FC: Εδώ χρωστάει η Ρεάλ, η Γιουνάιτεντ και η Μπάρτσα, εμείς θα «μασήσουμε»;

Όταν οι ελληνικές ομάδες φτάνουν στο σημείο να λένε «ναι, χρωστάμε και της Μιχαλούς, αλλά η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα χρωστάνε και της Μιχαλούς, της Σταματούς και της Γρηγορούς», καταλαβαίνει κανείς ότι έχει χαθεί κάθε αίσθηση μέτρου. Πολύ απλά διότι όταν αισθανόμαστε ότι μια δική μας ομάδα, ελληνική, μπορεί να μπει στην ίδια πρόταση και να συγκριθεί - έστω και στα χρέη - με μια κορυφαία ισπανική, αγγλική ή ιταλική, τότε έχουμε άμεση ανάγκη ψυχιατρικής παρακολούθησης.

Τα πράγματα είναι απλά: κάποιες ελληνικές ομάδες της Σούπερ Λίγκας δεν χρωστάνε και παίρνουν άδεια για του χρόνου και κάποιες χρωστάνε και δεν παίρνουν. Προσωρινά ή μόνιμα, θα δείξει. Το θέμα είναι όμως, ότι κι αυτές που δεν χρωστάνε σήμερα, έτσι όπως πάει το πράγμα, θα χρωστάνε αύριο. Και πάντα τα πρωτοσέλιδα θα φιλοξενούν έναν «Πρίγκηπα», με άσπρο άλογο και μεγάλο πορτοφόλι, που θα εμφανιστεί ξαφνικά και θα αναλάβει τις τύχες της ομάδας. Άραβας, Αμερικανός, Ρώσος, Ταϋλανδός, δεν έχουμε πρόβλημα - ρατσιστές είμαστε μόνο με τους μαύρους των αντίπαλων ομάδων, όχι με το χρώμα του επενδυτή. Ακόμα κι αν το χρώμα του χρήματός του, είναι πιο «μαύρο» κι απ’ το βαθύ σκοτάδι.

Αν δεν εμφανιστεί τελικά ο Σωτήρας - διότι μπορεί να χρειάστηκε να σταματήσει στα πιτς για να αλλάξει πέταλο στο άσπρο άλογο - πιστεύουμε ότι μας σώσει ο ΟΠΑΠ και η χορηγία του. Τα παράθυρα και οι τρύπες της νομοθεσίας, τα άρθρα που ξεκινάνε από το «44» και καταλήγουν στο »99», οι πιστωτές που θα δεχτούν να λάβουν ένα 50% και στο χέρι, παρά 100% και καρτέρει, οι οπαδοί που θα αγοράσουν τις μετοχές της ομάδας, άντε μια τράπεζα που θα μας δώσει ένα δάνειο και θα τη σκαπουλάρουμε. Ασορτί με τη λογική της λαμογιάς μας τόσα χρόνια, είναι και η λογική για το πώς θα επιβιώσουν οι ομάδες μας. Όπως ακριβώς εδώ και δεκαετίες τρώγαμε απ’ τα έτοιμα, παίρναμε δάνεια για να πληρώσουμε τα προηγούμενα δάνεια, αγοράζαμε πάντα το πιο «φρέσκο» αυτοκίνητο και κινητό παρόλο που τα προηγούμενα δεν είχαν προλάβει ούτε να παλιώσουν, ούτε να χαλάσουν και λέγαμε ότι «έχει ο Θεός», ότι θα πεθάνει η θεία και θα κληρονομήσουμε το κτηματάκι ή θα λαδώσουμε τον εφοριακό και θα σβηστεί το πρόστιμο, έτσι περιμένουμε να πορευτούν και οι ομάδες μας. Με τα ψέμματα.

Τα ψέμματα όμως τέλειωσαν ή τελειώνουν. Οι τράπεζες δίνουν δάνεια σ’ αυτούς, που ξέρουν ότι μπορούν να επιστρέψουν τα χρήματα πίσω, με τον ανάλογο τόκο. Το λάδωμα του εφοριακού και οι δικηγόροι που ξεκινούν για την Ευελπίδων αλλά χάνονται στον δρόμο έχουν γίνει αντικείμενο του πόθου κάποιων. Τα αυτοκίνητα μένουν απούλητα στις μάντρες και τα κινητά γυρίζουν από συμβόλαιο σε κάρτα ή η έκπτωση για νέο συμβόλαιο από την επιδότηση συσκευής, πάει πλέον στο μηνιαίο πάγιο κι όχι σε συσκευή.

Εμείς όμως δεν έχουμε πρόβλημα. «Αφού η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα χρωστάνε τόσα, εμείς θα αγχωθούμε»; Σωστά. Αφού κι εμείς ένα «μπραφ» να κάνουμε, πουλάμε παίκτη για 60 εκατομμύρια ευρώ αύριο το πρωί. Και κανονίζουμε μια τουρνέ στην Ασία και τσεπώνουμε 10 μύρια όπως αυτοί. Και πουλάμε και 50.000 διαρκείας για πλάκα. Και έχουμε όλοι ιδιόκτητα γήπεδα μεγάλης χωρητικότητας και κονομάμε από τα μαγαζιά, τις μπουτίκ, τα εστιατόρια. Τι να λέμε τώρα; Μια χαρά είμαστε εμείς εδώ πέρα, με τα καφεδάκια μας στον ήλιο και τα ουζάκια μας με την παρέα και τα σουβλάκια μας. Κι όσο για τα χρωστούμενα, εμείς μπορεί να μην έχουμε, αλλά έχει ο Θεός.

Κώστας Βαϊμάκης

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr