Ο Ζαγοράκης είναι cool

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Μπορεί να δυσκολεύεται να μας δώσει να καταλάβουμε ή να νομίζει ότι είμαστε υποχρεωμένοι να τον ερμηνεύουμε σωστά ακόμη κι όταν νομίζει ότι μιλά την καθημερινή γλώσσα, σίγουρα, όμως, όσα ακούμε από τον πρόεδρο της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, καμιά φορά, άνθρωποι είμαστε, έχουμε το δικαίωμα να μην τα καταλαβαίνουμε πλήρως. Επίσης, διατηρούμε το δικαίωμα να βγάζουμε λάθος συμπεράσματα καθότι είναι γνωστό ότι σε αρκετές περιπτώσεις, άλλα σκέφτεται κι άλλα λέει και εννοεί. Είναι αυτό το «επικοινωνιακό» που, ο Θόδωρος Ζαγοράκης, έχοντας το γνώθι σεαυτόν, παραδέχεται ότι… δεν το ΄χει. Μέσα από το ποδόσφαιρο το μαθαίνει και σε αυτό προσαρμόζει τα «θέλω» του, εκτιμώντας πάντα υπό το πρίσμα του μετριόφρονα και μετριοπαθή, υποψιασμένου και υπερβολικά προσεκτικού σε κάθε του επιλογή παράγοντα, όπως θα μπορούσε κανείς να τον σκιαγραφήσει μέσα από την πορεία των τριών χρόνων στο τιμόνι του ΠΑΟΚ.

Το «επικοινωνιακό» λοιπόν ήταν πάντα το αδύνατό του σημείο, αλλά, ταυτόχρονα ήταν και το πιο δυνατό. Κι αυτό γιατί έπαψε να είναι αποδεκτός απλά και μόνο επειδή είναι ο Ζαγοράκης που τον ακολουθεί η λαμπρή ποδοσφαιρική του θητεία μέσα στα γήπεδα. Αυτό δεν θα πάψει να είναι το μεγαλύτερό του εφόδιο. Ίσως να έχει δεχθεί ήδη σημαντική φθορά και όσο περνούν τα χρόνια, λογικό είναι να σβήνει.
Η νέα γενιά δεν πολύγνωρίζει τον Γκάλη… Κάποια στιγμή θα μιλούνε για τον Ζαγοράκη- πρόεδρο και θα έχουν ξεχάσει ή δεν θα γνωρίζουν τον Ζαγοράκη- ποδοσφαιριστή που στάθηκε στην κορυφή της Ευρώπης.

Είναι στιγμές που σκέφτομαι ότι για όλους εμάς που είτε έχουμε την καλή διάθεση να ασκήσουμε κριτική στις πράξεις του, είτε καθ΄ υπερβολή, εξυφαίνουμε σενάρια με αφορμή υποβολιμαίες και ψευδείς πληροφορίες, δεν είναι ανάγκη να του ζητήσουμε συγγνώμη επειδή δεν παίρνει ούτε σεντ και μας κάνει τη χάρη να προεδρεύει του ΠΑΟΚ.

Προφανώς αποτελεί επιλογή του κι αν το χόμπι του πήρε διαστάσεις σκληρής και καθημερινής εργασίας που τον καταβάλει, κι αυτό δική του υπόθεση είναι.

Αλλά, και πάλι, δεν θα πρέπει στο πίσω μέρος του μυαλού μας να σκεφτόμαστε ότι αυτός ο άνθρωπος, εφόσον όπως δηλώνει από χθες οριστικά πλέον ότι δεν πληρώνεται ως πρόεδρος, προς απάντηση όσων είχαμε την υποψία ότι κάτι του βγάζει το λογιστήριο στο τέλος του μήνα, αναρωτιέμαι το πιο απλό: δεν θα μπορούσε να κάτσει σπίτι του με τη γυναίκα του και του και τα παιδιά του; Από λεφτά, να φαν και οι κότες. Ζωή χαρισάμενη. Γιατί να τραβολογιέται στα γραφεία και πέντε σημεία του ορίζοντα καρδιοχτυπώντας για την ομάδα.

Απολαμβάνοντας την αποδοχή του κόσμου και όχι τη γκρίνια και την αμφισβήτηση, θα κάθεται παρέα με τον εκάστοτε πρόεδρο και το πολύ πολύ να δίνει από καμιά συμβουλή.

Οι ρυθμοί θα είναι πολύ διαφορετικοί, ο Ζαγοράκης θα είναι ένας άλλος Ζαγοράκης από αυτόν που δημιούργησε η θέση του προέδρου από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα.

Θα απασχολεί κατά περιόδους τα περιοδικά και αυτό είναι όλο.

Ο ΠΑΟΚ ως… περιπέτεια θα λείπει από τη ζωή του. Θα είναι αυτό που λέμε «κοντά στον ΠΑΟΚ, αλλά, όσο κοντά είναι ως πρόεδρος δεν θα είναι σε καμία άλλη περίπτωση.

Όλο αυτό λοιπόν, του προέδρου που προσφέρει τις υπηρεσίες του αφιλοκερδώς, που το αποκαλύπτει μετά από τρία χρόνια και ενώ έχουν ακουστεί πολλά για τις αποδοχές του, μηνιαίες ή ετήσιες, θα πρέπει να το μετρήσουμε. Θα πρέπει να το προσαρμόσουμε σε όσα είδαμε εδώ και τρία χρόνια με έναν πρόεδρο που έτσι κι αλλιώς φώναζε ότι είναι «ερασιτέχνης» παράγοντας κι όχι καριερίστας.

Κι αν δεν έχουμε σκοπό να το συμπεριλάβουμε στις σκέψεις μας, τότε είναι βέβαιο ότι θα αδικήσουμε αυτό τον άνθρωπο.
Δεν γνωρίζω αν τελικά έχει μάθει πολλά μέσα από την άγρια καθημερινότητα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και αν διαμόρφωσε χαρακτήρα παράγοντα, πάντα συνεπικουρούμενος από την ποδοσφαιρική του θητεία, αλλά, δεν μπορεί, όλο και κάτι θα έχει ξεσηκώσει.
Πέρα από τη δεδομένη ως μεγάλη επιτυχία της συσπείρωσης του κόσμου, το θέμα είναι αν θα αντέξει μέχρι το τέλος. Τώρα που έχει οριοθετήσει οριστικά ότι ξεκίνησε φέτος το καλοκαίρι, έστω και με τον Μπερέτα, που στη συνέχεια έγινε… Δερμιτζάκης, για να φτάσει μέχρι το τέλος ότι προσπάθησε πέρσι σε μια μίνι κούρσα με τον Παναθηναϊκό, τώρα είναι που δοκιμάζονται οι αντοχές του. Μέχρι πέρσι, με εκείνες τις αοριστολογίες και το ότι κάνουμε πρωταθλητισμό, κανείς δεν ήταν απόλυτα βέβαιος ή κανείς δεν λάμβανε ξεκάθαρο σήμα ότι ο ΠΑΟΚ θέλει πρωτάθλημα.

Φέτος, για το λέει ο ίδιος ο Ζαγοράκης, κάτι διαφορετικό συμβαίνει και βρίσκεται σε εξέλιξη. Καθόρισε τις οριστικές βλέψεις αυτής της ομάδας που έχασε με ισοπαλίες την πρόκριση στα πλέι-οφ του Champions League και θα μπορούσε να είχε πνιγεί στα εκατομμύρια της Φενέρμπαχτσέ αλλά επέζησε και προχώρησε τελικά στους ομίλους του Europa League.

Τελειώνοντας,

Ξέρω, ξέρω, θα μου «απαντήσετε» σύντομα ότι ως οπαδός εκθειάζω τον έναν και μοναδικό πρόεδρο και άλλες τέτοιου είδους ρηχές διαπιστώσεις. Φροντίστε να είστε πιο προσεκτικοί αυτοί τη φορά.

Επίσης, όσα ανέφερα εξετάζοντας τις παραμέτρους του πρωταθλητισμού για τον ΠΑΟΚ, μπορεί να προκάλεσαν ορισμένους, αλλά, όπως φαίνεται από τη δήλωση που αφορά στο φετινό στόχο για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, κάτι ήξερα ο κακόμοιρος. Σε χλωρό κλαρί δεν με αφήσατε… Ήμαρτον.

Δεν πειράζει όμως. Πάλι εδώ θα είμαι και θα σας περιμένω με όλη την καλή διάθεση να συζητήσουμε.