Ο ιεραπόστολος του ποδοσφαίρου με το ελληνικό …αίμα

Το όνομα αυτού: Stephen Constantine ή κατά το ελληνικότερο Στιβ Κωνσταντινίδης. Άγνωστος προπονητής ποδοσφαίρου στη χώρα μας αλλά ο Κύπριος είναι ένας από τους επαγγελματίες εκπαιδευτές ποδοσφαίρου της FIFA που προάγει το άθλημα όσο λίγοι ...

Γεννήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 1962 στο κεντρικό Λονδίνο από Αγγλίδα μητέρα και Κύπριο πατέρα και ως ποδοσφαιριστής αγωνίστηκε στα παιδικά και εφηβικά τμήματα των αγγλικών Millwall και Chelsea αλλά και μία χρονιά στο κυπριακό πρωτάθλημα με τη φανέλα της ΑΕΛ πριν κλείσει τα είκοσι του χρόνια. Ακολούθησε το δρόμο της ξενιτιάς για τις ΗΠΑ, όπου «κόλλησε» το μικρόβιο της προπονητικής σε μικρή ηλικία. Επέστρεψε στην Κύπρο ως προπονητής των ακαδημιών του Απόλλωνα και της ΑΕΛ αλλά κι ως βοηθός προπονητή στις δύο λεμεσσιανές ομάδες. Μετά από ένα σύντομο αλλά επιτυχημένο πέρασμα από την ΑΠΕΠ, αποφάσισε να γίνει… «ιεραπόστολος» του ποδοσφαίρου και να διδάξει τα μυστικά της μπάλας σε μέρη μακρινά, σε μέρη όπου τα χρήματα και η δόξα δίνουν τη θέση τους στην αναγνώριση και την καταξίωση.

Ανέλαβε τις τύχες της εθνικής ομάδας του Νεπάλ τον Ιούνιο του 1999 και σύντομα έγινε κάτι παραπάνω από ένας απλός προπονητής, έγινε ο εθνικός ήρωας της χώρας, οδηγώντας την στον τελικό των αγώνων των ομοσπονδιών της Νότιας Ασίας του 1999. Πρέπει να σημειώσουμε ότι στο Κατμαντού, πρωτεύουσα του Νεπάλ, οι νίκες στους ποδοσφαιρικούς αγώνες ήταν σπάνιες. Πριν αναλάβει ο Constantine, η χώρα μετρούσε δύο μόνο νίκες τα τελευταία πέντε χρόνια!!! Ο ίδιος είχε 7 εβδομάδες στη διάθεσή του πριν τους αγώνες των ομοσπονδιών της Νότιας Ασίας για να βάλει …τα πράγματα στη θέση τους .Όταν πρωτοείδε την εθνική ομάδα του Νεπάλ, αντίκρισε έναν άθλιο αγωνιστικό χώρο με δοκάρια χωρίς δίχτυα, παίκτες που φορούσαν ό,τι ρούχα είχαν και χωρίς καμία ιατρική βοήθεια!

Όλα τα προβλήματα άρχισαν σιγά- σιγά να λύνονται. Κάτω από την «αγκαλιά» της διεθνούς ομοσπονδίας ποδοσφαίρου που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη σε τέτοια θέματα προβολής και οργάνωσης του ποδοσφαίρου σε απομακρυσμένες περιοχές, άρχισε να οργανώνει την ομοσπονδία της χώρας από τα απολύτως απαραίτητα. Είδη αθλητικού ρουχισμού, καινούργιες μπάλες, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και νέα προγράμματα διατροφής άλλαξαν τις συνήθειες των ποδοσφαιριστών του Νεπάλ. Εκεί, στις κορυφές των Ιμαλαΐων, κάτι άρχισε να γεννιέται όσον αφορά στο ποδόσφαιρο.

Τα αποτελέσματα δεν άργησαν να έρθουν και ήταν παραπάνω από ενθαρρυντικά. Στους αγώνες της Νότιας Ασίας που φιλοξενήθηκαν στο Νεπάλ, η τοπική εθνική ομάδα έφθασε ως τον τελικό με εντυπωσιακά αποτελέσματα όπως οι νίκες 7–0 επί του Μπουτάν, 3–1 επί του Πακιστάν και 2–1 επί των Μαλβίδων στον ημιτελικό, έναν αγώνα που παρακολούθησαν 45000 φίλαθλοι και ο πρίγκιπας Dipendra για πρώτη φορά! Στον τελικό, το Μπαγκλαντές σκόραρε στη μοναδική του επίθεση, αφήνοντας τις εντυπώσεις και τη δεύτερη θέση στο Νεπάλ του Stephen Constantine. Ο Κύπριος είχε μπει στις καρδιές των ανθρώπων και τιμήθηκε για τις υπηρεσίες του από τον ίδιο το βασιλιά της χώρας. Μάλιστα, το μετάλλιο «Prabal Gorkha Dakshin Baahu» με το οποίο τιμήθηκε, είχε δοθεί μόνο σε τρεις ξένους! Αυτό μαρτυρεί κάτι…

Επόμενος σταθμός στην καριέρα του η Ινδία, όπου συνάντησε σαφώς καλύτερες συνθήκες από το Νεπάλ με επαγγελματίες ποδοσφαιριστές αλλά τα προβλήματα δεν ήταν και λίγα. Οι τριτοκοσμικές συνθήκες διαβίωσης σε πολλά μέρη, οι τεράστιες αποστάσεις μεταξύ των μεγάλων πόλεων και οι πολλές διαφορετικές κουλτούρες (στην Ινδία υπάρχουν 16 επίσημες γλώσσες!) δε στάθηκαν ικανές να αποτρέψουν το δημιουργικό έργο του Constantine. Μετά από τρία χρόνια στον πάγκο της εθνικής ομάδας της Ινδίας, τα αποτελέσματα δικαιώνουν τον Κύπριο τεχνικό. Πρόπερσι, η Ινδία κατακτώντας το κύπελλο «LG Gold Cup» στο Βιετνάμ, έβαλε τέλος σε μια περίοδο 31 χρόνων χωρίς τίτλο!!!

Τα γήπεδα στην αχανή χώρα της Ασίας γεμίζουν ακόμα και με 110.000 φιλάθλους στα μεγάλα παιχνίδια! Τα επιτυχή αποτελέσματα της εθνικής ομάδας υπό την καθοδήγηση του Constantine «αναζωπύρωσαν» το ενδιαφέρον των Ινδών για το «βασιλιά των σπορ».

Σε συνομιλία που είχαμε με τον Κύπριο προπονητή, μας εκμυστηρεύτηκε την απαισιοδοξία του για το μέλλον του ποδοσφαίρου στην Ινδία, καθώς το ενδιαφέρον της κυβέρνησης είναι υποτυπώδες. «Φέτος, η μείωση των ομάδων της πρώτης κατηγορίας, από 12 σε 10, ήταν άλλη μία άσχημη είδηση καθώς το ενδιαφέρον ολοένα και περιορίζεται. Προσωπικά, μίλησα με τους ιθύνοντες στην ομοσπονδία, το θέμα άπτεται των αρμοδιοτήτων τους». Ωστόσο, τόνισε την αγάπη των Ινδών για το «βασιλιά των σπορ», λέγοντας πως «στα ντέρμπι του πρωταθλήματος, το φίλαθλο κοινό είναι πολυπληθές και πολύ εκδηλωτικό. Στα δε παιχνίδια της εθνικής ομάδας, τα γήπεδα πάντα γεμίζουν (στην Ινδία υπάρχουν μερικά από τα μεγαλύτερα στάδια του κόσμου)».
Όσον αφορά στην προσωπική του ζωή, ο Στιβ Κωνσταντινίδης αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα καθώς «οι συνθήκες διαβίωσης είναι δύσκολες για την οικογένειά του και οι δυνατότητες διασκέδασης περιορισμένες». Στη συνέχεια, μας εξέφρασε την επιθυμία του να επιστρέψει στην Ευρώπη. «Θα μου άρεσε να αναλάβω μία ομάδα στην Αγγλία, στην Ισπανία όπου υπάρχει το καλύτερο πρωτάθλημα ή στην Ελλάδα. Όνειρό μου είναι να φθάσω μία ελληνική ομάδα σε έναν τελικό του «Τσάμπιονς Λιγκ»!!! Πιστεύω πως μετά την κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στην Πορτογαλία, υπάρχουν πλέον όλες οι απαραίτητες προϋποθέσεις».

Επίσης, ο τεχνικός της εθνικής Ινδίας, μας εξέφρασε τη συμπάθειά του για την Άρσεναλ και τις «συγκλονιστικές» στιγμές που έζησε πέρυσι όταν επισκέφθηκε το «Χάιμπουρι» με την ομάδα της Ινδίας. «Είχα την τύχη να παρακολουθήσω μαζί με όλη την ομάδα της εθνικής Ινδίας έναν αγώνα της Άρσεναλ, να ξεναγηθούμε στο γήπεδο και να φωτογραφηθούμε με το κύπελλο Αγγλίας κι άλλα τρόπαια. Μάλιστα, έδωσα και συνέντευξη στο επίσημο περιοδικό των «κανονιέρηδων»!

Στον επίλογο της συνομιλίας μας, ο Κύπριος εκλέκτορας δήλωσε χαρακτηριστικά πως «από τη στιγμή που το ποδόσφαιρο είναι το επάγγελμά μου, θα πήγαινα να δουλέψω ακόμα και σε ομάδα στη σελήνη», σαφές δείγμα της μεγάλης του αγάπης για αυτό που κάνει!

Για ορισμένους ανθρώπους, τα χρήματα και η εφήμερη δόξα είναι δευτερευούσης σημασίας. Μεταξύ αυτών και ο Stephen Constantine, για τον οποίον οι οικονομικές απολαβές δεν ισοδυναμούν με το μετάλλιο που παρέλαβε από το βασιλιά του Νεπάλ, ούτε με το γλυκό συναίσθημα όταν 40000 φίλοι του Νεπάλ τραγουδούσαν το όνομά του στους αγώνες της νότιας Ασίας… Ας του ευχηθούμε καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο του. Άλλωστε, είναι ο μόνος προπονητής εκτός Ελλάδας που μιλάει… ελληνικά!


Επιμέλεια: Φώτης Γαλούσης