Το απόγευμα που γεννήθηκε ένα νέο σπορ. Το τεν-ιτς!

Στην αρχή οι περισσότεροι πίστευαν ότι η ιστορία του ήταν ένας μύθος που είχαν φτιάξει τα media, που στο πρόσωπό του έβλεπαν τον επόμενο μεγάλο τενίστα και τον μοναδικό πραγματικό υποψήφιο να σπάσει τη «δυναστεία» του Φέντερερ και του Ναδάλ.

Η αλήθεια είναι ότι η ιστορία του -για την ακρίβεια η βιογραφία του- δεν ήταν ένας μύθος των media αλλά μία πραγματική και απολύτως αληθινή ιστορία.

Μία ιστορία-όνειρο που πήρε σάρκα και οστά στις 3 Ιουλίου του 2011, την ημέρα που ο Νόβακ Τζόκοβιτς έζησε το όνειρο που έβλεπε πίσω στο μακρινό 1991, όταν ήταν μόλις 4 ετών.

Toυ Μιχάλη Τσόχου

Τότε ήταν που με μία ρακέτα στο χέρι και μία τσάντα από τα απαραίτητα αξεσουάρ, εμφανίστηκε μπροστά στην κυρία Γέλενα Γκέντσιτς, μύθο του σέρβικού τένις ως προπονήτρια. Η κυρία Γέλενα τον ρώτησε τότε «Γιατί ήρθες εδώ;» και ο τετράχρονος Νόβακ απάντησε «Για να γίνω ο Νο1 τενίστας στον κόσμο».

Από την Κυριακή 3Η Ιουλίου του 2011 ο Νόβακ είναι ο Νο1 τενίστας στον κόσμο με τον πλέον πειστικό τρόπο. Κερδίζοντας το Wimbledon, γκρεμίζοντας από το θρόνο τον Ράφα Ναδάλ με πολύ εύκολο (για τελικό) και απολύτως πειστικό τρόπο, νικώντας τον στον τελικό με 3-1 σετ. Μάλιστα, αυτή ήταν η πέμπτη φετινή νίκη του Τζόκοβιτς κόντρα στο Ναδάλ -σε ισάριθμες φετινές αναμετρήσεις- και αυτή η επικράτηση ήταν η επιβεβαίωση και για την πρώτη δασκάλα του, την κυρία Γέλενα Γκέντσιτς. Αυτή ήταν που πριν αρκετά χρόνια είχε πει ότι τενίστα με το ταλέντο του Τζόκοβιτς δεν είχε δει ποτέ στην ζωή της.

Αυτός ο ταλαντούχος, λοιπόν, τενίστας έδειξε και κάτι άλλο. Ότι οι Σέρβοι μπορούν να τα καταφέρουν εξίσου καλά και σε ατομικό πέρα από ομαδικό άθλημα. Έγινε ο πρώτος Σέρβος τενίστας που κατακτά το Wimbledon και είναι πλέον και με τη βούλα ο Σέρβος αθλητής της χρονιάς. Ήδη η υποδοχή ετοιμάζεται για αυτόν, αν και το κεντρικό γήπεδο του Wimbledon μετατράπηκε σε ορισμένες περιπτώσεις σε ποδοσφαιρικό γήπεδο.

Αλλωστε, όπως και ο ίδιος λέει (φανατικός ποδοσφαιρόφιλος και ακόμη πιο φανατικός οπαδός του Ερυθρού Αστέρα) «η ατμόσφαιρα σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο με εξιτάρει». Απίθανος πλακατζής και γκαφατζής, σε βαθμό που τα ξένα media πολλές φορές να κάνουν λογοπαίγνιο με το όνομα του και να τον γράφουν Djoker (από το Djokovic και το Joker ).

To ότι μιλάει άπταιστα τέσσερις γλώσσες, αλλά και ότι μαγειρεύει καλά, δείχνει ότι ξέρει να κάνει και άλλα πράγματα εκτός από το να παίζει καλό τένις. Αλλωστε, η πιτσαρία που έχει ο μπαμπάς και η μαμά στην Σερβία τον βοήθησαν πολύ σε αυτό. Οι δύο μικρότεροι αδερφοί του παίζουν επίσης τένις, αλλά δύσκολα θα φτάσουν στο δικό του επίπεδο. Ποιο είναι αυτό; Νομίζω ότι το τένις έχει νέο Βασιλιά για τα επόμενα χρόνια.

Ο Νόβακ δεν είναι από τις περιπτώσεις που πήραν ένα μεγάλο τουρνουά και τέρμα. Δεν ξέρω αν το ρεκόρ του Φέντερερ με τις 16 κατακτήσεις μεγάλων τουρνουά κινδυνεύει (ο Νόβακ έχει μόλις 3), αλλά ο ίδιος ο Ελβετός και ο Ισπανός, Ράφα Ναδάλ, έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν. Η εποχή που το τένις ήταν υπόθεση για τους δύο τους πέρασε οριστικά στην Ιστορία.

Το τένις επισήμως από την Κυριακή 3 Ιουλίου έχει μπει σε άλλη εποχή. Για τα επόμενα χρόνια μπορούμε να το αποκαλούμε και tennic -ή στα ελληνικά τέν-ιτς!