται από την 11η Σεπτεμβρίου 2001, την ημέρα που ο κόσμος όπως τον ξέραμε έπαψε να υπάρχει.

Η πτώση των Δίδυμων Πύργων στη Νέα Υόρκη αποτέλεσε ένα γεγονός που –πέρα των άλλων- γέμισε τα πρωτοσέλιδα του Τύπου σε παγκόσμια κλίμακα.

Το www.sport-fm.gr σας παρουσιάζει τι έγραψαν οι εφημερίδες της επόμενης μέρας και αναρωτιέται το γιατί.

Γράφει ο Νικόλας Ακτύπης

Για τους Αμερικανούς το χτύπημα ήταν κάτι αδιανόητο και αντιμετωπίστηκε ως πράξη πολέμου. Του περίφημου Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας που ευαγγελίστηκε ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους. Στη συνέχεια, τον υλοποίησε ο ίδιος και στην προσπάθειά του να βρει συμμάχους, έθεσε το δίλημμα: «Ή είστε μαζί μας ή εναντίον μας».

Για κάποιες εφημερίδες λίγες ώρες μετά τα γεγονότα, τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα και τα πρωτοσέλιδά τους απηχούσαν την ανάγκη για εκδίκηση και την επιθυμία να απαντήσουν στη βία με βία. Καθόλου πρωτότυπο, αν αναλογιστεί κανείς πως και οι εξτρεμιστές μουσουλμάνοι ακριβώς το ίδιο επικαλούνται…

«Act Of War» αναφέρει η New York Post, τίτλο τον οποίο υιοθετεί και η USA Today, ενώ για την Daily Mail είναι επίσης ξεκάθαρο: «It’s War». Ο «Examiner» του Σαν Φραντσίσκο γράφει απλά «Bastards!» απηχώντας -δίχως άλλο- τις σκέψεις εκατομμυρίων Αμερικανών.

Άλλες εφημερίδες, όπως η Washington Post, προτιμούν να μεταφέρουν την είδηση αποφεύγοντας πολεμοχαρείς τίτλους και προτιμώντας να επιχειρήσουν σε μεταγενέστερο χρόνο μια αποτίμηση και αιτιολόγηση της τραγωδίας. Βέβαια, αυτές αποτελούν τη μειοψηφία και εύκολα μπορεί ο καθένας να δικαιολογήσει γιατί.

Η Αμερική χτυπήθηκε μέσα στο σπίτι της. Είναι η πρώτη φορά που σημειώνεται επίθεση στην ενδοχώρα από τον εμφύλιο. Ακόμη και η καταστροφή στο Περλ Χάρμπορ, που τυπικά έβαλε τη χώρα στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έγινε μίλια μακριά από την καθημερινότητα του μέσου Αμερικανού.

Πολλές ελληνικές εφημερίδες, πάντως, την επόμενη μέρα κυκλοφόρησαν κάνοντας λόγο για «Περλ Χάρμπορ Νο 2», τίτλος που εξυπηρετούσε διπλά. Έκανε ευθεία αναφορά στην παραπάνω παρατήρηση και παράλληλα μετέφερε τους ήχους των τυμπάνων του πολέμου ή καλύτερα των πολέμων που θα ακολουθούσαν. Τρία από τα μεγαλύτερα έντυπα της χώρας προτίμησαν διαφορετική προσέγγιση. «Ο Μπους ετοιμάζει εκδίκηση» προειδοποιεί το Βήμα, «Τρόμος πάνω από τον κόσμο», αναφέρει το πρωτοσέλιδο των Νέων, «Κατάσταση πολέμου στις ΗΠΑ» ο τίτλος της Καθημερινής.

Κοιτώντας κανείς τις αντίστοιχες πρώτες σελίδες εφημερίδων από όλο τον κόσμο, που μπορείτε να βρείτε στο newseum.org, διαπιστώνει τον τρόμο που ξύπνησε η 11η Σεπτεμβρίου για έναν πλανήτη, του οποίου καμία «γειτονιά» δεν θα μπορούσε πια να αισθάνεται ασφαλής.

Και αυτή είναι η μία πτυχή της αλήθειας. Ο θάνατος, ο αναίτιος και άδικος θάνατος, ξαφνικά έγινε θέμα για ανθρώπους που δεν είχαν συνηθίσει την ιδέα του. Που ένιωθαν άτρωτοι από αυτόν. Όσο τραγικό κι αν είναι αυτό όμως –και με απεριόριστο σεβασμό στους νεκρούς- δεν είναι δυνατό να μη σκεφτεί κανείς και την άλλη πλευρά. Εκείνων που έχουν μάθει σχεδόν από τη γέννησή τους να ζουν συμβιβασμένοι στην ιδέα πως το τέλος είναι πολύ πιο κοντά από όσο καθορίζουν απλά και μόνο οι βιολογικοί παράγοντες.

Κοντά τρεις χιλιάδες άνθρωποι βρήκαν τραγικό θάνατο όταν οι Δίδυμοι Πύργοι του Παγκοσμίου Κέντρου Εμπορίου κατέρρευσαν και τους έθαψαν κάτω από τα συντρίμμια τους. Η 11η Σεπτεμβρίου όμως, δεν είναι θέμα αριθμών. Από μόνη της καθίσταται ο σημαντικότερος, επισκιάζοντας οποιονδήποτε άλλον. Δεκάδες γεγονότα υπήρξαν πριν από αυτήν και δυστυχώς θα υπάρξουν και άλλα στο μέλλον με πολύ περισσότερα θύματα. Ακόμη κι αν δεν πέθαινε ούτε ένας εκείνη τη μοιραία μέρα, ο αντίκτυπος στις ζωές όλων μας θα ήταν ακριβώς ο ίδιος. Ήταν ο συμβολισμός του χτυπήματος και η δύναμη της εικόνας που μεταφέρθηκε από τον Τύπο αυτά που έκαναν τη διαφορά.

Τα φύλλα της εποχής αυτήν ακριβώς την αίσθηση απηχούσαν, συντεταγμένα με το αίσθημα φόβου που κυριάρχησε στην κοινή γνώμη. Δέκα χρόνια μετά δυσκολεύεσαι να καταλάβεις τι δεν θα είχε συμβεί εάν εκείνη τη μέρα δεν έπεφταν οι Δίδυμοι Πύργοι. Είναι εύκολο όμως να αντιληφθείς πως τα γεγονότα και οι πολιτικές που ακολούθησαν, δεν έκαναν τη Γη ένα καλύτερο μέρος…