Ο κύκλος των χαμένων προπονητών (Sportday / Χρ.Σωτηρακόπουλος)

Ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο... Η σχέση Ερικσον και εθνικής Αγγλίας ήταν ερωτική. Ξεκίνησε (πιθανότατα) από το πουθενά. Λέω πιθανότατα, γιατί τελικά με τον Σουηδό ποτέ δεν ξέρεις! Οταν ο Κίγκαν είπε αντίο, τη νύχτα που το παλιό «Γουέμπλεϊ» έκλεινε τις πύλες του με τον χειρότερο τρόπο (για κάθε Αγγλο), δηλαδή με ήττα από τη Γερμανία, η εθνική ομάδα της χώρας που κωδικοποίησε τους κανόνες του σύγχρονου ποδοσφαίρου βρέθηκε σε αδιέξοδο. Ποιος θα δεχόταν τη «δεύτερη πιο δύσκολη δουλειά της χώρας ύστερα από εκείνη του πρωθυπουργού»;

Ο Ερικσον τότε είχε συμβόλαιο με τη Λάτσιο. Εχει ακουστεί πως πολύ πιο πριν από το Euro 2000, τότε που οι επιλογές του Κίγκαν (αφελείς τακτικά και καθοδηγούμενες από το ένστικτο) είχαν αποτύχει παταγωδώς, ο Σουηδός είχε ζητήσει από τον ατζέντη του να κινηθεί προς το νησί. Πίστευε πως ταίριαζε στον χαρακτήρα και τη φιλοσοφία του. Μπορεί και να είναι έτσι. Μπορεί όμως και να προέκυψε η προοπτική. Ετσι κι αλλιώς, ο έρωτας ήταν αμοιβαίος και οδήγησε σε γάμο.

Πέντε χρόνια μετΑ, το διαζύγιο βγαίνει κοινή συναινέσει. Ο Ερικσον δεν κατάφερε να αλλάξει κάτι δραματικά σε σχέση με οποιονδήποτε άλλον μετά τον Μπόμπι Ρόμπσον. Και η ομοσπονδία έπρεπε να αμυνθεί απέναντι στις ομάδες που έβλεπαν τον Σουηδό κατά καιρούς να κάνει πράγματα που εξέθεταν. Κι αν οι ερωτικές του ιστορίες δεν ενοχλούν ουσιαστικά το ποδοσφαιρικό στάτους κβο, οι αφελείς κουβέντες του στον μεταμφιεσμένο σε σεΐχη ρεπόρτερ σίγουρα ταρακούνησαν τη βάρκα. Αυτά που είπε για τον Μπέκαμ, τον Όουεν, τον Ρίο Φέρντιναντ, την Αστον Βίλα, τον Ρούνεϊ σόκαραν. Και φυσικά δεν μπορούν να κάνουν το γυαλί να κολλήσει ξανά οι όποιες κατ' ιδίαν συζητήσεις του Σβεν με τους θιγόμενους. Μάλιστα, υπάρχουν πληροφορίες πως είπε κι άλλα, για τον Μουρίνιο, τον Φέργκιουσον, για προπονητές που παίρνουν μίζες για να κάνουν μεταγραφές, που, αν και δεν επιβεβαιώνονται, επιβάρυναν το κλίμα.

Η Αγγλία λοιπόν το καλοκαίρι θα έχει νέο τεχνικό, ακόμα κι αν κατακτήσει το Κύπελλο στη Γερμανία. Γι' αυτούς που αναρωτιούνται πώς μία ομάδα μπορεί να έχει στο τιμόνι προπονητή που οι παίκτες ξέρουν πως θα φύγει, η απάντηση είναι απλή: Μουντιάλ της Ιταλίας το 1990. Η εθνική Αγγλίας και ο Μπόμπι Ρόμπσον ύστερα από 8 χρόνια χωρίζουν οριστικά μόλις ένα μήνα πριν από τους αγώνες, αφού ο τεχνικός συμφωνεί με την Αϊντχόφεν. Ο αγγλικός Τύπος που ζητούσε επί τέσσερα χρόνια την κεφαλή του επί πίνακι, σοκαρισμένος απαιτούσε να μάθει τι έγινε και φεύγει! Τον κατηγόρησαν για προδότη, αλλά η καλύτερη εμφάνιση των «λιονταριών» μετά το 1966, η τέταρτη θέση, η πολύ καλή μπάλα που έπαιξαν οδήγησαν στην... αγιοποίησή του! Σε σημείο που να του ζητούν να... αλλάξει γνώμη! Η απόλυτη παράνοια!

Η Αγγλία του 2006 είναι πάντως σε πολύ καλύτερη κατάσταση από εκείνη του 2000, όταν ανέλαβε ο Ερικσον. Ο Σουηδός βοήθησε αυτά τα χρόνια αρκετά στο να σουλουπωθεί το ίματζ. Οι νίκες επί της Γερμανίας με 5-1 στο Μόναχο και επί της Αργεντινής στο Σαπόρο με 1-0 και στη Γενεύη με 3-2 τον περασμένο Νοέμβριο κατατάσσονται στις καλύτερες στιγμές του. Η ήττα από τη Βραζιλία με 2-1 (που αγωνιζόταν με 10 λόγω αποβολής του Ροναλντίνιο), το 2-2 με την Πορτογαλία και ο αποκλεισμός στα πέναλτι στο Euro, καθώς και η ανατροπή του σκορ από τη Γαλλία στο εναρκτήριο ματς της Λισσαβώνας, ήταν από τα χειρότερα σημεία της θητείας του.

Οι Αγγλοι από το 1974, που ο σερ Αλφ Ράμσεϊ οδηγήθηκε σε παραίτηση, δεν είχαν ποτέ τύχη με τους διαδόχους του. Ο Ντον Ρέβι άφησε την ομοσπονδία σύξυλη με την παραίτησή του το 1977 εν μέσω προκριματικών Μουντιάλ του 1978, αναλαμβάνοντας τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Ο Ρον Γκρίνγουντ έμεινε πέντε χρόνια και αποκλείστηκε αήττητος στο Μουντιάλ του 1982, αλλά η ηλικία του ήταν απαγορευτική για να συνεχίσει. Ο Ρόμπσον πολεμήθηκε πιο σκληρά από οποιονδήποτε άλλο, αλλά πήγε την Αγγλία στην τετράδα το '90 και αποκλείστηκε από την ιδιοφυΐα (και το χέρι) του Μαραντόνα το 1986. Ο Γκρέιαμ Τέιλορ ήταν κάκιστη επιλογή και λογικά οι συγκρίσεις με τον Ρόμπσον θα λύγιζαν και πολύ καλύτερούς του. Ο Τέρι Βέναμπλς ήταν εξαιρετικός και οδήγησε την Αγγλία στο «δικό» της Euro το '96, αλλά έπρεπε να αποχωρήσει για φορολογικό έλεγχο στις εταιρείες του, κάτι που σε άλλη χώρα πιθανότατα δεν θα συνέβαινε ποτέ!
Ο Γκλεν Χοντλ απομακρύνθηκε για τις δηλώσεις του που έκανε για τα άτομα με αναπηρία, πως δηλαδή πληρώνουν τις αμαρτίες μιας άλλης ζωής! Και ο Κίγκαν, που ήταν «η επιλογή του λαού» όταν ανέλαβε, έφυγε με δάκρυα στα μάτια, αφού πρώτα αποδείχτηκε στην πράξη λίγος για τόσο βαρύ φορτίο!

Η επόμενη μέρα; Λογικά θα είναι με Αγγλο τεχνικό στον πάγκο. Ο Αλαρντάις με τον Κέρμπισλι ακούγονται ως πιθανότεροι αντικαταστάτες. Όποιος και να αναλάβει, όμως, θα είναι πιθανότατα ο μόνος Αγγλος που θα εύχεται να μην κατακτήσει η Αγγλία το Μουντιάλ! Γιατί με τη θεοποίηση που θα ακολουθήσει τον Σουηδό μετά τη φυγή του, απλώς θα μετρά μέρες μέχρι να απολυθεί κι αυτός! Φαύλος κύκλος!