Merci Zizou!

Ο Ζινεντίν Ζιντάν δεν είναι απλώς ένας σπουδαίος παίκτης. Είναι αναμφισβήτητα ένα σημείο αναφοράς για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο την τελευταία δεκαετία. Γι’ αυτό και το τέλος της καριέρας του δεν μπορεί να αφήσει ασυγκίνητους τους εκατομμύρια φίλους της «στρογγυλής θεάς» σε όλο τον πλανήτη. Ο «Ζιζού» θα δώσει τις τελευταίες του παραστάσεις στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας και μετά θα αποχωρήσει από την ενεργό δράση, αφήνοντας μία μεγάλη παρακαταθήκη στο άθλημα που δικαιολογημένα αποκαλείται «βασιλιάς των σπορ», το ποδόσφαιρο.

Τα πρώτα βήματα

Γεννημένος στη Μασσαλία (από Αλγερινούς γονείς) στις 23 Ιουνίου του 1972 ο Ζιντάν έδειξε από την αρχή τις ικανότητές του στο ποδόσφαιρο. Σε ηλικία δέκα χρονών ξεκίνησε να αγωνίζεται σε μία μικρή ομάδα της περιοχής και δεν άργησε να στρέψει πάνω του τα βλέμματα αρκετών σκάουτερ. Τελικά, το 1987 θα πάρει την πρώτη του μεταγραφή στις Κάννες (ομάδα που φημίζεται για την παραγωγή ταλέντων) και στις 20 Μαΐου του 1989 θα παίξει για πρώτη φορά στην πρώτη κατηγορία του γαλλικού πρωταθλήματος κόντρα στη Ναντ. Απέναντι στην ίδια ομάδα θα πετύχει το πρώτο του γκολ στη μεγάλη κατηγορία (στις 8 Φεβρουαρίου του 1991), ενώ με τις Κάννες θα έχει και τις πρώτες του συμμετοχές σε ευρωπαϊκή διοργάνωση (στο κύπελλο UEFA). Ο Ζιντάν έγινε γρήγορα ο ηγέτης της ομάδας και παρά τη φθίνουσα πορεία του συλλόγου, οι μετοχές του νεαρού –τότε- μέσου ανέβαιναν συνεχώς. Μετά τη λήξη της σεζόν 1991-92, οι Κάννες υποβιβάζονται και ο Ζιντάν κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα του. Παίρνει μεταγραφή στην Μπορντό.

Η τετραετία στην Μπορντό

Ο ίδιος ο Ζιντάν ήθελε να αγωνιστεί στην ομάδα της πόλης που γεννήθηκε, τη Μαρσέιγ, αλλά η διοίκηση του συλλόγου δεν είχε πάρει πολύ ζεστά το θέμα της απόκτησής του, καθώς θεωρούσε πως ήταν πολύ αργός για το υψηλό επίπεδο. Η Μπορντό δεν είχε τέτοιους ενδοιασμούς και τον Ιούλιο του 1992 απέκτησε τον «Ζιζού» και σίγουρα δεν το μετάνιωσε. Ο Ζιντάν στα τέσσερα χρόνια που φόρεσε τη φανέλα των «γιρονδίνων» προσέφερε τα μέγιστα (144 συμμετοχές-28 γκολ στο πρωτάθλημα) και χάρη στις πολύ καλές του εμφανίσεις κλήθηκε στην εθνική Γαλλίας με την οποία έκανε την παρθενική του συμμετοχή στις 17 Αυγούστου του 1994 (Γαλλία-Τσεχία 2-2). Η τελευταία του σεζόν στην Μπορντό ήταν και η πλέον ξεχωριστή. Οι «γιρονδίνοι» θα ξεκινήσουν μία τρελή κούρσα που θα τους οδηγήσει από το κύπελλο Ιντερτότο στον τελικό του κυπέλλου UEFA. Εκεί θα ηττηθούν τελικά από την Μπάγερν, αλλά ο Ζιντάν έχει πείσει και τον πλέον δύσπιστο ότι είναι ικανός να φτάσει πολύ ψηλά.

Το μεγάλο «άλμα»

Το καλοκαίρι του 1996 η Γαλλία συμμετέχει στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Αγγλίας, αλλά αποκλείεται στον ημιτελικό από τη Τσεχία, με τον Ζιντάν να μην εντυπωσιάζει. Όμως, η πρωταθλήτρια Ευρώπης εκείνης της σεζόν Γιουβέντους έχει ήδη πάρει την απόφασή της και αποκτά τον 24χρονο –τότε- μέσο γνωρίζοντας πολύ καλά την αξία του. Ο τότε τεχνικός της Γιούβε, Μαρτσέλο Λίπι, μιλάει με τα καλύτερα λόγια για την αξία του «Ζιζού» και εκείνος θα τον δικαιώσει. Η «γηραιά κυρία» θα κατακτήσει δύο πρωταθλήματα Ιταλίας, αλλά θα χάσει και δύο τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ (το 1997 κόντρα στην Ντόρτμουντ και το 1998 κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης). Ο Ζιντάν πάντως θα πάρει τους πρώτους του τίτλους και θα αρχίσει να «χτίζει» το ηγετικό του προφίλ. Στην πενταετία που θα μείνει στο Τορίνο, ο Ζιντάν αγωνίστηκε σε 151 αγώνες πρωταθλήματος και σε 39 ευρωπαϊκά ματς των «μπιανκονέρι», αλλά το σημαντικότερο είναι πως κερδίζει με το σπαθί του μία θέση στην ελίτ του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Άλλωστε, το 1998 του απονέμεται η «χρυσή μπάλα», κάτι το οποίο οφείλεται κυρίως στην κατάκτηση του Μουντιάλ από τη Γαλλία. Συμπληρώνοντας όμως μία πενταετία στο Τορίνο, ήταν φανερό πως ήθελε μία καινούρια πρόκληση στην καριέρα του…

Η ώρα της «βασίλισσας»

Η τελευταία σεζόν στη Γιουβέντους δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή. Ο Ζιντάν είχε αρκετά νεύρα, που τελικά κόστισαν στους «μπιανκονέρι» τον αποκλεισμό τους από τη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Γάλλος σούπερσταρ έμοιαζε να θέλει μία νέα πρόκληση και η Ρεάλ ήταν ο ιδανικότερος προορισμός. Ο Φλορεντίνο Πέρεθ είχε φέρει το καλοκαίρι του 2000 στη Μαδρίτη τον Λουίς Φίγκο και δεν δίστασε να ανεβάσει τον πήχη ακόμα ψηλότερα. Δαπανώντας το ποσό-ρεκόρ των 75 εκ. ευρώ η Ρεάλ έκανε δικό της τον Ζινεντίν Ζιντάν. Και μπορεί το πρωτάθλημα εκείνης της σεζόν να κατέληξε στη Βαλένθια, αλλά για τον «Ζιζού» το τέλος της περιόδου ίσως να ήταν το αποκορύφωμα της μεγάλης καριέρας του. Στις 15 Μαΐου του 2002 η Ρεάλ αντιμετωπίζει στο «Χάμπντεν Παρκ» της Γλασκώβης την Μπάγερ Λεβερκούζεν στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Ζιντάν είχε χάσει στο παρελθόν ήδη δύο τελικούς με τη Γιούβε και δεν ήθελε με τίποτα να χάσει ακόμα μία ευκαιρία να κατακτήσει το μόνο μεγάλο τρόπαιο που έλειπε από τη συλλογή του. Με το σκορ στο 1-1 και λίγα λεπτά να απομένουν για τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου, ο «Ζιζού» θα πετύχει ένα γκολ-μνημείο στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Το εκπληκτικό αριστερό γυριστό σουτ που έστειλε την μπάλα στο δεξί παραθυράκι της εστίας του Μπουτ είναι το κορυφαίο χάι-λάιτ στην καριέρα του μεγάλου αυτού ποδοφαιριστή. Μεγαλύτερο κι από τα δύο γκολ στον τελικό του Μουντιάλ του 1998 απέναντι στη Βραζιλία. Ο Ζιντάν σε μία χρονική περίοδο που άγγιζε το τέλειο, πετύχαινε αυτό το μοναδικό γκολ και κατακτούσε το Τσάμπιονς Λιγκ. Από εκείνο το σημείο και μετά μόνο το πρωτάθλημα του 2003 μένει σαν ευχάριστη ανάμνηση στον μεγάλο άσο. Η καριέρα του σταδιακά θα αρχίσει να έχει φθίνουσα πορεία, ενώ και η Ρεάλ Μαδρίτης κλείνει φέτος τρία χρόνια μακριά από κάθε διάκριση.

Ο «τρικολόρ» Ζιντάν

Όταν ένας παίκτης έχει οδηγήσει την εθνική του ομάδα στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου και του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος μέσα σε δύο χρόνια (1998, 2000), τότε δεν χρειάζονται περισσότερα σχόλια. Ο Ζιντάν ηγήθηκε μία ομάδας που έβγαλε τους Γάλλους φιλάθλους στους δρόμους και φυσικά η δική του συμμετοχή ήταν σημαντικότατη. Άλλωστε, ήταν ο άνθρωπος που πέτυχε τα δύο πρώτα γκολ των «τρικολόρ» στον τελικό του Μουντιάλ (3-0 τη Βραζιλία) στο «Στάντ ντε Φρανς». Συνολικά, ο «Ζιζού» έχει 99 συμμετοχές στην εθνική Γαλλίας έχοντας σκοράρει 28 φορές με τα χρώματα της χώρας του. Δεν είναι τυχαίο ότι ο 34χρονος μέσος αποφάσισε να κλέισει την καριέρα του με την εθνική Γαλλίας. Δεν είναι τυχαίο ότι στη Γαλλία είναι κάτι σαν εθνικός ήρωας…

Οι τίτλοι του «Ζιζού»

Σε συλλογικό επίπεδο:

1 Τσάμπιονς Λιγκ με τη Ρεάλ Μαδρίτης (2002)
2 Σούπερ Καπ Ευρώπης με τη Γιουβέντους (1996) και τη Ρεάλ Μαδρίτης (2002)
2 Διηπειρωτικά Κύπελλα με τη Γιουβέντους (1996) και τη Ρεάλ Μαδρίτης (2002)
2 Πρωταθλήματα Ιταλίας με τη Γιουβέντους (1997, 1998)
1 Σούπερ Καπ Ιταλίας με τη Γιουβέντους (1997)
1 Πρωτάθλημα Ισπανίας με τη Ρεάλ Μαδρίτης (2003)
2 Σούπερ Καπ Ισπανίας με τη Ρεάλ Μαδρίτης (2001, 2003)

Με την εθνική Γαλλίας:

1 Παγκόσμιο Κύπελλο (1998)
1 Ευρωπαικό Πρωτάθλημα (2000)

Σε ατομικό επίπεδο:

Κάτοχος «χρυσής μπάλας» (1998)
Τρεις φορές παίκτης της χρονιάς από τη FIFA (1998, 2000, 2003)

Είπαν για την αποχώρηση του Ζιντάν

Ρεϊμόν Ντομενέκ (προπονητής εθνικής Γαλλίας): «Όπως όλοι οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου, έτσι κι εγώ νιώθω λίγο δυστυχισμένος που μετά το Μουντιάλ δεν θα ξαναδώ τον Ζινεντίν στους αγωνιστικούς χώρους. Με το ταλέντο του, σημάδεψε την ιστορία του γαλλικού και του παγκόσμιου ποδοσφαίρου».

Εμέ Ζακέ (προπονητής της εθνικής Γαλλίας στο Μουντιάλ του 1998): «Υπάρχει πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις λίγη θλίψη. Πάικτες τέτοιου επιπέδου δεν ξεχνιούνται ποτέ. Είναι καλό που αποφάσισε να τελειώσει την καριέρα του με την εθνική ομάδα».

Μαρσέλ Ντεσαγί (συμπάικτης του Ζιντάν στην εθνική Γαλλίας): «Πιθανότατα θέλει να ανασάνει. Να μην αντέχει άλλο το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Είναι πολύ σημαντικό που κρατάει την εικόνα του πολύ ψηλά. Σήμερα δεν μπορώ να δω κανέναν να βρίσκεται στο επίπεδο του. Ο Ζιντάν είναι ο Ζιντάν. Είναι στην κορυφή για μένα».

Μαρτσέλο Λίπι (προπονητής εθνικής Ιταλίας): «Νομίζω πως είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής των τελευταίων είκοσι ετών. Ποτέ δεν ήθελε να είναι η πριμαντόνα, αλλά θυσίαζε τον εαυτό του για χάρη της ομάδας. Είμαι ευχαριστημένος που βοήθησα λίγο στην εξέλιξή του. Όμως νομίζω πως μου έδωσε περισσότερα από όσα του έδωσα εγώ».

Τιερί Ανρί (ποδοσφαιριστής της Άρσεναλ και μέλος της εθνικής Γαλλίας): «Ο Ζιντάν είναι ένας παίκτης εξαιρετικός. Θα λείψει σε όλους μας. Νιώθω περίεργα όταν μιλάω για αυτό, γιατί θα παίξουμε μαζί στην τελευταία διοργάνωση της καριέρας του».

Επίλογος…

Ο Ζινεντίν Ζιντάν αποφάσισε να αποχωρήσει από την ενεργό δράση αν και το συμβόλαιό του με τη Ρεάλ λήγει το 2007. Είναι προφανές πως θέλει να φύγει διατηρώντας την ποδοσφαιρική του αξιοπρέπεια. Τα παιχνίδια της εθνικής Γαλλίας στο Μουντιάλ της Γερμανίας θα είναι τα τελευταία του και αυτός είναι από μόνος του ένας σοβαρός λόγος για να παρακολουθήσει κάποιος το Παγκόσμιο Κύπελλο. Το μοναδικό στυλ του «Ζιζού» μάλλον δεν θα βρει μιμητές στο μέλλον και αυτό κάνει την αποχώρησή του ακόμα πιο δύσκολη για τους απανταχού φίλους της «στρογγυλής θεάς». Το σίγουρο είναι πως κανείς δεν πρόκειται να τον ξεχάσει, καθώς του ανήκει δικαιωματικά μία θέση στο πάνθεον του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.

Επιμέλεια: Αποστόλης Κοτρότσος