FC: Σκύψε ευλογημένη (να βάλεις τα δώρα κάτω από το δέντρο)...

Τι περιμένουμε να μας φέρει το 2011; Όλα αυτά που δεν μας έφερε το 2010 + αυτά που είχαμε την περασμένη χρονιά και δεν θέλουμε να χάσουμε + αυτά που χάσαμε τη χρονιά που φεύγει και κανονικά δεν ξαναγυρνάνε, αλλά μέρες που είναι, επιτρέπεται μια υπέρβαση, τουλάχιστον στις ευχές και τις προσδοκίες. Αλλά πάνω και πρώτα απ’ όλα...

Υγεία: για μας και τις οικογένειές μας. Για τους φίλους και τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Για τους συναδέλφους που εκτιμούμε, για τους γείτονες που συμπαθούμε. Για τους ποδοσφαιριστές της αγαπημένης μας ομάδας, για τους αγαπημένους μας γενικώς (αθλητές, καλλιτέχνες, παράγοντες). Ο Θεός να τους δίνει χρόνια χωρίς να μας κόβει μέρες.

Γυναίκες: ή έστω μια και καλή, για όσους δεν την έχουν βρει. Που να δίνει πολλά και να ζητάει λίγα. Που να έχει κατανόηση και να συμπαθεί τους φίλους μας. Που να μην στραβώνει όταν θέλουμε να βγούμε αντροπαρέα, ούτε να φοράει το πιο κοντό της μίνι και να βγαίνει με τις φίλες της για αντίποινα. Που να κάθεται μαζί μας και να βλέπει μπάλα, για παρεούλα - και να ετοιμάζει και κανένα μεζεκλίκι στο ενδιάμεσο. Που να είναι και σύντροφος και φίλη και ώμος για να κλάψουμε. Δούλα στην κουζίνα, κυρία στο σαλόνι και ξέρετε τι στο κρεβάτι. Σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς: δούλα στο κρεβάτι, ξέρετε τι στο σαλόνι, κυρία στην κουζίνα και πάει λέγοντας. Ζητάμε πολλά ή είναι πιο εύκολος ο πρώτος λαχνός του Πρωτοχρονιάτικου Λαχείου;

Λεφτά: παλιά ζητάγαμε λεφτά σκέτα. Τώρα ευχόμαστε αυτό που κάποτε ήταν σχεδόν αυτονόητο: να συνεχίσουμε να έχουμε δουλειά, για να μπορούμε να βγάζουμε λεφτά. Άλλαξαν οι εποχές, χειροτέρεψαν τα πράγματα, μειώθηκαν οι μισθοί, ακρίβυναν τα υπόλοιπα, πρέπει να προσαρμοστούμε. Ευκαιρία να επιστρέψουμε σε πιο παρεΐστικες καταστάσεις, πιο σπιτικές, λιγότερο δαπανηρές, αλλά ίσως πιο διασκεδαστικές από τα μπουζούκια και τα κλαμπ, που και ακριβά είναι και δεν ξέρω πόσο διασκεδαστικά είναι, με ποτά - μπόμπες, ηχεία να τρίζουν γύρω απ’ τ’ αυτιά μας σε τριψήφια ντεσιμπέλ, τσιγαρίλα (απαγόρευση καπνίσματος μάι ας) και ποζεράδες/ ποζερούδες να στήνονται στη μπάρα για να τους/ τις καμαρώνουν τα λιγούρια. Μάζωξη στο σπίτι, επιτραπέζια παιχνίδια ή στην παιχνιδο-κονσόλα, μια ταινία στο dvd, ένας ωραίος αγώνας στην τηλεόραση, φαγητό delivery ρεφενέ, δυο μπουκάλια κρασί ή ένα τελάρο μπύρες. Ακόμα καλύτερα, 2-3 να χωθούν στην κουζίνα και να μαγειρέψουν για την παρέα. Δεν είναι ανάγκη να φτιάξουν γκουρμεδιές, λες και θα βαθμολογήσει ο Σκαρμούτσος, μια μακαρονάδα, μια σαλάτα, μια ομελέτα, μια χαρά είναι. Και θα γίνει και πλάκα τρελή.

Φίλοι: το «α» και το «ω». Το απαραίτητο συστατικό για να μοιραστείς χαρά, λύπη, να δώσεις και να πάρεις αγάπη, να εκφράσεις προβληματισμό και αγωνία, να μιλήσεις για κάτι σοβαρό ή να σαχλαμαρίσεις για να περάσει η ώρα. Ακόμα πιο πολύτιμοι αυτές τις εποχές, όπου η δυστυχία και η μιζέρια μας χτυπούν την πόρτα και μας κάνουν να κλεινόμαστε ολοένα και περισσότερο στον εαυτό μας. Αφήστε την ιντερνετική κοινωνική δικτύωση, το Facebook, το Twitter και τα συναφή. Σηκώστε το κουλό σας και πάρτε τηλέφωνο φίλους παλιούς και αγαπημένους που έχετε καιρό να δείτε. Κανονίστε να βρεθείτε. Μόλις σπάσει η αμηχανία των πρώτων λεπτών, θα θυμηθείτε για ποιο λόγο κάνατε κάποτε κολλητή παρέα και θα ξαναβρεθούν όλοι εκείνοι οι κώδικες επικοινωνίας που υπήρχαν και δεν ξεχνιούνται, σαν το σεξ και το ποδήλατο. Ή το σεξ πάνω σε ποδήλατο. Ή το ποδήλατο χωρίς σέλα, που ισοδυναμεί με σεξ (για τους βιτσιόζους...)

Και πάνω απ’ όλα, υγεία. Το ξανάπαμε; Ναι, αλλά ας το ξαναπούμε, μπας και πιάσει τόπο. Αν δεν υπάρχει υγεία, κλάφτα Χαράλαμπε. Τον νου σας και να προσέχετε τους εαυτούς σας και όσους αγαπάτε και σας αγαπάνε.

Μια κοινωνική προσφορά (λέμε τώρα) του Fight Club.

Κώστας Βαϊμάκης

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr