Το νέκταρ των θεών του ποδοσφαίρου (Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Ο Ρομάν Αμπράμοβιτς είχε στα χέρια μια φανέλα της Τσέλσι. Ο αριθμός έγραφε «10» και το τυπωμένο όνομα ήταν αυτό του νεαρού Βραζιλιάνου που καθόταν απέναντί του στη σουίτα του πολυτελούς ξενοδοχείου στο Παρίσι. Ήταν καλοκαίρι του 2004 και ο Ρώσος κροίσος μόλις είχε εξασφαλίσει την υπογραφή του Πορτογάλου Ζοσέ Μουρίνιο στη θέση του τεχνικού σε μια ομάδα που αγνοούσε επί μισόν αιώνα τη λέξη πρωτάθλημα! Ο νεαρός πήρε στα χέρια τη φανέλα, την κοίταξε και χαμογέλασε. Ευχαρίστησε τον ιδιοκτήτη των Λονδρέζων με μια θερμή χειραψία. Εκείνος του ζήτησε να τη φορέσει για να βγουν μια φωτογραφία μαζί! Ταυτόχρονα του είπε και την πρόταση: «Πενήντα εκατομμύρια λίρες στην ομάδα σου και εσύ όσα θέλεις». Ο μελαψός νεαρός κούνησε το κεφάλι, είπε ένα obrigado και σηκώθηκε όρθιος. «Δεν θέλω να φύγω από τη Βαρκελώνη, αλλά ευχαριστώ για το ενδιαφέρον», ήταν τα λίγα λόγια που είπε και έκλεισε την πόρτα πίσω του κρατώντας τη φανέλα στα χέρια.

Αυτή ήταν η μοναδική φορά που ο Ρομάν Αμπράμοβιτς βρέθηκε τόσο κοντά στο να φορέσει ο Ροναλντίνιο την μπλε φανέλα. Και για τον Βραζιλιάνο σούπερ σταρ ήταν μια ευχάριστη αλλαγή να του δίνουν μια φανέλα από το να του τη ζητούν! Εδώ έχει εξελιχτεί πια σε μανία και μόδα να του ζητούν οι αντίπαλοι την μπλούζα του στο ημίχρονο, μην τυχόν και τους αλλάξει ο προπονητής τους και δεν προλάβουν. Το έκανε πέρυσι ο Φερέιρα στο ματς με την Τσέλσι, φέτος το επανέλαβαν ο Σιμάο της Μπενφίκα και ο Σερτζίνιο της Μίλαν! Η ιστορία που διαβάσατε είναι αληθινή. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζεται σε βιβλίο που έβγαλε ένας πρώην αντιπρόεδρος της Μπαρτσελόνα, ο Ροσέλ, ο οποίος είναι τώρα διοικητικό στέλεχος στη ΝΙΚΕ και συνόδευε τον Ροναλντίνιο, ύστερα από αίτημα του Βραζιλιάνου, σ' εκείνο το ραντεβού.

Στο Παρίσι και πάλι, ο Ροναλντίνιο θα προσπαθήσει να προσθέσει στη συλλογή του ένα μετάλλιο που δεν πρέπει να λείπει από κανέναν μεγάλο του ποδοσφαίρου, έτσι όπως εξελίχτηκε αυτό το σόου. Το Τσάμπιονς Λιγκ για κάποιους Νοτιοαμερικανούς δεν σήμαινε κάτι παλιά. Ο Μαραντόνα δεν θα μπορούσε να το θεωρήσει απώλεια στην τροπαιοθήκη του, ο Πελέ αμφιβάλλουμε αν ήξερε κάτι για το ευρωπαϊκό... Λιμπερταδόρες στο απώγειο της καριέρας του. Όμως ο Ροναλντίνιο είναι παιδί του σήμερα. Νιώθει πως αυτό το Κύπελλο είναι ξεχωριστό. Παίζει σε μια ομάδα που αποτελεί μία από τις πιο αλλοπρόσαλλες του σταρ σίστεμ. Ακούγεται άκρως εξωφρενικό να έχουν από δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών στο μουσείο τους η Νότιγχαμ και η Πόρτο και να έχει μόλις ένα η Μπαρτσελόνα! Όσα και η Σέλτικ, η Αστον Βίλα, η Στεάουα, ο Ερυθρός Αστέρας. Κι όμως, αυτή η ομάδα έχει πάντα τον φόβο τού να αποδεχτεί τον ρόλο του φαβορί.

Απέναντι της στο «Σταντ ντε Φρανς» παρατάσσεται μια... φωτοκόπια της! Εννοούμε αγωνιστικά. Η Αρσεναλ μπορεί να μην έχει τη λάμψη της Μπάρτσα, αλλά αυτή τη δεδομένη στιγμή αγωνιστικά δεν υστερεί των Καταλανών. Και οι δύο ομάδες παίζουν με φορ που τραβιούνται στα άκρα, με εξτρέμ που ουσιαστικά γίνονται κρυφοί φορ, με δύο αμυντικά χαφ που τρέχουν ακατάπαυστα, αλλά ξέρουν να βγάλουν και κάθετες πάσες, με άμυνα που οι κεντρικοί αμυντικοί γνωρίζουν ο ένας τον άλλο με κλειστά μάτια. Και δύο σούπερ σταρ, οι οποίοι στη μέρα τους μπορεί να διαλύσουν τον οποιονδήποτε. Ο Ροναλντίνιο και ο Ανρί είναι το νέκταρ των θεών του ποδοσφαίρου σε μια εποχή που οι αρτίστες θυσιάζονται στον βωμό του αποτελέσματος. Η χαρούμενη φατσούλα του Ροναλντίνιο που αγωνίζεται σαν να είναι στην Κόπα Καμπάνα, δεν θα μπορούσε να έρθει στο σύγχρονο ποδόσφαιρο σε καλύτερη στιγμή. Και η κλάση του Ανρί αρκεί για να πάρει μια ομάδα στην πλάτη και να την πάει μακριά. Υπάρχουν στιγμές που απλώς είναι απολαυστικός. Κι αυτή η μονομαχία θα έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Σπάνια σε μια χρονιά φτάνουν στον τελικό δύο ομάδες που να το δικαιούνται τόσο πολύ. Η Αρσεναλ για να κάνει την υπέρβαση, αφού δεν είχε ξεπεράσει τα προημιτελικά στο παρελθόν σε αυτή τη διοργάνωση, έκανε από τον Φεβρουάριο και μετά παιχνίδια στο 110% των δυνάμεών της. Ταυτόχρονα βελτίωσε την εσωτερική της εικόνα σε βαθμό που να γλιτώσει τη χρονιά παίρνοντας την τέταρτη θέση από την Τότεναμ. Αν πάρει και το Κύπελλο, ακόμα καλύτερα. Αν όχι, ξέρει πως είναι ακόμα στο χέρι της να βρίσκεται ξανά του χρόνου στο πάρτι.

Η Μπαρτσελόνα πήρε ακόμα έναν τίτλο, αποτελεί πια την εμπορικότερη ομάδα του πλανήτη σε αριθμούς τηλεθέασης και θέλει αυτό το Κύπελλο, που την έχει απογοητεύσει τόσο πολύ στο παρελθόν, για να αισθανθεί αληθινά ξεχωριστή. Γι' αυτά που πρόσφερε όλη τη χρονιά, το αξίζει. Όσο όμως και η Αρσεναλ, η οποία, ας μην ξεχνάμε, δεν έχει δεχτεί γκολ από τον Σεπτέμβριο. Και σε τελικούς η άμυνα έχει καταλυτικό ρόλο. Ειδικά ανάμεσα σε ομάδες με τόσο κοινά αγωνιστικά στοιχεία!