Ο Τελικός είναι στη Λισσαβώνα! (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Από τη συντριβή του 1994 στο «Κάμπ Νου», από την Μπαρτσελόνα του Κρόιφ, του Κούμαν και του Ρομάριο με 4-0 έχει η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να ζήσει την αγωνία του αποκλεισμού στη φάση των ομίλων στο Τσάμπιονς Λιγκ. Από το 1996-97 και ύστερα, στις δέκα συνεχόμενες παρουσίες της στην πιο σπουδαία ευρωπαϊκή διοργάνωση, αυτά τα ματς των ομίλων τα είχε για... προθέρμανση. Συνήθως μάλιστα είχε εξασφαλίσει την πρώτη θέση και από το προτελευταίο παιχνίδι. Οχι φέτος όμως! Το 0-0 με τη Βιγιαρεάλ ήταν ο έβδομος αγώνας στους τελευταίους οκτώ στην Ευρώπη που η επίθεση των «κόκκινων διαβόλων» δεν βρήκε δίχτυα! Επίδοση στα όρια του «κραχ», αν υπολογιστεί πως διαθέτουν τον Ρούνεϊ, τον Φαν Νιστελρόι και τον Σκόουλς στην ενδεκάδα.

Ετσι, απρόσμενα, η τελευταία αναμέτρηση στο «Ντα Λουζ» στις 7 Δεκεμβρίου με την Μπενφίκα του Κούμαν αποκτά χαρακτήρα τελικού. Αν δεν νικήσει η ομάδα του Φέργκιουσον, η πρόκριση θα εξαρτάται από το αν οι Ισπανοί της Βιγιαρεάλ θα λυγίσουν τη Λιλ στο άλλο ματς. Αν χάσουν μάλιστα οι παίκτες της Γιουνάιτεντ, δεν θα υπάρχει ούτε το άλλοθι της συνέχειας στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ! Αυτές τις μέρες οι δικαιολογίες στο «Ολντ Τράφορντ» μοιάζουν τόσες πολλές, που αρχίζεις να πιστεύεις πως ό,τι συμβαίνει γίνεται και... επίτηδες! Παράδειγμα, η δήλωση του διοικητικού στελέχους της ομάδας στο (επίσημο κανάλι του συλλόγου) MUTV πως τυχόν συμμετοχή στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ δεν θα είναι άσχημη προοπτική! Και αυτό διότι, έξω από το Τσάμπιονς Λιγκ, η Γιουνάιτεντ θα μπορεί να χειριστεί αυτόνομα τα τηλεοπτικα δικαιώματα, οπότε, λόγω της δυναμικής του ονόματος της, τα δέκα εκατομμύρια λίρες που θα χάσει από τη μια μεριά μπορεί ακόμα και να τα διπλασιάσει με αυτό τον τρόπο. Ωραίο ακούγεται, αλλά η βασική ένσταση είναι πως με ήττα στη Λισσαβώνα, μένει τέταρτη!

Ο Ροϊ Κιν μπορεί να μην ήταν την Τετάρτη στο «Θεάτρο των όνειρων», αλλά η παρουσία του ήταν πιο έντονη από ποτέ. Ενα τεράστιο πανό που είχε γραμμένο το όνομά του χαρακτήριζε τον Κιν «κόκκινο θρύλο» και όποιος έβλεπε το ματς διαπίστωνε πόσο δίκιο είχε ο Ιρλανδός στις κατηγορίες του για τη σύγχρονη γενιά των «κόκκινων διαβόλων». Που όχι μόνο διάβολοι δεν είναι, αλλά άκακα αρνάκια!

Από την ομάδα που έπαιξε με τη Βιγιαρεάλ, μόνο ο Γκάρι Νέβιλ ήταν στον τελικό της Βαρκελώνης πριν από έξι χρόνια, όταν η Γιουνάιτεντ ανέτρεψε σκορ και λογική στις καθυστερήσεις, κερδίζοντας την Μπάγερν.

Και ο Πολ Σκoουλς επίσης, που ναι μεν ήταν τιμωρημένος στον τελικό αλλά αποτελούσε βασικό στέλεχος στην ομάδα του τρέμπλ, ήταν προχθές στο γήπεδο, αλλά πλέον είναι η σκιά του παίκτη που αποτελούσε για σχεδόν μια πενταετία το κρυφό όπλο στα χαφ.

Το να νικήσει στη Λισσαβώνα η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πιθανόν δεν θα ήταν το δυσκολότερο πράγμα υπό άλλες συνθήκες. Η τελευταία νίκη της όμως εκτός έδρας στο Τσάμπιονς Λιγκ έγινε πριν από δύο χρόνια, όταν με γκολ του Φορλάν είχε φύγει με τους τρεις πόντους από τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας (1-0 τον Παναθηναϊκό). Από τότε, με ένα εκτός έδρας σερί με μόλις τρεις ισοπαλίες και τα υπόλοιπα παιχνίδια ήττες, δημιουργεί φανερή ανησυχία και εννοείται πως γελοιοποιεί οποιονδήποτε ισχυρισμό του σερ Αλεξ Φέργκιουσον πως η τωρινή ομάδα του συγκρίνεται με εκείνη του 1999. Δήλωση που ο ίδιος έκανε το καλοκαίρι, όταν άρχιζε η προετοιμασία.

Εννοείται πως και ο Ρόι Κιν να έπαιζε την Τετάρτη, δεν θα άλλαζε κάτι δραματικά στην εμφάνιση της Γιουνάιτεντ. Σε ρόλο Ελ Σιντ, ο πρώην αρχηγός δεν θα μπορούσε να εξιτάρει και να οδηγήσει μια ομάδα χωρίς ρυθμό, χωρίς νεύρο, χωρίς τον απαραίτητο –σε αυτό το επίπεδο- εγωισμό, σε κάτι παραπάνω. Ομως η κριτική του Κιν σε παιδιά που μάλλον δεν καταλαβαίνουν πόσο βαριά είναι η φανέλα που φοράνε, αντί να κάνει τη διοίκηση να κρύβει το κεφάλι της σαν τη στρουθοκάμηλο στην άμμο, θα ήταν προτιμότερο να την υποχρεώσει σε αυτοκριτική. Μαζί με όλους όσοι μπαίνουν στο γήπεδο και παρουσιάζουν την εικόνα της λύπησης, αντί γι’ αυτή του φόβου που προκαλούσε η «γενιά του τρεμπλ».
Η Λισσαβώνα θα είναι η τελευταία ευκαιρία.