Πάντα υπάρχει κάτι που μπορεί να μας ξαφνιάσει

Μέσα στο γήπεδο δείχνει ανίκητος. Βγάζει ορμή αλλά και οργή ταυτόχρονα. Στη μεικτή ζώνη τον κοιτάς από κοντά και νιώθεις πως είναι έξω από τα νερά του. Ο Γουέιν Ρούνεϊ δείχνει ευάλωτος έξω από τον φυσικό του χώρο. Μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου είναι ένα αγρίμι. Κάποιες στιγμές νιώθεις πως δεν μπορεί να είναι ακόμη 25 ετών. Πρώτα από όλα, τον συνηθίσαμε να παίζει από τόσο μικρός που δεν μπορεί, θα είναι παραπάνω. Κι όμως, το διαβατήριό του λέει την αλήθεια, πως είναι γεννημένος μόλις το 1986. Αλλά ποδοσφαιρικά, από το πρώτο του γκολ εναντίον της Αρσεναλ, στα 16 του χρόνια τον Οκτώβρη του 2002, έστειλε τα διαπιστευτήριά του σε όλο τον κόσμο.

Είχε γίνει λίγες μέρες πριν ο νεότερος παίκτης στην ιστορία της Εβερτον που φορούσε τη φανέλα των toffees και από τότε δεν κοίταξε ποτέ πίσω. Μόνο που πάντα ήταν σαν τον Ιανό, ένα χαρισματικό άτομο με δύο πρόσωπα, ικανό να γίνει ο ήρωας τη μία στιγμή και αποδιοπομπαίος τράγος την επόμενη. Κόντρα στη Γουέστ Χαμ πριν από δέκα μέρες έβγαλε και τις δύο πτυχές στο ίδιο ματς, πρώτα γυρίζοντας το σκορ από 0-2 σε 3-2 με χατ τρικ και μετά βρίζοντας στην κάμερα. Μεσημέρι, ώρα που όλη η Αγγλία έβλεπε τον αγώνα, μπροστά σε χιλιάδες παιδικά μάτια. Κάθε ενέργειά του σηκώνει θύελλα, είτε ενθουσιασμού είτε κριτικής, αλλά εκείνη η στιγμή του στοίχισε έναν αποκλεισμό δύο αγωνιστικών, ίσως υπερβολικό από την ποδοσφαιρική ομοσπονδία, αλλά σε τελική ανάλυση σύννομο.

Χωρίς αυτόν η Γιουνάιτεντ πέρασε εύκολα το τεστ της Φούλαμ το Σάββατο, αλλά τι στο καλό, αν έχεις έναν αναπληρωματικό φορ των 30 εκατομμυρίων λιρών στο πρόσωπο του Μπερμπάτοφ είναι το λιγότερο που περιμένεις να κάνει. Το επόμενο ματς που θα λείψει ωστόσο θα είναι αληθινό τεστ χαρακτήρα. Κόντρα στη Μάντσεστερ Σίτι, στο Γουέμπλεϊ, σε έναν πρόωρο τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας που όμως είναι ο ημιτελικός.

Το ανάποδο ψαλίδι το μεσημέρι της 12ης Φλεβάρη, που ήταν το νικητήριο γκολ στο τελευταίο ντέρμπι του Μάντσεστερ, επιβεβαίωσε την κλάση του Ρούνεϊ και δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πόσο ανακουφισμένος πρέπει να είναι ο τεχνικός της Σίτι, ο Ρομπέρτο Μαντσίνι, που δεν θα τον δει να αγωνίζεται το Σάββατο. Αντίθετα για το αποψινό ματς, ο συμπατριώτης του Μαντσίνι, ο Κάρλο Αντσελότι, και τι δεν θα έδινε για να ίσχυε αυτή η ποινή απόψε.

Η Τσέλσι πρέπει να κάνει την ανατροπή απόψε, στο Ολντ Τράφορντ, αν θέλει να παραμείνει στη διοργάνωση. Ακούγεται απλό το τι χρειάζεται: να σκοράρει τουλάχιστον μία φορά και να στείλει το ματς έστω στην παράταση. Στην πράξη αυτό όμως μοιάζει βουνό.

Στην ιστορία των νοκ άουτ του Τσάμπιονς Λιγκ από το 1993 και ύστερα, μόνο δύο φορές ανατράπηκε το στάτους κβο, ύστερα από νίκη των φιλοξενουμένων στο πρώτο ματς.

Ο Αγιαξ το έκανε με τον Παναθηναϊκό το 1996 και πριν από σχεδόν ένα μήνα η Ιντερ με την Μπάγερν. Αν μπορεί να συμβεί απόψε και πάλι, τότε η Τσέλσι θα έχει πετύχει κάτι το μοναδικό επίσης. Η Γιουνάιτεντ ποτέ σε αυτά τα σχεδόν 50 χρόνια ευρωπαϊκής παρουσίας της δεν αποκλείστηκε μέσα στο «Ολντ Τράφορντ» με αβαντάζ από το πρώτο παιχνίδι. Ο Αντσελότι μοιάζει να αντιλαμβάνεται πόσο κοντά στην απόλυση βρίσκεται αν τελειώσει τη χρονιά χωρίς τίτλο, αφού αυτό δεν έχει συμβεί στην εποχή Αμπράμοβιτς από το 2004. Ο Ρώσος δεν φημίζεται για την υπομονή του με τους προπονητές, αλλά θα είναι κρίμα για τον Αντσελότι να τελειώσει τόσο άδοξα την καριέρα του στο Λονδίνο, αφού μάλιστα θα γίνει ο πρώτος προπονητής στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου που θα απολύεται, αν και οδήγησε την ομάδα σε νταμπλ! Το είπε και ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον στις δηλώσεις του και δεν ήταν διπλωματικές. «Δηλαδή τι άλλο θα περίμεναν να έχει κάνει σε 18 μήνες μέσα;», αναρωτήθηκε. Ελα, ντε, αλλά πες το στον ταβάριτς Ρόμαν.

Το γήπεδο πάντως αυτό φέρνει καλές αναμνήσεις στον Αντσελότι. Το 2003, εδώ μέσα, κατέκτησε το πρώτο Τσάμπιονς Λιγκ της καριέρας του. Εδώ πάλι, η Τσέλσι πριν από ένα χρόνο τέτοιες μέρες έκανε τη νίκη με 2-1 που ουσιαστικά της χάρισε τον τίτλο. Αν απόψε φέρει τούμπα τα πράγματα, τότε πραγματικά θα το αξίζει. Αλλά για να το κάνει, πρέπει να βρει κάποιον τρόπο να περιορίσει τον Γουέιν Ρούνεϊ, τον παίκτη που όσο πιο σημαντικό είναι το ματς μοιάζει να νιώθει πολύ άνετα.

Η αποψινή κόντρα, η μόνη ακόμη που παραμένει αμφίρροπη μετά τα πρώτα ματς, ξεκινά με κόκκινο αβαντάζ και καθορίζει την τύχη και των δύο αντιπάλων. Μεταξύ των δύο αυτών ομάδων έχουν γίνει μερικά από τα καλύτερα ματς σε αγγλικό έδαφος την τελευταία οκταετία. Αλλά πάντα υπάρχει κάτι που μπορεί και να μας ξαφνιάσει.