Το «αντίο» σε αυτόν που άλλαξε το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα

Σε μία εποχή που η λέξη «μεγάλος» έχει γίνει σχεδόν συνώνυμη με το «γνωστός», μοιάζει ελάχιστος φόρος τιμής για έναν αληθινά ξεχωριστό άνθρωπο να πεις πως πραγματικά ήταν σπουδαίος. Ο Στέφαν Μπόμπεκ, που έφυγε από τον μάταιο αυτόν κόσμο τα ξημερώματα της Κυριακής σε ηλικία 87 ετών, υπήρξε καταλυτικός στον τρόπο που άλλαξε το ελληνικό ποδόσφαιρο και τα λόγια δεν έχουν τη δύναμη να περιγράψουν, ακόμα και στην πλούσια ελληνική γλώσσα, το πόσο μοναδικός υπήρξε.

Ενας τεράστιος ποδοσφαιριστής, πρώτο βιολί ανάμεσα σε εξίσου εκπληκτικούς αρτίστες (Τσαϊκόφσκι, Ζέμπετς, Σιμονόφσκι, Χόρβατ, Στάνκοβιτς, Μπεάρα) στη Γιουγκοσλαβία των τελών της δεκαετίας του '40 έως μετά τα μέσα της δεκαετίας του '50, ο Μπόμπεκ είχε ερωτική σχέση με τα δίχτυα. Τα 403 γκολ του με τη φανέλα της Παρτίζαν Βελιγραδίου (σε λιγότερα από 500 ματς) παραμένουν το ρεκόρ του κλαμπ και δύσκολα θα βρεθεί κάποιος που θα το πλησιάσει, ενώ τα 38 γκολ με την εθνική της Ενωμένης Γιουγκοσλαβίας ήταν τα Ιμαλάια της καριέρας του, οδηγώντας τους «πλάβι» στην καλύτερη δεκαετία τους σε διεθνές επίπεδο. Δεν είναι τυχαίο πως όλα τα μεγάλα ονόματα που έπαιξαν τότε μαζί έγιναν σπουδαίοι προπονητές και οι πιο πολλοί από αυτούς έμελλε να περάσουν από τη χώρα μας, προσφέροντας πολλά. ?στόσο, σαν τον Μπόμπεκ πιθανώς κανείς άλλος εκείνη τη δεκαετία δεν επηρέασε τον τρόπο σκέψης όλου του οικοδομήματος, με εξαίρεση ίσως τον Μπράνκο Στάνκοβιτς στην ΑΕΚ, που έφερε και την άγνωστη έως τότε πρακτική της καλοκαιρινής προετοιμασίας όπως γίνεται σήμερα!

Ο Μπόμπεκ, πάντως, που ήταν μυθική φυσιογνωμία ως παίκτης, επηρέασε άμεσα, πρώτα απ' όλους, τους συμπατριώτες του με το νέο σύστημα. Οπότε, αφού οι Γιουγκοσλάβοι είχαν ενστερνιστεί το επαναστατικό 4-3-3 που εφάρμοζε στην Παρτίζαν κατακτώντας τίτλους, ήταν λογικό τα επόμενα χρόνια να το ακολουθήσουν όλοι στην Ελλάδα. Αμέσως μόλις διαδέχτηκε τον Χάρι Γκέιμ στον Παναθηναϊκό, που έπαιζε με το κλασικό αγγλικό 4-2-4, μετέβαλε τα πάντα. Οδήγησε τον Παναθηναϊκό στο αήττητο πρωτάθλημα του 1963-64 και σ' ένα ακόμα το 1964-65 με μόλις μία ήττα. Μη νομίζει κάποιος πως δεν είχε και γκρίνια να αντιμετωπίσει, αφού το σύστημα αυτό πήγαινε κόντρα στις συνήθειες και στην αρχή, έως τουλάχιστον τον Νοέμβρη, αντιμετωπιζόταν με επιφύλαξη από τον κόσμο που το έβλεπε ως αμυντικογενές!

Ο Μπόμπεκ όμως, που είχε ήδη βάλει τις βάσεις στην Παρτίζαν για την ομάδα που έφτασε λίγα χρόνια μετά στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών υπό τις οδηγίες του Γκέγκιτς, από την πρώτη μέρα άλλαξε τα πάντα και στον τρόπο προπόνησης και σε ζητήματα τακτικής και επί των ημερών του είδαμε τους πρώτους επιθετικούς ακραίους μπακ στην Ελλάδα, με τον Ανδρέου και ιδίως τον Αριστείδη Καμάρα να βγαίνουν μπροστά, να δημιουργούν και να σκοράρουν! Στο σύντομο πέρασμά του από τον Ολυμπιακό το 1969 ήρθε σε σύγκρουση με τον Γιώργο Σιδέρη, ενώ όταν ξαναγύρισε στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας το 1974 διαδεχόμενος τον Φέρεντς Πούσκας, δεν κατάφερε να φέρει πίσω τη μαγεία της πρώτης φοράς, παραιτούμενος πριν από την άνοιξη!

Ο Μπόμπεκ, πάντως, πρόσφερε και κάτι ακόμα στη χώρα μας, αφού είχε για βοηθό τον πιο πετυχημένο στη συνέχεια Ελληνα προπονητή, τον Λάκη Πετρόπουλο, που δεν έκρυψε ποτέ πόσο πολύ επηρέασε τον τρόπο σκέψης του ο μέντοράς του. Γεννημένος στην Κροατία, ο Μπόμπεκ πήγε με επιθυμία του Τίτο στην Παρτίζαν και έζησε σχεδόν όλη τη ζωή του στο Βελιγράδι. Εφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της Κυριακής στα 87 του χρόνια, αλλά η μνήμη του θα είναι αιώνια για όσους έχουν ιστορική συνείδηση. Πέρυσι στην εκδήλωση του ΣΚΑΪ και της Σούπερ Λίγκας για τα 50 χρόνια Α' Εθνικής ψηφίστηκε και με μεγάλη διαφορά ο κορυφαίος τεχνικός της δεκαετίας του '60. Η ανάμνηση που θα έχουν από αυτόν όσοι τον έζησαν περικλείεται στα λόγια του Αριστείδη Καμάρα στον NovaΣΠΟΡ FM χθες το πρωί: «Ηταν αυτοκρατορικός, με μία προσωπικότητα που ακτινοβολούσε».

Το άρθρο του Χρήστου Σωτηρακόπουλου δημοσιεύεται στη Sportday στο φύλλο της Δευτέρας 23/08/10