Έχουν τον δικό τους τρόπο να κερδίζουν

Το πόσο καλή άμυνα ξέρει να παίξει η Κέρκυρα το γνωρίζαμε και πριν από χτες. Το πόσο σημαντικός είναι για την ομάδα των «Φαιάκων» ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος επίσης. Ο καλύτερος γκολκίπερ του πρωταθλήματος κράτησε το μηδέν για πάρα πολλή ώρα με σωρεία αποκρούσεων, ειδικά στο σουτ του Ριέρα στο 38' (όπως και νωρίτερα σε κεφαλιά του Φουστέρ), που μόνο κακό δεν έκαναν στη φήμη του μπροστά στα μάτια του Φερνάντο Σάντος.

Δεν μας έκανε πιο σοφούς η αγωνιστική, πέραν του ότι ο Ολυμπιακός, ακόμα και όταν ζορίζεται, έχει τον τρόπο να ξεκλειδώνει και τις πιο κλειστές άμυνες. Αυτό τον καθιστά το αδιαφιλονίκητο φαβορί του πρωταθλήματος. Πότε ο Πάντελιτς και πότε ο Μιραλάς δίνουν τη λύση και οι Πειραιώτες καλπάζουν.

Ολοι οι μεγάλοι νίκησαν σε αυτή τη στροφή, είτε εύκολα είτε δύσκολα, οπότε κάποια σκόρπια συμπεράσματα βγαίνουν. Για παράδειγμα το πόσο σημαντικό παραμένει για την ΑΕΚ να ξεκινά με γκολ το ματς, ειδικά από έναν παίκτη όπως ο Μπλάνκο. Αυτό που έβαλε ήταν πιο δύσκολο από όλα όσα έχασε με την Κέρκυρα, αλλά αυτή είναι η μοίρα των σέντερ φορ. Η ψυχολογία της μετά αλλάζει και όλα γίνονται ευκολότερα. Ακόμα και όταν δέχεται το 1-2 με καταπληκτικό γκολ του (καλύτερου νέου παίκτη του πρωταθλήματος) Γιώργου Γεωργιάδη, η ηρεμία που δίνουν οι παλιοσειρές είναι εκεί και το τρίτο γκολ έρχεται με μαθηματική ακρίβεια. Το ίδιο συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη, με τον ΠΑΟΚ να εξαρτάται όλο και περισσότερο από τα γκολ του Σαλπιγγίδη. Εκείνο που διαφοροποιεί την ομάδα του Χάβου είναι ότι διαθέτει αρκετά νέα παιδιά που σιγά σιγά παίρνουν ευκαιρίες και μπορεί κάποια στιγμή ο ΠΑΟΚ να βασίζεται πάνω τους. Για τον Παναθηναϊκό, που νίκησε προχτές τον Αρη, τα πολύ θετικά στοιχεία ήταν ότι ο Λέτο ξαναβρήκε τον εαυτό του και η εικόνα του Σωτήρη Νίνη.

Ήταν η επέτειος των τεσσάρων χρόνων από τότε που ξαφνικά ο Μουνιόθ έπιασε τους πάντες στον ύπνο και δώρισε στο ελληνικό ποδόσφαιρο το κορυφαίο 16χρονο ταλέντο από την εποχή του Ελευθεράκη και του Μαύρου στα 70s και ο Νίνης τίμησε με το παραπάνω τη μέρα κάνοντας πράματα και θάματα. Παρ' όλη την καλή απόδοσή του, πάντως, ο ΠΑΟ θα πλήρωνε το ότι δεν τελειώνει τις φάσεις αν ο διαιτητής μετρούσε το καθαρό γκολ του Μίσελ. Βλέποντας το ριπλέι ξανά και ξανά, δεν βρίσκεις πουθενά φάουλ του Ρουίζ, οπότε οι «πράσινοι» στάθηκαν τυχεροί, ανάσαναν με τους βαθμούς και συνεχίζουν να ελπίζουν σε ανατροπή των πραγμάτων. Κάτι άλλο θετικό πάντως για τον ΠΑΟ ήταν η εικόνα του Γκοβού. Σε κάποιες στιγμές θύμισε τον παίκτη που για μία δεκαετία θαυμάσαμε με τη Λιόν και που όλοι είπαν το καλοκαίρι ότι αποτελούσε εξαιρετική επιλογή για να αντικαταστήσει ο νταμπλούχος τον Σαλπιγγίδη.

Ο Ηρακλής κατάφερε να τιμήσει τη μνήμη του αδικοχαμένου Πεντράθα με μία δύσκολη νίκη επί του Ατρομήτου. Το «διπλό» της Skoda Ξάνθη στη Νέα Σμύρνη ακτινογραφεί περίτρανα το πόσο φτωχό ρόστερ έχει ο Πανιώνιος. Τα εγκλήματα του καλοκαιριού δεν είναι εύκολο να πάρεις ένα σφουγγάρι και να τα σβήσεις, οπότε ο Λεμονής παλεύει με τα θηρία και απλά ελπίζει.

Όσο για τη Λάρισα, που βλέπει τη Β' Εθνική να πλησιάζει τάχιστα, τουλάχιστον με τον Κωστένογλου στον πάγκο θα προσπαθήσει να σωθεί με κανονικό τρόπο και όχι αυτοσχεδιάζοντας, όπως πήγε να κάνει ο Νορβηγός Αντερσεν. Και απορώ με τον πανέξυπνο Κώστα Πηλαδάκη γιατί σπατάλησε χρόνο αγοράζοντας... λαχείο από τα φιόρδ αντί να πάει στη λογική λύση ενός Ελληνα τεχνικού αμέσως μόλις είδε τα δύσκολα! Τώρα τρέχει και μάλλον δεν θα προλάβει, αν και η φανέλα της ΑΕΛ είναι βαριά και μπορεί να γίνει κανένα θαύμα!

Ούτε που θέλω να σκέφτομαι τι θα γινόταν στην Ελλάδα αν σε ένα ντέρμπι ο διαιτητής καθόριζε το τελικό αποτέλεσμα όπως ο Χάουαρντ Γουέμπ το χτεσινό ανάμεσα σε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Λίβερπουλ. Ανύπαρκτο πέναλτι με το ξεκίνημα, αυστηρότατη αποβολή του Τζέραρντ στο 32', game over. Για πολύ λιγότερα πράγματα περνάμε από πριονοκορδέλα τους διαιτητές στην Ελλάδα, ψάχνοντας για οριακά οφσάιντ και πλάγια άουτ, οπότε καταλαβαίνετε τι πάρτι θα γινόταν εδώ. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Δεδομένα η Λίβερπουλ αδικήθηκε και ο Γουέμπ απέδειξε αυτό που φωνάζω εδώ και χρόνια, ότι είναι δηλαδή κακός διαιτητής! Επίσης επειδή η γυναίκα του Καίσαρα οφείλει και να φαίνεται τίμια, εκτός από το να είναι, όταν στα τελευταία έξι ματς στο «Ολντ Τράφορντ» ο Γουέμπ έχει δώσει τέσσερα πέναλτι υπέρ της ομάδας του Φέργκιουσον και δεν έχει αποβάλει τον Φέρντιναντ για εκείνο το επικίνδυνο τάκλιν στον Σανιά της Αρσεναλ, τότε ακόμα και οι καλύτεροι δικηγόροι χάνουν τα επιχειρήματά τους για να τον υπερασπιστούν. Η υπόλοιπη αλήθεια όμως είναι ότι η Γιουνάιτεντ δεν χρειαζόταν τη βοήθειά του, μια και η Λίβερπουλ έχει το πιο φτωχό ρόστερ από τότε που παρακολουθώ ποδόσφαιρο. Ακόμα και στα 59 του χρόνια ο Νταλγκλίς αν έμπαινε μέσα τώρα ίσως έκανε κάτι πιο χρήσιμο από τον Μάξι, ενώ ο Τόρες πραγματικά είναι αγνώριστος. Ο Νταλγκλίς είχε πει πριν από χρόνια ότι μία ομάδα είναι τόσο καλή όσο ο τελευταίος παίκτης του ρόστερ και χτες θα κατάλαβε πόσο δύσκολη είναι η δουλειά που ανέλαβε. Αν μη τι άλλο, η παρουσία του δίνει ελπίδα στον κόσμο για να βοηθήσει την ομάδα καθώς θα ανεβαίνει τον αγωνιστικό της Γολγοθά!

Το ματς του Σαββατοκύριακου σε οποιοδήποτε πρωτάθλημα έγινε στο Μιλάνο, με την Ουντινέζε να προηγείται 1-0, 3-1 και ύστερα 4-3 στις καθυστερήσεις της Μίλαν, η οποία βρήκε τα ψυχικά αποθέματα και ισοφάρισε σε 4-4. Είναι ένας βαθμός που, εκτός από τη χρησιμότητά του, δείχνει και το πόσο σημαντική μεταβολή στη νοοτροπία έχει επιφέρει ο Αλέγκρι στο «Σαν Σίρο». Αυτή η Μίλαν δείχνει έτοιμη ύστερα από πολλά χρόνια να πάρει το σκουντέτο!

Tο άρθρο του Χρήστου Σωτηρακόπουλου δημοσιεύτηκε στο φυλλο της Sportday στις 10/01/2011