Ντανιέλε «Ντεσιμπέλ» Μπελίνι: Η «φωνή» του Σαν Πάολο στο sportfm.gr!

Όλα αρχίζουν κάπως έτσι: «Segna con il numero…», το οποίο σημαίνει «σκόρερ με το νούμερο…». Ακολουθεί ο αριθμός της φανέλας , το μικρό όνομα του παίκτη και τα υπόλοιπα τα αφήνει στο κοινό! Τον ακούς να φωνάζει τόσο πολύ από το πάθος του αλλά και τους οπαδούς να τον ακολουθούν, που θες να μπεις και εσύ στην… τηλεόραση, να βρεθείς στο γήπεδο και να φωνάξεις μαζί του(ς)! Είναι ο τρόπος που το λέει, ο ιδιαίτερος ρυθμός, που σου προκαλεί… ανατριχίλα όταν το ακούς!



Ο Ντανιέλε «Ντεσιμπέλ» Μπελίνι είναι η φωνή του Σαν Πάολο! Ο άνθρωπος που βρίσκεται στο ταρτάν του γηπέδου της Νάπολι κάθε φορά που παίζει η αγαπημένη του ομάδα, με το μικρόφωνο στο χέρι να περιμένει να μπει γκολ! Πρώτα, βέβαια, πανηγυρίζει, σαν αυθεντικός Ναπολιτάνος και εν συνεχεία κάνει τους οπαδούς να φωνάξουν με όλη τους της δύναμη το όνομα του σκόρερ. Το sportfm.gr εντόπισε τον Ντανιέλε «Ντεσιμπέλ» Μπελίνι, ο οποίος με τη σειρά του δέχθηκε να απαντήσει σε κάθε ερώτησή μας. Κάπως έτσι, σας παρουσιάζουμε μια τελείως διαφορετική, από αυτές που έχουμε συνηθίσει, συνέντευξη.

Συνέντευξη στον Γιώργο Τσανάκα

-Καταρχάς θέλω να μου πεις λίγο την ιστορία από την αρχή. Πώς πήρες αυτή τη θέση-δουλειά;
«Είναι μια πολύ ωραία αλλά και απλή ιστορία. Ήμουν στο επίσημο ραδιόφωνο της Νάπολι, όταν ένας συνάδελφός μου δεν κατάφερε να πάει στο γήπεδο και πήγα εγώ στη θέση του. Νόμιζα πως θα έκανα σε λίγα παιχνίδια τον εκφωνητή, αλλά έχουν περάσει τόσα χρόνια και είμαι ακόμη εδώ».

H πρώτη φορά που βρέθηκε ως εκφωνητής στο Σαν Πάολο


-Έχω διαβάσει ένα μέρος από τη βιογραφία σου. Έχεις δουλέψει σε ραδιόφωνο, τηλεόραση και άλλα Μέσα. Πίστευες ποτέ, είχες ονειρευτεί ποτέ, ότι θα δούλευες για την αγαπημένη σου ομάδα;
«To καλύτερο πράγμα είναι ότι εγώ εδώ γεννήθηκα, έχω βγάλει ρίζες! Η Νάπολι αποτελεί πηγή έμπνευσης για εμένα. Όταν ήμουν πολύ μικρός, ο Μαραντόνα έπαιζε στη Νάπολι και κατακτήσαμε το πρωτάθλημα. Μεγάλωσα με αυτό τον μύθο! Σήμερα, το να βρίσκουμε στο γήπεδο του Σαν Πάολο είναι μια τεράστια χαρά για εμένα».

-Μπορείς να μου περιγράψεις τι είναι η Νάπολι για εσένα, τι σημαίνει;
«Η Νάπολι είναι τα πάντα για έναν Ναπολιτάνο. Η σχέσης της πόλης με την ομάδα είναι σαν αυτή με την κοπέλα σου, σαν αυτή με τη μητέρα σου. Με λίγα λόγια, είναι κάτι το ιερό. Όταν παίζει η Νάπολι, οι δρόμοι είναι άδειοι. Όλοι βλέπουν ή ακούνε τον αγώνα γιατί στις φλέβες μας κυλάει γαλάζιο αίμα».

-Ποια είναι τα συναισθήματά σου όταν η Νάπολι βάζει γκολ; Και πως νιώθεις όταν φωνάζεις το μικρό όνομα του σκόρερ και οι οπαδοί σε… ακολουθούν και φωνάζουν το επώνυμό του;
«Δεν μπορείς να περιγράψεις αυτό το συναίσθημα. Είναι κάτι το ιδιαίτερο, κάτι το μοναδικό. Νιώθω ενθουσιασμένος τη στιγμή που μπαίνω στο γήπεδο, ακόμη και μετά από τόσα χρόνια, είναι πάντα σαν την πρώτη φορά. Oι οπαδοί είναι καταπληκτικοί, γεμίζουν πάντα το γήπεδο και αυτό μας γεμίζει με χαρά».

-Πριν πας στο γήπεδο προετοιμάζεσαι για τη στιγμή του γκολ; Ή όταν η Νάπολι σκοράρει, πρέπει απλά να ξεχάσεις πως είσαι οπαδός και να κάνεις τη δουλειά σου, ανακοινώνοντας τον σκόρερ;
«Δεν είναι εύκολη η δουλειά μου, γιατί πρέπει να είμαι συγκεντρωμένος όλη την ώρα στο παιχνίδι και τι γίνεται σε αυτό. Αλλά, είμαι οπαδός της ομάδας οπότε δεν γίνεται να μην πανηγυρίζω, αν και εκεί κοντά μου δεν έχω σχεδόν ποτέ, κάποιον για να αγκαλιάσω εκτός από αυτή τη φορά (σσ. μας έστειλε το παρακάτω βίντεο)».



-Δουλεύεις στην Νάπολι εδώ και έξι χρόνια. Είσαι φίλος με τους παίκτες, το τεχνικό τιμ και γενικότερα με τους ανθρώπους της ομάδας;
«Έχω πολύ καλές σχέσεις με όλους. Προσπαθώ πάντα να είμαι σε καλό… mood και να χαμογελάω συνέχεια, γιατί όλοι με αγαπάνε».

-Ποια είναι η αγαπημένη σου στιγμή στο γήπεδο ως εκφωνητή; Ποιο ματς σου έχει μείνει στο μυαλό;
«Μου αρέσει όταν ένας ποδοσφαιριστής της ομάδας μου σκοράρει, γιατί είναι μια στιγμή χαράς και πανηγυρισμού. Όσο για τα ματς είναι πολλά, αλλά σίγουρα τα ματς του Champions League και συγκεκριμένα αυτά που σκόραρε ο Ιγκουαΐν».

-Έχεις σκεφτεί ποτέ, πως θα ήταν να ήσουν εκφωνητής στο Σαν Πάολο το διάστημα που έπαιζε ο Μαραντόνα στη Νάπολι;
«Θα ήταν πολύ ωραίο σίγουρα, αλλά όταν έπαιζε ο Μαραντόνα, εγώ ήμουν πολύ μικρός. Γεννήθηκε το 1980, οπότε όταν η Νάπολι κατέκτησε το πρωτάθλημα ήμουν μικρός».

-Για ποιο λόγο σε αποκαλούν «Ντεσιμπέλ»;
«Αυτό συνέβη το 1995 στο ραδιόφωνο, όταν ήμουν νεαρός. Ένας συνάδελφος άρχισε να με φωνάζει Ντεσιμπέλ έτσι ξαφνικά και μετά άρχισαν όλοι να με λένε έτσι».

-Να μιλήσουμε και λίγο για ποδόσφαιρο. Αυτή τη σεζόν, η Νάπολι έφθασε κοντά στο να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Τι πιστεύεις ότι έφταιξε και η ομάδα δεν το κατάφερε αυτό;
«H Nάπολι έκανε μια απίστευτη σεζόν. Έκανε ρεκόρ βαθμών, ρεκόρ ο Ιγκουαΐν, αλλά δυστυχώς στην Ιταλία είναι πολύ δύσκολο για τον καθένα να το κατακτήσει, γιατί η Γιουβέντους είναι πολύ δυνατή και έχει, επίσης, μεγάλη βοήθεια από τους διαιτητές. Ελπίζω και την επόμενη χρονιά ότι θα είμαστε ξανά ανταγωνιστικοί».

-Πιστεύεις ότι αξίζατε το πρωτάθλημα εσείς και όχι η Γιουβέντους;
«Το να κατακτούσαμε το πρωτάθλημα θα ήταν κάτι το απίστευτο και πιστεύω θα το αξίζαμε. Τα τελευταία χρόνια παίζουμε ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου».

-Και μια τελευταία ερώτηση και ίσως η πιο δύσκολη για να την απαντήσεις. Ποιος είναι ο αγαπημένος σου παίκτης;
«Δεν θα βιαστώ, λέγοντας τον Ιγκουαΐν, αλλά θα πω μερικούς παίκτες και τα στοιχεία τους. Αγαπάω τον τρόπο που παίζει ο Μέρτενς, την προσωπικότητα του Ζορζίνιο, τη φυσική δύναμη του Κουλιμπαλί, την ομαδική δύναμη που προσθέτει ο Ρέινα. Θα μπορούσα να σου πω όλους τους ποδοσφαιριστές και κάτι για τον καθένα, αλλά νομίζω πως θα αργήσουμε πάρα πολύ μέχρι να τελειώσουμε τη συνέντευξη».