Κανένας δεν έχει το θάρρος να σπάσει αυγά

Στο έργο του Ντέιβιντ Λιντς «Lost Highway», στα μέσα της δεκαετίας του '90, ένας σαξοφονίστας της τζαζ μπλέκεται σε φόνο, καταλήγει στη φυλακή και γίνεται καλύτερος άνθρωπος μέσα από τη μετάνοια. Μόνο που μέσα στην πλοκή της ταινίας (γιατί αλλιώς δεν θα μιλάγαμε για Ντέιβιντ Λιντς) αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν τελικά ήταν μπλεγμένος στον φόνο, αν μπήκε πράγματι στη φυλακή και σε τελική ανάλυση, με την αφήγησή του μένει και το μεγάλο ερώτημα αν τελικά μετάνιωσε ή από την αρχή ήταν αθώος ή αν απλά έτσι λέει! Για όποιον προσπαθεί να παρακολουθήσει την ιστορία που προέκυψε με τις δηλώσεις Βοργιά, την εμπλοκή Μπέου, τους χειρισμούς του Κούγια, το αν ο Πατέρας και ο Μαρινάκης είχαν ανάμειξη, αν ο Δαλούκας απειλήθηκε ή όχι, το σενάριο μοιάζει με ταινία του Λιντς.

Και σε όλη την παράνοια, να και η πολιτεία διά στόματος του αρμοδίου της υφυπουργού κυρίου Νικητιάδη να δηλώνει περήφανα παρούσα, αλλά παρακολουθώντας διακριτικά! Μάλιστα έκανε κι ευχή, να ξεκαθαρίσει το τοπίο! Μόνο που η δουλειά της πολιτείας δεν είναι να κάνει ευχές αλλά έργα. Είναι ανόητο κι ανούσιο να συζητάμε για το τι πρέπει να κάνει ο εισαγγελέας, αν η ίδια η πολιτεία, πότε διά του κυρίου Μπιτσαξή πότε διά του κυρίου Νικητιάδη, δηλώνει «διακριτικά παρούσα».

Το περιβόητο αυτοδιοίκητο είναι καραμέλα για μικρά παιδιά και δεν μπορεί να αποτελεί το άλλοθι για να μην πειράζει κανείς πράγματα που καίνε. Ας ασχοληθεί η πολιτεία σοβαρά με τη διαλεύκανση αυτού του θέματος και ας καταφύγει η ΕΠΟ στη ΦΙΦΑ για ανάμειξη στο αυτοδιοίκητο. Τότε θα πέσουν οι (όποιες) μάσκες. Υπάρχουν πολλοί που μιλάνε γι' αυτή τη συνεχιζόμενη σιωπή της ΕΠΟ και την ατολμία της να φέρει στο φως τους φακέλους των στημένων αγώνων που η ΟΥΕΦΑ τέτοια εποχή πριν από ένα χρόνο έχει στείλει για διερεύνηση. Ακούγεται πολύ ελαφρύ ως επιχείρημα πως η δικαιοσύνη ερευνά τους φακέλους, γιατί είναι άλλο οι όποιες ποινικές ευθύνες προκύψουν κι άλλο οι όποιες ηθικές ενοχές. Ας ανακοινώσουν επίσημα τι έλεγαν οι φάκελοι της ΟΥΕΦΑ, ποια ματς ήταν μέσα σε αυτούς, ποια είναι τα ονόματα που αναφέρονται.

Τουλάχιστον έτσι η ΕΠΟ θα δείχνει πως δεν φοβάται οποιαδήποτε αποκάλυψη. Εκείνο που όλοι λένε είναι πως και αυτή τη φορά η κατάληξη θα είναι ίδια με εκείνη πριν από κάποια χρόνια με τις περίφημες κασέτες του Τριανταφυλλόπουλου με τα έργα και τις ημέρες του Θωμά Μητρόπουλου, που μπήκαν στο αρχείο. Η τότε διοίκηση της ΕΠΟ δεν υπήρχε περίπτωση να ενεργήσει σαν την ιταλική ομοσπονδία το 2006, η οποία παρέπεμψε το δικό της σκάνδαλο στη δικαιοσύνη, αποδέχτηκε άμεσα τις όποιες τηλεφωνικές συνομιλίες ως πειστήρια και προχώρησε (για δεύτερη φορά μετά το σκάνδαλο των παράνομων στοιχημάτων το 1980) σε αυστηρές ποινές.

Φυσικά, πόσο πολύ απέχουμε από τους Ιταλούς φαίνεται και στις τιμωρίες των Σέρβων χούλιγκαν (ακόμα και στον τρόπο σύλληψής τους από την ιταλική αστυνομία, αλλά ιδίως από το πόσους πολιτικούς έστειλαν στη φυλακή με την επιχείρηση «Καθαρά Χέρια». Ομως, στην Ελλάδα είναι φανερό πως ουδείς έχει το θάρρος να σπάσει αυγά. Η νέα ιστορία που προέκυψε με τις δηλώσεις του Βοργιά έχει ήδη πάρει τον δρόμο για την Εισαγγελία, αλλά καλό είναι να μην αφήσουν το θέμα να έρπεται. Οφείλει να ξεκαθαριστεί προτού πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας γιατί μέσα σε όλα που έχουν ακουστεί εμπλέκεται και ευρωπαϊκό ματς.

Γιατί, φυσικά, και σε άλλες εποχές θα πίστευε κανείς πως δεν θα έφταναν προς τη Νιόν οι όποιες κουβέντες, αλλά στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα αυτό είναι αδύνατο. Αυτό που παραμένει στον μεσαίωνα είναι το δύσμοιρο το ελληνικό ποδόσφαιρο, που έχει γεμίσει επιτήδειους. Κι όπως και να το κάνουμε, σε μία δύσκολη συγκυρία για την ελληνική κοινωνία, είναι κομμάτι υπερβολικό να ακούει πράματα και θάματα ο μέσος οπαδός, που την ώρα που χάνει τη δουλειά του ή συρρικνώνεται το εισόδημά του έχει το ποδόσφαιρο σαν αποκούμπι. Και γενικά για την κοινωνία είναι αβάσταχτο βάρος να νιώθουν κάποιοι πως είναι υπεράνω νόμων και τιμωριών! Αλλά με το άγρυπνο μάτι της πολιτείας, εκφραζόμενο διά του κυρίου Νικητιάδη, μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι! Σε τελική ανάλυση, γιατί να ψάχνουμε να βρούμε παραλληλισμούς με ταινίες του Ντέιβιντ Λιντς όταν ακούς τις στιχομυθίες Μπέου και Κούγια σε εκπομπές; Αυτά που γίνονται στη χώρα μας τα έχει συνοψίσει διαχρονικά ο αείμνηστος Ντίνος Ηλιόπουλος με τη μυθική ατάκα «είμαστε μία πολύ ωραία ατμόσφαιρα».