Πόσοι είναι διαθέσιμοι για θυσίες στη Βραζιλία; (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Στο ποδόσφαιρο, ο ένας χρόνος κάνει τεράστια διαφορά. Αν το Μουντιάλ ήταν πέρυσι τέτοια εποχή, θα ψάχναμε ήδη για τον δεύτερο. Η κατάσταση στην οποία βρέθηκαν πολλά ατού των Βραζιλιάνων φάνηκε ξεκάθαρα στο ματς με τη Γερμανία και κυρίως σε αυτό με την Αργεντινή.

Μπορεί λοιπόν η Βραζιλία να φτάσει σε έναν τέταρτο τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου σερί; Χωρίς να είναι απίθανο, μοιάζει πολύ δύσκολο υπό τις παρούσες συνθήκες. Στελέχη βασικά και αναντικατάστατα δεν είναι στην καλύτερη φόρμα. Ο Ρονάλντο, προερχόμενος από μια μετριότατη σεζόν, αμφισβητείται. Ο Αντριάνο, επίσης. Ο Ροναλντίνιο έδειξε στο τέλος της σεζόν κουρασμένος, αλλά αυτός ειδικά αρκεί να είναι στο 50% των δυνατοτήτων του για να κάνει τη διαφορά. Ο Εμερσον μόλις ολοκλήρωσε το χειρότερο πρωτάθλημά του εδώ και μία εξαετία. Ο Ζε Ρομπέρτο, που αγωνίζεται κατ' ανάγκην αμυντικός χαφ στη «σελεσάο» και όχι αριστερά στα χαφ, όπως στην Μπάγερν, δεν είχε φρεσκάδα σε όλη τη χρονιά της Μπουντεσλίγκα. Ο Ρομπέρτο Κάρλος και ο Καφού δείχνουν σε πολλά ματς την ηλικία τους στο γήπεδο. Αν ήταν πέντε χρόνια μικρότεροι, θα κάναμε άλλη κουβέντα. Σπάνια ομάδα με τόσους χαρισματικούς παίκτες εμφανίστηκε στην πίστα σε Μουντιάλ. Ταυτόχρονα όμως ποτέ ομάδα με τόσους σταρ προερχόμενους από προβληματική σεζόν δεν διακρίθηκε! Να διευκρινίσω πως και μόνο το όνομα μαγνητίζει. Τα Μουντιάλ χωρίς Βραζιλία και Αργεντινή είναι φαγητό χωρίς αλάτι. Οι Βραζιλιάνοι πάντα μου άρεσαν, ακόμα και σε χρονιές που τελικά έμειναν με άδεια χέρια. Ελάχιστοι μπορούν να διαφωνήσουν πως το 1982 η παρέα του Σόκρατες, του Ζίκο, του Εντερ και του Φαλκάο δεν άξιζε τον τίτλο, που κατέληξε σε ιταλικά χέρια. Το 1986 πάλι «μάγεψαν» στο Μεξικό, αλλά έμειναν εκτός από την εξαιρετική Γαλλία του Πλατινί στα πέναλτι. Το 1998 η όλη ιστορία με τον Ρονάλντο τη μέρα του τελικού ουσιαστικά τους «τελείωσε» πριν κατέβουν στο γήπεδο. Ακόμα και το 1978 έμειναν αήττητοι, αλλά... τρίτοι (μοναδικό φαινόμενο), με φυσιογνωμίες όπως ο Ριβελίνο και ο Ντιρσέου. Στην καρδιά μας όμως αυτές οι ομάδες είναι δίπλα στους νικητές. Και ίσως και περισσότερο από την ενδεκάδα του 1994, που πάλι με τον Παρέιρα στον πάγκο πήρε το Κύπελλο ύστερα από 24 χρόνια. Με εξαίρεση τον χαρισματικό Ρομάριο, οι άλλοι παίκτες εκείνης της Βραζιλίας δύσκολα θα χωρούσαν στη «σελεσάο» του 1970 και του 1982. Το ποδόσφαιρο όμως δεν επιβραβεύει μόνο τους καλλιτέχνες, αλλά και τους εργάτες. Και τέτοιο δίλημμα έχει ξανά μπροστά του ο Κάρλος Αλμπέρτο Παρέιρα.

Τι τον σώζει; Οι εναλλακτικές λύσεις, που όμοιες δεν υπάρχουν στη λίστα των άλλων συναδέλφων του. Πόσες ομάδες έχουν την πολυτέλεια να διαθέτουν αναπληρωματικούς, όπως τον Ζουνίνιο Περναμπουκάνο, τον Σισίνιο, τον Ζιλμπέρτο Σίλβα, τον Εντμίλσον, τον Ρομπίνιο, τον Ρικαρντίνιο, τον Λουιζάο, τον Φρεντ;
Μόλις αναγκαστεί ο Παρέιρα να κάνει αλλαγές, το οξυγόνο που θα πάρει η ομάδα θα αναζωογονήσει και τους υπόλοιπους.

Στην όλη εύρυθμη λειτουργία της Βραζιλίας αυτός που παίζει καταλυτικό ρόλο είναι ο Κακά. Οπως γράφει και ο (απόλυτος γνώστης του λατινοαμερικανικού φουτμπόλ) Τιμ Βίκερι στο σάιτ του BBC, η ικανότητά του να τρέχει και να καλύπτει με την ιδιοφυΐα τους χώρους όπου πρόκειται να παιχτεί η μπάλα τον καθιστά υπερπολύτιμο. Οταν έχει βοήθειες (όπως στη Μίλαν, όπου τρεις αμυντικοί χαφ τρέχουν πίσω του), γίνεται ο πιο επικίνδυνος χαφ στον πλανήτη. Ο ίδιος προειδοποίησε πρόσφατα πως μόνο με δύο να μαρκάρουν, η ομάδα κινδυνεύει να πάθει αυτό που έγινε πέρυσι στο Μπουένος Αϊρες. Τότε που η Αργεντινή προηγήθηκε 3-0 πριν συμπληρωθεί μισή ώρα αγώνα. «Ο Ροναλντίνιο στην Μπαρτσελόνα δεν χρειάζεται να μαρκάρει. Το κάνουν άλλοι γι' αυτόν. Το ίδιο και εγώ στη Μίλαν. Αλλά στην εθνική πρέπει να είμαστε όλοι διαθέσιμοι να θυσιαστούμε», δήλωσε ο Κακά πριν από λίγες μέρες. «Και δεν είμαι διατεθειμένος να είμαι ο μόνος», συμπλήρωσε! Αν αυτό το σήμα κινδύνου δεν φτάσει καθαρά στα αυτιά του Παρέιρα, τότε η Βραζιλία κινδυνεύει. Αν όμως, με δεδομένο πως ο όμιλος της αφήνει περιθώρια, πειραματιστεί γρήγορα με τις όποιες αλλαγές, τότε η Βραζιλία θα είναι και πάλι η ομάδα που κάποιος θα οφείλει να περάσει από πάνω της για να πάρει τον τίτλο!