Έτσι απαντάει ο πολυμετοχικός και κραταιός Παναθηναϊκός στα βάσανα και τις κακουχίες: χάνει το πρωτάθλημα; Ο έχων 54%, λειτουργεί σαν 30%. Χάνει το κύπελλο; Οι «καπεταναίοι των ονείρων» παίρνουν σύνταξη από το ΝΑΤ. Αποκλείεται από το Champions League; Ακόμα κι αυτός που έβαλε τα 250 χιλιάρικα στην Αύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου τα παίρνει πίσω. Αποκλείεται κι από το Europa; Ο μεγαλομέτοχος κάνει λόγο για κίνδυνο οριστικής διάλυσης και Διοίκηση Πρωτοδικείου. Ένα παλιό χωρατό του ποδοσφαίρου, έλεγε «γκολ εσείς; σέντρα εμείς!» Τώρα μπορούμε να πούμε «γκολ εσείς; Πρωτοδικείο εμείς!» και να μην έχει κουράγιο να γελάσει κανείς.
Αλλά δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας: ο Τοτσέ θα γίνει Βίγια όσο κυλούν οι εβδομάδες, ο Κουίνσι θα μεταμορφωθεί σε Νάνι, ο Ζέκα σε Τσάμπι Αλόνσο, ο φέρελπις Βιτόλο θα αρχίσει να παίρνει ευκαιρίες και να παίζει μερικά δεκάλεπτα στα εύκολα ματς, ο Παναθηναϊκός θα προχωρήσει ενωμένος, σαν μια γροθιά, ο Φερέιρα θα μας παρουσιάσει τον Παναθηναϊκό των ονείρων του - μόλις ξυπνήσει τουλάχιστον. Αν προλάβουν μέχρι το τέλος του μήνα, θα πουλήσουν κι άλλον πέρα του Τζόρβα, σαν τον Λέτο για παράδειγμα ή κανέναν απ’ αυτούς που τελειώνει το συμβόλαιό του το ερχόμενο καλοκαίρι (Νίνη, λαμβάνεις;) Και είναι πραγματικά άτυχοι στην Παιανία που τραυματίστηκε ο Λάζαρος και δεν μπορούν να τον «δειγματίσουν». Η ειρωνεία είναι ότι αντί να φεύγουν μέτοχοι και να έρχονται παίκτες, φεύγουν παίκτες και μένουν οι μέτοχοι που δεν γουστάρουν να βλέπουν την ομάδα που κατέχουν ούτε απ’ την τηλεόραση. Πόσο ακόμα θα ψάχνουμε να βρούμε τον πάτο του βαρελιού;
Και μην ακούω κουβέντες περί οικονομικής κρίσης, διότι η κρίση δεν είναι προνόμιο μόνο του Παναθηναϊκού ή του ποδοσφαίρου. Κι άλλοι δεν έχουν λεφτά, αλλά δεν πουλάνε τον βασικό τους τερματοφύλακα λίγες μέρες πριν εκπνεύσει η μεταγραφική περίοδος, ούτε χάνουν τον βασικό τους μεταγραφικό στόχο για τα χαφ για 300 χιλιάρικα. Και στο μπάσκετ υπάρχει κρίση, και εκεί οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι αποφάσισαν να μειώσουν δραστικά τα έξοδα, αλλά ούτε την ομάδα διέλυσαν, ούτε έδιωξαν τους καλύτερους και τους αντικατέστησαν με παιδάκια από τα ανοιχτά γηπεδάκια. Κράτησαν τον βασικό κορμό, διαπραγματεύτηκαν γενναία «ψαλίδια» στις αποδοχές, πήραν παίκτες στις θέσεις αυτών που έφυγαν, οι οποίοι μπορεί να έχουν μικρότερη λάμψη και πιο ελαφρύ βιογραφικό, αλλά από τη Β’ κατηγορία καμιάς χώρας δεν ήρθαν.
Για να πω την μαύρη μου αλήθεια, μόνο από τους Γιαννακόπουλους περίμενα να δω προκοπή και στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Όχι να αγοράσουν την ΠΑΕ ή να καλύψουν εκείνοι τη μαύρη τρύπα, αλλά έστω να κάνουν μια κίνηση καλής θέλησης που θα εξαγόραζε χρόνο στην ομάδα: όπως κάποτε ο Δημήτρης Μελισσανίδης, χωρίς να έχει καμία διοικητική ή μετοχική εμπλοκή με την ΑΕΚ, πλήρωσε από την τσέπη του κι έκανε δώρο τον Λυμπερόπουλο στην ομάδα, είχα μια μύχια ελπίδα ότι ο Παύλος με τον Θανάση, θα έκαναν «δώρο» τον Κάστρο στην ομάδα. Χωρίς να αυξήσουν το ποσοστό τους και χωρίς να εμπλακούν πιο ενεργά. Απλά να πουν «επειδή δεν ανεχόμαστε να βλέπουμε την ομάδα σε τέτοιο χάλι, ορίστε ο κύριος Κάστρο μπας και σώσουμε ό,τι σώζεται». Το ήλπιζα διότι έχουν αποδείξει τόσες πολλές φορές την αγάπη τους για την ομάδα, χωρίς να ζητάνε κανενός είδους ανταλλάγματα, διευκολύνσεις, προβολή ή τρόπο να κάνουν άλλου είδους μπίζνες. Αν όμως ούτε εκείνοι δεν έχουν τη διάθεση να πατήσουν ένα φρένο στην κατρακύλα, τότε ποιος; Τότε, κανείς.
Γκολ εσείς λοιπόν; Πρωτοδικείο εμείς. Πρόκριση στο Champions League ή στο Europa εσείς; Οριστική διάλυση εμείς. Απλά αναρωτιέμαι: όταν βάζεις στη βιτρίνα του μαγαζιού σου την ταμπέλα «Οριστική Διάλυση», μπορείς από κάτω να προσθέσεις «54% κάτω, αλλά λειτουργούμε ως 30%»;
Κώστας Βαϊμάκης
Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.