Ο καθένας διαλέγει και παίρνει είτε την πλάτη στον τοίχο με την οποία έπαιζαν οι παίκτες της ΑΕΚ, είτε την αγωνιστική ανημπόρια της ΑΕΛ.
Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Τέσσερα εισέπραξε η Λάρισα και στο ΟΑΚΑ από την ΑΕΚ.
Αν τα βάζαμε στο ζύγι, η ανημπόρια της ΑΕΛ είναι μεγαλύτερη από εκείνη της Ένωσης.
Όμως, αφού σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι τέτοια, τότε το επιθετικό δίδυμο Μπλάνκο-Λυμπερόπουλου, με τον πρώτο μπροστά από τον δεύτερο, είναι που δίνει επιθετική βαρύτητα στην ομάδα του Χιμένεθ.
Τώρα, είναι θέμα του Ισπανού προπονητή να βγάλει άκρη με τις οβιδιακές μεταμορφώσεις της ομάδας του. Όμως, αυτή η ΑΕΛ που μπήκε στο γήπεδο είναι για κλάματα. Κρίμα για τον κόσμο, το ωραίο γήπεδο και τον Πηλαδάκη, αλλά η ομάδα είναι άρρωστη.
Όσοι στέκονται στο οριακό οφσάιντ του πρώτου γκολ από τον Μπλάνκο, τότε υποβαθμίζουν το ψυχωμένο και οργανωμένο παιχνίδι της Ένωσης, που ασφαλώς πήρε αέρα στα πανιά της από ένα σημείο και μετά -ειδικά μετά το δεύτερο γκολ.
Οι μεταφυσικές εξηγήσεις στο ποδόσφαιρο είναι αχρείαστες και επιζήμιες. Η ΑΕΚ δεν είναι η ομάδα που ρίχνει τεσσάρες στην ΑΕΛ και κερδίζει τα ντέρμπι, αλλά ούτε εκείνη που την καθαρίζει 2-0 ο Ηρακλής με κάτω τα χέρια.
Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Η νίκη θρίαμβος επί της ΑΕΛ της δημιουργεί κάποιες αγωνιστικές υποχρεώσεις. Με λίγα λόγια, δεν της επιτρέπει να διασύρεται από κάθε μικρομεσαία ομάδα του πρωταθλήματος και να μην μπορεί να αλλάξει την μπάλα πάνω από τρεις φορές.
Αυτά επί του παρόντος. Γιατί, αν σε λίγες μέρες της φύγουν ο Τζεμπούρ και ο Μπλάνκο -γιατί δεν συμφωνούν στα ποσά της ανανέωσης των συμβολαίων τους- τότε πάμε στο «φτού κι απ΄την αρχή».
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
