Ένα άθροισμα από εξαιρετικές βραδιές (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Τώρα πια είμαστε στην τελική ευθεία. Μπορεί η Λιόν να επιβεβαιώσει την αξία της και να αποδείξει ότι είναι ικανή για ένα βήμα παραπάνω; Έχει τη δυνατότητα η Αρσεναλ να δείξει στην πράξη πως ό,τι έκανε πέρυσι η Λίβερπουλ αποτελεί γι' αυτήν εκτός από έμπνευση και μπούσουλα; Η Μπενφίκα των δύο μεγάλων προκρίσεων επί της Γιουνάιτεντ και της Λίβερπουλ έχει άλλη βενζίνη στο ρεζερβουάρ; Λένε πως, όταν η ζέστη γίνεται αφόρητη, κάποιοι απλώς βγαίνουν από την κουζίνα. Άλλοι μένουν μέσα και το παλεύουν. Οι προημιτελικοί παραδοσιακά ξεχώριζαν τους ωραίους από τους μοιραίους. Όποιος μπορεί να περπατήσει στα κάρβουνα, το κάνει εδώ και τώρα!

Η Μίλαν, η Ιντερ και η Γιουβέντους είναι οι τρεις ιταλικές ομάδες που συνεχίζουν σε μία διοργάνωση που δεν έχει πια μέσα Γερμανούς, ούτε Ολλανδούς. Οι Άγγλοι συνεχίζουν με μία ομάδα στην οποία ούτε ένας Βρετανός δεν ξεκινά στη σύνθεσή της, οι Γάλλοι διαθέτουν το πιο hot προϊόν του ποδοσφαίρου τους από την εποχή της μαγικής Σεντ Ετιέν στα 70s, οι Ισπανοί μοιράζονται ανάμεσα στο φαβορί και την πρωτάρα! Οι Καταλανοί της Μπαρτσελόνα αποτελούν το απόλυτο φαβορί, αλλά η άλλη της παρέας, η Βιγιαρεάλ από το Λεβάντε, έχει την ικανότητα να ξαφνιάσει κι άλλο. Μία ομάδα μ' έντονο το λατινοαμερικάνικο στοιχείο, που θα κοντραριστεί με την πλέον επηρεασμένη από τη Νότια Αμερική ιταλική ομάδα: την Ιντερ.

Η Μίλαν των τόσων βετεράνων σ' αυτό το επίπεδο, αφού έβγαλε έξω με χαρακτηριστική άνεση την Μπάγερν, τώρα θα παίξει με την «ωραία ομάδα» του Τσάμπιονς Λιγκ. Τη Λιόν που μέχρι το 2001 δεν είχε πάρει πρωτάθλημα στο Λε Σαμπιονά, αλλά από τότε δεν άφησε ούτε κοκαλάκι γι' άλλον!

Όποιος βιαστεί να ξεγράψει κάποια από τις οκτώ ομάδες στον δρόμο για το Παρίσι το πιο πιθανό είναι να πάθει ό,τι κι όποιος δεν έβλεπε την Πόρτο, τη Μονακό ή τη Λίβερπουλ να το καταφέρνουν τα δύο τελευταία χρόνια. Τα εύκολα συμπεράσματα όμορφα καίγονται, για να παραφράσουμε τον τίτλο της γνωστής ταινίας. Πιο δύσκολο από το να κάνει κάποιος προβλέψεις σ' αυτά τα ματς είναι το να αναλύσει την αγωνιστική κατάσταση των αντιπάλων. Κάποιοι έχουν ήδη κερδίσει το πρωτάθλημα στη χώρα τους και μπορούν να κάνουν μία γκέλα. Έγινε με την Μπαρτσελόνα στην Κόστα ντελ Σολ, κόντρα στην ουραγό Μάλαγα, έγινε από τη Γιουβέντους, που είδε τη Ρόμα να την ισοφαρίζει στις καθυστερήσεις, συνέβη και με τη Λιόν, που έφερε 1-1 με την Τουλούζ.

Άλλες αναγκάστηκαν να παίξουν σε φουλ ρυθμό, όπως η Μπενφίκα με την Μπράγκα ή η Μίλαν με τη Φιορεντίνα. Η Αρσεναλ δεν έπαιξε με την Πόρτσμουθ, δεχόμενη το ανέλπιστο δώρο των ουρανών, που άνοιξαν λίγες ώρες πριν από το ματς του Σαββάτου, παίρνοντας σημαντικές ανάσες. Όσο για το πιο απρόβλεπτο ζευγάρι των «οκτώ», τι περιμένατε; Έχασαν και οι δύο σε ματς που δεν περίμενε κανείς! Η Βιγιαρεάλ από την Μπέτις μέσα στο «Μαδριγάλ» και η Ιντερ 1-0 στην Πάρμα.

Εδώ που φτάσαμε πια δεν μπορεί να μετρήσουν μόνο οι αγωνιστικές απουσίες ή παρουσίες. Εδώ όποιος μπορεί να δείξει πως είναι σταρ, το κάνει. Όποιος μπορεί να αντέξει την πίεση της μεγάλης βραδιάς, το αποδεικνύει.

Ένα πράγμα δεν άλλαξε ποτέ αυτά τα πενήντα χρόνια στο Κύπελλο Πρωταθλητριών ή Τσάμπιονς Λιγκ. Πως το να πιεις νερό από την πηγή στο τέλος είναι ένα άθροισμα από κάποιες εξαιρετικές βραδιές. Στην αρχή και κάποιες κακές δεν παίζουν τόσο μεγάλο ρόλο, γιατί υπάρχει το δικαίωμα στο λάθος. Όσο πάμε προς τον τελικό, δεν μπορείς να είσαι σίγουρος πως αυτό το ένα λάθος θα μείνει ατιμώρητο! Η Γιουβέντους, μ' ένα 20λεπτο μπλακάουτ πέρυσι στο «Ανφιλντ», μπορεί να το επιβεβαιώσει. Οπως και η Μίλαν μ' εκείνα τα εξωφρενικά έξι λεπτά στην Πόλη. Βλέπετε, όσο πιο κοντά στο τέλος, η παραμικρή απώλεια αυτοσυγκέντρωσης στοιχίζει πανάκριβα!