Δυστυχώς, αλλά η τσίπα δεν έχει χρώμα

Του Μιχάλη Τσόχου

Διάβαζα όλες τις προηγούμενες ημέρες στο ρεπορτάζ του Πανιωνίου ότι η διοίκηση της ομάδας δεν θα το αφήσει έτσι αυτό που έκανε ο Ριέρα και θα του επιβάλλει μεγάλο χρηματικό πρόστιμο. Έλεγα λοιπόν από μέσα μου «μπράβο και μαγκιά τους που δεν κρύβονται και δεν περιμένουν τις αποφάσεις των αρμοδίων οργάνων». Ήμουν μάλιστα έτοιμος να γράψω και κομμάτι υπέρ των ανθρώπων του Πανιωνίου που έδειχναν με αυτό τον τρόπο ότι έχουν βγει από τον βούρκο στον οποίο έχει πέσει το ελληνικό ποδόσφαιρο και τον κοιτούν αφ’ υψηλού.

Και έρχεται η σημερινή απολογία του ίδιου του Ριέρα και του Πανιωνίου για να με προσγειώσει στην πεζή σκληρή πραγματικότητα. «Δεν έκανα τίποτα. Δεν τον χτύπησα τον ακούμπησα μόνο» είπε ο ίδιος ο παίκτης, ενώ οι δικηγόροι μας ενημέρωσαν ότι είναι προϊόν μοντάζ. «Επέλεξαν να δείξουν μόνο αυτό επειδή πουλάει. Και δεν έδειξαν τι είχε γίνει πριν…» μας είπαν.

Είπαν και διάφορα άλλα, παρόμοιου στυλ που δεν υπάρχει κανείς λόγος να τα αναπαράγω. Βεβαίως θα μου πείτε, γιατί σου κάνει εντύπωση αυτό και δεν σου κάνει εντύπωση η απολογία του Ολυμπιακού για όσα έγιναν στο Καραϊσκάκη. Θα σας πως γιατί. Γιατί από τους μεγάλους του ελληνικού ποδοσφαίρου που άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο βιάζουν τη λογική μας και το κοινό αίσθημα, δυστυχώς έχω πάψει να έχω απαιτήσεις. Τι ακριβώς απαιτήσεις να έχω δηλαδή από αυτούς που… δίδαξαν ήθος το Σάββατο. Από τον Πανιώνιο όμως και τον κάθε Πανιώνιο, που βιάζεται σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο, που η αδικία έχει γίνει ένα με το πετσί του, ειλικρινά έχω απαιτήσεις. Κακώς θα μου πείτε. Γιατί να θεωρώ ότι στον Πανιώνιο και στον κάθε Πανιώνιο θα σηκώσουν ψηλά τη σημαία της ηθικής και θα πάνε με το σταυρό στο χέρι. Κακώς περίμενα να πάνε και να πούνε «ναι ο παίκτης μας έκανε λάθος ζητάμε συγγνώμη. Τιμωρήστε τον, αλλά λάβετε υπόψη σας πρώτον ότι δεν έχει δώσει δικαιώματα στο παρελθόν και δεύτερον ότι έχει ήδη μετανιώσει και έχει ζητήσει συγγνώμη». Κακώς περίμενα ότι όλοι αυτοί που σε πάρα πολλές περιπτώσεις έχουν νιώσει την αδικία και τον βιασμό της λογικής στο πετσί τους, όταν θα τους δίνονταν η ευκαιρία δεν θα το έκαναν και αυτοί. Κακώς όπως αποδείχτηκε περίμενα κάτι διαφορετικό, διότι όλοι έχουν μπολιαστεί τόσο βαθιά με τη λογική να κλέψω, να κοροϊδέψω, να γλιτώσω εγώ, να την πληρώσει άλλος, ή με την λογική «δεν θα γίνω εγώ ο ήρωας» που το να πει κάποιος την αλήθεια, να ομολογήσει ρε παιδί μου το λάθος του, θεωρείται αστείο, ρομαντικό, ηλίθιο…

Εγώ λοιπόν, ο ηλίθιος, ο ρομαντικός που περίμενα όλα αυτά είδα και κάτι φωτογραφίες με τον Ριέρα που στο πλαίσιο της υπερασπιστικής γραμμής, έχει τσιρότα στο πρόσωπο για να μας πείσει προφανώς για τον ξυλοδαρμό που υπέστη από τον Καφέ και η… πουτ… α η τηλεόραση τον απέκρυψε για να εκθέσει τον Ισπανό.

Μερικές φορές σε αυτή τη χώρα είναι να απορείς. Πώς στο διάολο εξαφανίστηκε το φιλότιμο και η τσίπα τόσο γρήγορα και από όλους.

ΥΓ. Πολλοί είναι αυτοί που θα ήθελαν να σχολιάσω την ποινή που επιβλήθηκε στον Ολυμπιακό. Μάλιστα τι να γράψω δηλαδή το αυτονόητο. Ότι το να κλείσει το Καραϊσκάκη για μία μόνο αγωνιστική είναι λίγο, πολύ λίγο. Προφανέστατα. Ένα έχω να πω. Όλοι αυτοί που είτε σήμερα, είτε χθες φώναζαν για σκάνδαλο είναι αυτοί που έφτιαξαν ποινές που προβλέπουν αστείες τιμωρίες για να προστατεύουν τους εαυτούς και τις ομάδες τους. Όλοι αυτοί οι κύριοι της Σούπερ Λίγκας για να προστατεύουν τα μαγαζάκια τους και να μην τιμωρούνται (με την ανοχή φυσικά της ΕΠΟ) έφτιαξαν έναν νόμο λάστιχο που στην χειρότερη περίπτωση για όσα έγιναν στο Καραϊσκάκη προέβλεπε ποινή μίας ή δύο αγωνιστικών. Αυτό είναι το πραγματικό σκάνδαλο. Και για αυτό ότι έγινε προχθές θα ξαναγίνει αύριο είτε στο ίδιο γήπεδο είτε σε κάποιο άλλο. Για αυτό σε κάθε ματς ανάβουν τουλάχιστον 100 καπνογόνα και πέφτουν και κάμποσες κροτίδες. Για αυτό το να εκτελείς κόρνερ στην Ελλάδα σε ντέρμπι είναι κάτι που χρειάζεται τουλάχιστον ηρωισμό από πλευρά του παίκτη. Και δεν αντέχω να ακούσω ξανά την ίδια βλακεία, ότι και στο παρελθόν για ανάλογα επεισόδια, είχαμε ανάλογες ποινές. Γιατί σε όλους αυτούς θα απαντήσω πολύ απλά. Από κάπου και κάποτε πρέπει να γίνει η αρχή. Και ναι ας γίνει από τον Ολυμπιακό που είναι ένας από τους πολύ ισχυρούς. Από πού να την κάνουμε δηλαδή την αρχή από τον Ατρόμητο ή από τη Λάρισα. Και κάτι ακόμη. Έχουμε σκεφτεί τι θα γίνει από εδώ και στο εξής αν κάθε κάφρος κάθε Κυριακή μπουκάρει μέσα στο γήπεδο ξέροντας ότι αν η ομάδα του δεν έχει ξανακάνει επεισόδια θα φάει μόνο μία αγωνιστική…