Καιρός να βρεθούν νέοι κώδικες επικοινωνίας

Περπατώντας στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, τα παραδοσιακά MME στην Ελλάδα ακόμα λειτουργούν με την πεπατημένη όλης της προηγούμενης 40ετίας, από την εποχή δηλαδή που γιγάντωσε η τηλεόραση. Επειδή τα έντυπα μέσα δεν ήταν ποτέ δυνατό να έχουν με την απαιτούμενη συχνότητα κάποιες ειδήσεις και πληροφορίες για εξαιρετικά γεγονότα, προκειμένου να διατηρήσουν το ενδιαφέρον του κοινού κατέφευγαν και καταφεύγουν όλο και περισσότερο στην αυτοδημιουργία. Ο Σαρλ ντε Γκολ επέμενε πριν από μισό και πλέον αιώνα ότι τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα και έρχονται όποτε θέλουν αυτά. Ο μεγιστάνας των μίντια Ράντολφ Χιρστ, ο πρωτοπόρος του «κίτρινου Τύπου», τον οποίο ενσάρκωσε ιδανικά ο Ορσον Γουέλς στον «Πολίτη Κέιν», ζητούσε επιτακτικά από τους αρχισυντάκτες του πριν από σχεδόν έναν αιώνα: «Αν δεν υπάρχουν ειδήσεις, τότε να τις φτιάξετε». Αυτό έγινε μότο και σλόγκαν σε κάθε γωνία της Γης. Είναι γνωστό πως για πολλά χρόνια τα ΜΜΕ φέρνουν συχνά την πραγματικότητα στα μέτρα των στόχων και σκοπών τους ή αναπαριστάνουν γεγονότα τα οποία ίσως και να είναι ανύπαρκτα ή ελαφρώς υπαρκτά. Αυτά αποκτούν υπόσταση και οντότητα μέσω της... αναπαράστασης και της αναπαραγωγής τους.

Οι αθλητικές εφημερίδες στην Ελλάδα ζούσαν πάντα τις μέρες δόξας τους το καλοκαίρι. Τότε που τα όνειρα είναι ανέξοδα, οι παικταράδες στα πρωτοσέλιδα κάνουν παρέλαση και φυσικά ο κόσμος με το καφεδάκι στην παραλία προτιμά να διαβάσει για τους ήρωες και τους ημίθεους και να κάνει τα σχέδιά του για τη νέα ενδεκάδα της ομαδάρας. Μόνο που όλα αυτά μας τα διέλυσε η ΟΥΕΦΑ προτού εμφανιστεί η... τρόικα, βάζοντας όλα τα προκριματικά μέσα στο καλοκαίρι. Ετσι, πολύ γρήγορα έρχονται τα στραπάτσα, οι ήρωες του Ιουνίου και του Ιουλίου αποδεικνύονται... σαπάκια πριν καν από τα πρωτοβρόχια και ο τρομερός και φοβερός προπονητής, που κάποτε είχε δίχτυ ασφαλείας την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, τώρα βάζει στόχο να είναι στη θέση του προτού ανοίξουν τα σχολεία. Εκτός και αν υπέγραψε στην Ξάνθη, οπότε το όριο είναι ο... Δεκαπενταύγουστος!

Ο κόσμος δεν διαβάζει πια εφημερίδες στην Ελλάδα. Είναι φανερό από τις κυκλοφορίες και δεν φταίει μόνο η κρίση. Ωστόσο, η παθητική στάση που υιοθετεί ο κόσμος απέναντι στα Μέσα αποτελεί άλλοθι για να μην μπορεί κάποιος πραγματικά να ξεχωρίσει το άσπρο από το μαύρο. Η δραματική πτώση στην κυκλοφορία των εφημερίδων στην Ελλάδα αποδίδεται εν πολλοίς στη γιγάντωση των ιντερνετικών σελίδων και ίσως να είναι έτσι. Μόνο που, όπως απέδειξε μία έρευνα στη Βρετανία, αν υπήρχε μία ταυτόχρονη απεργία σε όλο τον κόσμο στα παραδοσιακά Μέσα (εφημερίδες, ραδιόφωνο και τηλεόραση), οι ειδήσεις στις ιστοσελίδες θα ήταν ελάχιστες. Γιατί απλούστατα οι περισσότερες δεν κάνουν δημοσιογραφία, αλλά αντιγραφή! Αυτό έγινε ολοφάνερο, μην πάτε μακριά, κατά τη διάρκεια της 48ωρης απεργίας στα Μέσα πριν από λίγες μέρες στην Ελλάδα, όπου στο Ιντερνετ οι πιο πολλές ιστοσελίδες δούλεψαν με ροή ειδήσεων μία προς δέκα σε σύγκριση με άλλες μέρες! Γιατί την πρωτογενή δουλειά και τις πηγές τις βρίσκουν από τους εργαζόμενους στα παραδοσιακά Μέσα και όταν αυτοί δεν βγουν στο κυνήγι της είδησης, τότε μένουν μονάχα οι φήμες! Κατά βάθος, βέβαια, αυτό το στοιχείο δεν είναι κάτι το ολότελα καινούργιο στην ιστορία και την ιστορική δομή των Μέσων. Είναι γνωστές οι περίφημες αναλύσεις για τον ρόλο της φήμης στην κοινωνία. Η φήμη υπήρχε ανέκαθεν στην κοινωνία και γίνονται ιστορικές αναφορές με το πώς ήταν συνδεδεμένη αποκλειστικά με τη διάχυση αρνητικών και μόνο ειδήσεων. Σχεδόν ποτέ οι φήμες δεν είχαν θετικό πρόσημο, από την αρχαιότητα ακόμα. Σε ρωμαϊκά κείμενα, όπως στην «Αινειάδα», περιγράφεται η φήμη ως ένα φοβερό τέρας με μεγάλη γλώσσα, τεράστια αυτιά και μάτια που τα βλέπουν όλα. Ενα τέρας που καλό θα ήταν να μην το συναντήσει κανείς στη ζωή του, ένα ζώο που καταστρέφει τη ζωή των άλλων καλό θα ήταν να μην υπεισέλθει καθόλου στη δική σου.
Στην ελληνική αθλητική δημοσιογραφία οι φήμες πάντα είχαν κυρίαρχο ρόλο. Οπως, όμως, στην Ιταλία και στη Βρετανία αναγκάστηκαν να ανασυνταχτούν οι εφημερίδες λόγω της άναρχης έξαρσης του Ιντερνετ, έτσι και στην Ελλάδα οφείλουν οι έγκυροι τίτλοι να βρουν καινούργιους κώδικες επικοινωνίας. Τουλάχιστον οφείλουν να προσπαθήσουν. Και προσωπικά πιστεύω πως είναι μία πρόκληση που δεν μπορεί να αφήσει κανένα μας ασυγκίνητο.

Κρατούν βόμβα στα χέρια στην ΑΕΚ

«Οταν βρεθείς με την μπάλα στην περιοχή, στείλ' τη στα δίχτυα και μετά συζητάμε για το ποιες άλλες επιλογές είχες». Κλασική ατάκα του μεγάλου Μπομπ Πέισλι προς τους επιθετικούς της Λίβερπουλ στα χρόνια κυριαρχίας του συλλόγου, φράση που ειδικά στην ΑΕΚ θα έπρεπε να αντιλαμβάνονται αν ήξεραν οι διοικούντες απλά πράγματα για την μπάλα. Οσο πλησιάζει η Πρωτοχρονιά, στην ΑΕΚ τους λούζει κρύος ιδρώτας. Ο Μπλάνκο δεν έχει συμφωνήσει για ανανέωση και παίκτη με τα δικά του χαρακτηριστικά η «Ενωση» δεν θα βρει στην αγορά. Γιατί ο Μπλάνκο, πέραν του επαγγελματισμού που έχει επιδείξει, είναι χρήσιμος κυρίως γιατί βάζει την μπάλα στα δίχτυα.

Αυτό το πολύ απλό πράγμα, το οποίο είναι δυσεύρετο όπως το νερό στην έρημο. Και η ΑΕΚ έχει παίξει με τη φωτιά και στη δική του περίπτωση και κυρίως στου Τζεμπούρ, που όσο και αν επέμεναν κάποιοι πως ήταν τυπικό ζήτημα το να υπογράψει, αυτή η εφημερίδα που κρατάτε το έκανε πρωτοσέλιδο τον Οκτώβριο, αναφέροντας ότι η συμφωνία είναι στον αέρα. Η ΑΕΚ κατάφερε να κρατήσει τον πλέον επίφοβο να φύγει, τον Σκόκο, αλλά ο Αργεντινός δεν μπορεί από μόνος του να βγάλει το κάρο από τη λάσπη.

Ο Χιμένεθ είναι βέβαιο ότι θα ήθελε και τον Αλγερινό και τον «Ζορό» να υπογράψουν νέα συμβόλαια, αλλά όσο το φιτίλι είναι αναμμένο κρατούν στα χέρια τους οι διοικούντες μια βόμβα. Η ΑΕΚ έκανε ήδη κινήσεις στην αγορά για να ενισχυθεί και από την επιτυχία ή όχι αυτών των ενεργειών θα κριθεί αν θα στηριχτεί στην πράξη ο Χιμένεθ. Από λόγια προς το παρόν έχουν χορτάσει και αυτός και ο κόσμος.