Επιστροφή στο πλάνο του 2004, με τα κατάλληλα υλικά

Για το αν η ΑΕΚ μπορεί ν’ αλλάξει πρόσωπο, αυτό θα περιμένουμε να το διαπιστώσουμε στο γήπεδο.

Για την ώρα, το βέβαιο είναι πως αλλάζει φιλοσοφία, στρέφεται στη ρότα που είχε εξαγγείλει όταν πρωτοήρθε ο Νικολαϊδης, αλλά αυτή τη φορά έχοντας κάνει νωρίτερα με το νέο τεχνικό ξεκάθαρες κουβέντες.

Λεφτά για μεταγραφές, δεν υπάρχουν. Η ΑΕΚ -επιθυμώντας να εναρμονιστεί πλέον και με το financial fair play, ώστε να περάσει πανέτοιμη σε αυτή τη νέα εποχή- έφερε έναν προπονητή που θα δώσει έμφαση στην παραγωγή παικτών.

Κι αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να καταλάβουν πάνω απ’ όλα όσοι λένε για σωστή ή λάθος επιλογή, σχετικά με το αν έπρεπε να έρθει ο Λε Γκουεν ή οποιοσδήποτε άλλος. Μιλάμε για έναν άνθρωπο που είχε θητεύσει για επτά χρόνια στις Ακαδημίες της Σεβίλλης και έβγαλε τουλάχιστον 15 ποδοσφαιριστές πρώτης γραμμής.

Ο μόνος τρόπος ώστε να επιβιώσει ευκολότερα η ΑΕΚ αυτή την εποχή ήταν να παραδώσει τις τύχες της σε έναν τέτοιο προπονητή.

Έναν τεχνικό που δεν θα έχει μόνο την επίβλεψη για την πρώτη ομάδα, αλλά ανά πάσα στιγμή θα έχει συνολική εικόνα για το τι συμβαίνει και στα τμήματα υποδομών της ομάδας. Έναν επαγγελματία που, ας μην ξεχνάμε πως είναι ήδη σε μεγάλο βαθμό ενημερωμένος για την κατάσταση της ομάδας. Έχει ήδη ζητήσει dvd από τους προσεχείς αντιπάλους της ΑΕΚ, σε Πρωτάθλημα κι Ευρώπη και δείχνει σαφέστατη διάθεση να ιδρώσει και να ανταποδώσει με έργο το …παντεσπάνι (για τα δεδομένα τέτοιων δύσκολων καιρών) που του προσφέρει η «Ένωση».

Βλέπω μια διάθεση δυσπιστίας από κάποια μερίδα του κόσμου. Δεν αδικώ κανέναν, διότι με τα όσα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια, το μάτι του ΑΕΚτζή είναι δικαιολογημένα, τρομαγμένο. Όμως θέλω να υπενθυμίσω πως με Λε Γκουέν, τέτοια πολυτέλεια για ν’ ασχοληθούμε με υποδομές και Ακαδημίες δε νομίζω να υπήρχε. Μπορεί, σαν όνομα, να έκανε πιο πολύ «κλικ» το να έφερνε η ΑΕΚ έναν προπονητή που δεν μπόρεσε να φέρει ο Ολυμπιακός πριν μερικά χρόνια.

Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι τότε ο Γάλλος βρισκόταν στην ακμή του και δεν είχαν μεσολαβήσει τα τραγικά περάσματα από Ρέιντζερς και Παρί Σεν Ζερμέν. Κι αν δεχτώ πως το 2007 ανέλαβε από τα μισά της σεζόν και γλίτωσε την Παρί (από 17η την έφερε 15η), ας μην συζητήσω για το 2007-08 -όταν η γαλλική ομάδα, τέσσερις αγωνιστικές πριν το τέλος βρισκόταν μέσα στη ζώνη του υποβιβασμού.

Ας ελπίσουμε πως η μετακόμιση στα Σπάτα, με τον ερχομό του νέου τεχνικού, θα φέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα για τον σύλλογο, από κάθε άποψη.

ΥΓ: Μπορεί να μην τον πήγαινα, αλλά ο Φερέρ είχε πει μια μεγάλη κουβέντα. Προτεραιότητα πάντοτε είναι το προπονητικό και το γήπεδο έπεται. Τώρα ένας άλλος Ισπανός θα έχει την ευκαιρία -σχεδόν ταυτόχρονα με την άφιξη του- να εργάζεται σε ένα μέρος που θα ήθελε πολύ να είχε στη διάθεσή του ο προηγούμενος συμπατριώτης του που δούλεψε στην ΑΕΚ.