Πειρατικό χωρίς... καύσιμα (Sportday / Μπάμπης Χριστόγλου)

To πειρατικό έχει μείνει από καύσιμα κι αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό ότι θα συνέβαινε κάποια στιγμή. Η ομάδα έχει χάσει τη φρεσκάδα της όχι μόνο σε δυναμικό -τουλάχιστον όσο θα έπρεπε- αλλά και στη διαύγεια που τη διέκρινε στα προκριματικά του Euro 2004, στην τελική φάση της διοργάνωσης, αλλά και σε κάποια ματς για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Η εικόνα που έχει αφήσει στα φιλικά που έχει δώσει φέτος είναι απογοητευτική και πλέον είναι φανερό ότι το πειρατικό έχει ανάγκη από νέο πλήρωμα και ιδέες από τους καπεταναίους. Κι όταν αναφέρομαι σ' αυτούς, εννοώ και την ηγεσία της ΕΠΟ και τον Οτο Ρεχάγκελ. Όλοι τους, από τους παίκτες έως την τεχνική και διοικητική ηγεσία, φαίνεται να έχουν αρκεστεί στις δάφνες της κατάκτησης του τροπαίου και δεν δείχνουν την απαραίτητη διάθεση για να υπάρξει εξέλιξη. Ο Ρεχάγκελ, όπως διαβάσατε και στο χθεσινό άρθρο της εφημερίδας στην 3η σελίδα, δεν έχει καν την πυγμή σε θέματα πειθαρχίας που υπήρχε παλιότερα και δεν φαίνεται να έχει πολλή όρεξη. Οι ιδέες παραμένουν το ίδιο πεισματώδεις και χωρίς έμπνευση για κάτι καινούργιο στο παιχνίδι της Εθνικής, με τον έναν επιθετικό πάντοτε μπροστά, με την επιλογή για τον σέντερ φορ, τον παίκτη δηλαδή που παίζει στην κορυφή της επίθεσης σταθερή και με ένα κέντρο, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν έχει τη σφριγηλή ενέργεια που θυμόμαστε όλοι. Οι παλαιότεροι ίσως να κακομαθαίνουν τους νεότερους για πριμ στα φιλικά παιχνίδια και αυτό που ρωτάω είναι αν οι ίδιοι ζητούν και από τις ομάδες τους πριμ για να παίζουν στην προετοιμασία! Το πνεύμα ομοψυχίας έχει χαθεί κι αυτό είναι ολοφάνερο σε κάθε εκδήλωση της ομάδας.

Την ίδια ώρα, οι επιλογές, ακόμα και αν παίκτες υπάρχουν, είναι οι ίδιες χωρίς να αλλάζει κάτι επί της ουσίας. Για να γίνει κάτι καινούργιο είναι απαραίτητο στην ομάδα να κυκλοφορήσει καινούργιο αίμα. Η πίστη στα πόδια των παλιών μάς οδήγησε σε μια παταγώδη αποτυχία στα προκριματικά του Μουντιάλ, αλλά γι' αυτό υπήρξε συγχωροχάρτι από τη συντριπτική πλειονότητα του κόσμου. Δεν σημαίνει, όμως, ότι θα υπάρξει και νέο, αν η εξέλιξη της Εθνικής ομάδας δεν είναι η ίδια. Αν ο Ρεχάγκελ διαπιστώσει ότι είναι απαραίτητη μια ριζική ανανέωση εν όψει των προκριματικών του Euro 2008, θα πρέπει να την τολμήσει, διότι τα αποτελέσματα μπορεί να είναι ολέθρια. Η αύξηση στις απολαβές των παικτών από την ΕΠΟ απαιτεί ανάλογη εικόνα και ανάλογη προσπάθεια από τους ποδοσφαιριστές. Το Euro 2004 ανήκει εδώ και σχεδόν δύο χρόνια στην ιστορία. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι.