Το πρόβλημα με την Μπάρτσα είναι όταν δεν έχει την μπάλα στα πόδια

Του Μιχάλη Τσόχου

Ξεπερνά τα όρια της ποδοσφαιρικής ιδιοφυίας, του τέλειου συγχρονισμού και της ομοιογένειας. Το πρόβλημα πλέον για κάθε αντίπαλο της Μπαρτσελόνα δεν είναι τι κάνεις με αυτούς όταν έχουν την μπάλα στα πόδια, αλλά τι κάνεις με αυτούς όταν δεν έχουν τη μπάλα στα πόδια.

Εκτός από απίθανοι ποδοσφαιριστές αποδείχτηκε χθες ότι είναι και αθλητές επιπέδου Μπολτ. Και όταν έχεις να αντιμετωπίσεις ποδοσφαιρικές ιδιοφυίες με πνευμόνια και ταχύτητα σπουδαίων υπεραθλητών στίβου, τότε δεν έχεις παρά να ελπίζεις στη θεά τύχη. Ότι από τα δεκαπέντε τετ α τετ δεν θα χάσουν τα 12, αλλά τα 14. Ότι στη μία ευκαιρία που θα κάνεις στο 89' μοναδική σε όλο το ματς (βλέπε Μπέντνερ) θα σκοράρεις και δεν θα έχουν χρόνο να σου βάλουν άλλα.

Το πρόβλημα για την Αρσεναλ στη Βαρκελώνη δεν ήταν το κομμάτι της δημιουργίας της Μπαρτσελόνα, αλλά το πρέσινγκ της. Για ενενήντα λεπτά οι παίκτες της Μπαρτσελόνα έκαναν ασταμάτητα σπριντ για να πρεσάρουν πάνω στην μπάλα και στο 80% των περιπτώσεων που παίκτης της Αρσεναλ είχε τη μπάλα στα πόδια του είχε το πολύ σε απόσταση δύο μέτρων τουλάχιστον τρεις παίκτες της Μπαρτσελόνα. Βλέποντας την Μπαρτσελόνα να το κάνει για 45 λεπτά στο πρώτο ημίχρονο υπέθετες ότι στο δεύτερο ημίχρονο κάποια στιγμή θα σκάσουν, όπως συνέβη και στο Λονδίνο στο πρώτο ματς. Αμ, δε.

Χθες τα σπριντ από 11 υπεραθλητές δεν σταμάτησαν ποτέ. Σπριντ και σπριντ πάνω στη μπάλα από τρεις παίκτες ταυτόχρονα για ενενήντα λεπτά. Αδύνατον να το αντιμετωπίσεις, αδύνατο να μπορέσεις να ανταποκριθείς, αδύνατο να μπορέσεις να πάρεις ανάσα. Θα κάνεις λάθη. Και αν δείτε προσεκτικά τις φάσεις θα διαπιστώσετε ότι τα δύο από τα τρία γκολ της Μπράτσα στο ματς κόντρα στην Αρσεναλ είναι από «λάθη» παικτών της Αρσεναλ.

Εβαλα τα εισαγωγικά στη λέξη λάθη γιατί προσέξτε το… λάθος του Φάμπρεγκας στο πρώτο γκολ της Μπαρτσελόνα. Το ματς είναι στο τρίτο λεπτό των καθυστερήσεων του πρώτου ημιχρόνου. Ο Φάμπρεγκας δέχεται τη μπάλα στα πόδια. Δεξιά του υπάρχει παίκτης της Μπάρτσα, αριστερά επίσης, μπροστά του επίσης. Λογικά υποθέτει ότι δεν θα έχει και πίσω του τέταρτο παίκτη της Μπάρτσα και κάνει τακουνάκι για τον συμπαίκτη του. Αμ, δε. Τον πρεσάρει και τέταρτος παίκτης της Μπαρτσελόνα. Εχει παίκτη και πίσω του που του κλέβει τη μπάλα και στη συνέχεια γίνεται το 1-0. Τι πιθανότητες έχει ο Φάμπρεγκας να μην κάνει λάθος. Απλά να σταματήσει να πιάσει τη μπάλα με τα χέρια και να κάνει φάουλ. Άλλη λύση δεν υπάρχει.

Αυτή η Μπαρτσελόνα όταν παίζει με φουλ τις μηχανές και έχει τέτοιες φυσικές δυνάμεις, δεν γίνεται να χάσει παρά μόνο αν το θέλει κάποια άλλη ανώτερη δύναμη. Όπως θα μπορούσε και χθες να αποκλειστεί αν κάποια ανώτερη δύναμη το ήθελε και ο Μπέντερ δεν έχανε το τετ α τετ στο 89'. Το ματς θα γίνονταν 3-2 και η Μπαρτσελόνα χωρίς να ξέρει πώς και γιατί θα έμενε εκτός. Αλλά αυτό δεν θα ήταν επειδή αντιμετωπίστηκε σωστά, επειδή ο αντίπαλος έκανε κάτι σωστά, αλλά επειδή έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Διότι όταν οι τελικές προσπάθειες είναι του επιπέδου 20 ο ένας μία ο άλλος και περάσει αυτός με τη μία, αυτό δεν είναι επικράτηση. Θα μου πείτε βέβαια θα γράψει κανείς ότι η Αρσεναλ που είχε 16 τελικές προσπάθειες στον τελικό του Λιγκ Καπ με τη Μπέρμιγχαμ κόντρα σε 3 των νικητών θα πάρει κάποιο βραβείο που έχασε το Κύπελλο. Όχι, φυσικά.

Από την άλλη είναι κρίμα που ο διαιτητής μας… χάλασε ένα ίσως ακόμη καλύτερο ματς από αυτό που είδαμε. Και γιατί δεν έδωσε το πέναλτι στον Μέσι νωρίς στο ματς, αλλά κυρίως γιατί απέβαλε τον Φαν Πέρσι αμέσως μετά το συμπτωματικό 1-1 με το αυτογκόλ του Μπούσκετς. Να αντιμετωπίσει αυτή τη… μηχανή η Αρσεναλ και με παίκτη λιγότερο ήταν σχεδόν αδύνατο.