Μια στιγμή που πρέπει να απολαύσουμε! (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Η ζωή μας δεν είναι οι μέρες που πέρασαν, αλλά εκείνες που θυμόμαστε

Για πρώτη φορά (και πιθανότατα και τελευταία, αν και θα επιθυμούσαμε διαφορετικά) η Ελλάδα μπαίνει σήμερα ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ μιας ολόκληρης κλήρωσης σε διεθνές επίπεδο!

Η φυσική συνέχεια της μαγικής βραδιάς της 4ης Ιουλίου στη Λισσαβώνα. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης μπαίνει πρώτη στη λίστα της κλήρωσης για τα γκρουπ που θα σχηματιστούν. Ο δρόμος προς το Euro 2008 αρχίζει σήμερα και θα ολοκληρωθεί τον Ιούνιο του 2008 στη Βιέννη. Τότε που το νέο τρόπαιο, το οποίο σχεδιάστηκε, θα δοθεί στον αρχηγό των νέων πρωταθλητών Ευρώπης. Θα ήταν ωραίο να ήμασταν εμείς και πάλι.

Αυτό θα ήταν το ακόμα πιο τρελό όνειρο. Επειδή όμως ΠΟΤΕ ομάδα δεν κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα σε σερί διοργανώσεις, η προϊστορία από μόνη της αποκλείει να συμβεί αυτό σ' εμάς! Φυσικά το ίδιο υπαγορεύει και η λογική!

Κυρίως αυτή. Που –σύμφωνοι– μπορεί να καταργήθηκε εντελώς από τον Οτο Ρεχάγκελ και τους παίκτες μας στην Πορτογαλία, αλλά δεν σημαίνει πως είναι πιθανόν να ξανασυμβεί. Ποιος λοιπόν είναι ο βατός στόχος; Να είμαστε εκεί! Πρώτος και πολύ σημαντικός. Να δώσουμε ως κάτοχοι το «παρών» και να πολεμήσουμε πριν κάποιος καταφέρει να μας αποκλείσει.

Το χρωστάμε στον εαυτό μας. Το χρωστάμε πάνω απ' όλα στην ποδοσφαιρική μας συνέχεια. Μην μπερδεύουμε μόνο τα πράγματα. Δεν χρωστάει την πρόκριση η Εθνική ομάδα του 2006-2008 στην προηγούμενη. Εκείνης η υστεροφημία έχει εξασφαλιστεί ακόμα κι αν δεν ξαναπάμε σε τελικά μεγάλης διοργάνωσης ποτέ ξανά.
Η σημερινή κλήρωση, λοιπόν, είναι το πρώτο βήμα. Τα έχω ξαναπεί και τα έχω ξαναγράψει, αλλά επανάληψη μήτηρ μαθήσεως. Δεν προκρίνεται κανείς από τη μέρα της κλήρωσης. Ούτε με τα λόγια ούτε με τις εντυπώσεις. Σε 12 ή 14 ματς η Ελλάδα θα πρέπει να αποδείξει πως μπορεί και πάλι. Περνούν δύο ομάδες ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ και αυτό έχει τη δική του σημασία. Ούτε μπαράζ ούτε μπερδεμένα σενάρια για καλύτερους δεύτερους. Είσαι πρώτος ή δεύτερος μόλις τελειώσουν οι αγώνες τον Οκτώβριο του 2007; Πήγες στα τελικά. Τελεία και παύλα.

Τι θέλουμε τώρα από τη διαδικασία στο Μοντρέ; Πρώτα απ' όλα, μη μας ξαναβγεί η Αλβανία στον δρόμο μας. Οχι αγωνιστικά, γιατί και καλύτερη ομάδα έχουμε και ουσιαστικά η ήττα μας τον Σεπτέμβριο του 2004 προήλθε από την κακή συγκυρία της εποχής, παρά από την ανωτερότητα των Αλβανών. Αλλά γιατί η φασαρία που ακολουθεί τέτοιες συναντήσεις είναι βουτηγμένη στην υπερβολή.

Δεύτερον, καλό είναι να αποφύγουμε μακρινούς προορισμούς. Οχι πάλι για αγωνιστικούς λόγους. Αλλά άλλο να πρέπει να ταξιδέψεις στο Καζακστάν και στο Αζερμπαϊτζάν και άλλο στην Ανδόρα ή στο Σαν Μαρίνο.

Τρίτο, αλλά καθόλου αμελητέο, να μη μας βγάλει η κλήρωση ομάδες που έχουν κάτι να αποδείξουν απέναντί μας.

Για παράδειγμα, η Βόρεια Ιρλανδία του 2003, που σκόραρε κάθε εννέα ματς, με την τωρινή του Λόρι Σάντσεζ, που νίκησε την Αγγλία και ξαναβρήκε τη χαμένη της αυτοπεποίθηση, αποτελεί σημαντικό κίνδυνο. Και θα θέλει να σε νικήσει έστω και σ' ένα ματς, επειδή και πρωταθλητής Ευρώπης είσαι και την προηγούμενη φορά την κέρδισες μέσα και έξω.

Ενα άλλο παράδειγμα είναι η Ουκρανία στα πρόσφατα προκριματικά του Μουντιάλ. Είχε έξτρα κίνητρο απέναντί μας λόγω του αποκλεισμού της στον δρόμο για το Euro.
Κακή κλήρωση επίσης θα είναι αν μας ξαναβγεί η Ισπανία. Το 2003 την αφήσαμε δεύτερη να τρέχει στα μπαράζ, το 2004 την αποκλείσαμε στο Euro. Σαφέστατα και θα θέλουν οι «μουτσάτσος» να πάρουν το αίμα τους πίσω.

Πάντως, Ο,τι και να βγάλει η κληρωτίδα δεν πρέπει να απογοητευτούμε ή να θριαμβολογήσουμε. Η ψύχραιμη αποτίμηση θα βοηθήσει να κάνουμε το πρώτο βήμα. Περισσότερο και από τα ονόματα των αντιπάλων θα έχει σημασία να δούμε τη σειρά με την οποία θα δώσουμε τους αγώνες. Τότε θα μπορούμε ακόμα πιο σωστά να κάνουμε τις όποιες κρίσεις και επισημάνσεις.

Προς το παρόν, σήμερα ας απολαύσουμε τη στιγμή. Αλλωστε, λένε πως η ζωή μας δεν είναι οι μέρες που πέρασαν, αλλά εκείνες που θυμόμαστε. Το να είμαστε εκεί ως πρωταθλητές Ευρώπης. Το να παίζει η γιγαντοοθόνη τις φάσεις του τελικού και την εικόνα του Ζαγοράκη που σηκώνει το τρόπαιο. Για όλα τα άλλα, καιρός υπάρχει για να μας απασχολήσουν.