Σημειώσεις για τον Παναθηναϊκό…

Σημείωση πρώτη. Ο Παναθηναϊκός δεν είναι ακόμα ομάδα. Βάζω τη λέξη «ακόμα», διότι βρισκόμαστε στα τέλη Αυγούστου και θα ήμασταν το λιγότερο κουτοί να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα από τόσο νωρίς. Αυτό που παρατηρούμε, όμως, τώρα ,είναι ένα σύνολο παικτών, χωρίς σχέδιο ανάπτυξης στον αγωνιστικό χώρο, με αργές κινήσεις και βασισμένο, ΚΥΡΙΩΣ, σε ατομικές ενέργειες ποδοσφαιριστών. Το «τριφύλλι» τα περιμένει σχεδόν όλα από την ποιότητα κάποιων παικτών.

Σημείωση δεύτερη. Οι «πράσινοι» στο πρώτο ημίχρονο όχι μόνο δεν βλέπονταν, αλλά δεν έβγαζαν και ενέργεια στον αγωνιστικό χώρο. Ηταν πολύ… light. Ο Σεμπάστιαν Λέτο, μπαίνοντας στο παιχνίδι στην επανάληψη, έδωσε «ενέσεις» στην ομάδα του. Με το χαρακτηριστικό πάθος που τον διακρίνει, αλλά και με την ποιότητά του, ήταν αυτός που «ξύπνησε» κάπως τον Παναθηναϊκό και τον έκανε πιο απειλητικό.

Σημείωση τρίτη. Πολύ καλός (κι’ αυτός στο δεύτερο ημίχρονο) ήταν ο Ζέκα. Ο νεαρός Πορτογάλος ήταν… παντού. Πολλά τρεξίματα, καλές ενέργειες από μέσα δεξιά, όπου αγωνιζόταν και καλή συνεργασία με τον Λέτο. Εκτός των άλλων, είναι ο ποδοσφαιριστής που κέρδισε το πέναλτι για να ανοίξει το σκορ το «τριφύλλι».

Σημείωση τέταρτη. Οι «πράσινοι» έχουν πολλά πράγματα για να βελτιώσουν στο παιχνίδι τους (επιθετικά και αμυντικά). Ο Φερέιρα έχει πολλή δουλειά. Το πιο σημαντικό απ’ όλα, όμως, είναι η ψυχολογία. Μετά το… μαρτυρικό, διοικητικά και οικονομικά καλοκαίρι, μετά τα ευρωπαϊκά σοκ και τις αντιδράσεις του κόσμου, το ηθικό των παικτών είναι στα τάρταρα, κάτι που κάνει «μπαμ» στα παιχνίδια. Τα πατήματα δεν είναι γερά, οι κινήσεις… φοβισμένες, όπως και οι αντιδράσεις. Η νίκη αυτή, στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, ανεβάζει κάπως την ψυχολογία των ποδοσφαιριστών του «τριφυλλιού».

Υ.Γ. Ο Παναθηναϊκός δυσκολεύεται να πατήσει περιοχή. Οι ακραίοι του σπάνια το κάνουν και ο Τοτσέ δεν μπορεί να παίξει μόνος του στην κορυφή. Μήπως ο κόουτς να σκεφτόταν μια δοκιμή σε 4-4-2;

Για επικοινωνία: dionisis_d@hotmail.com